لوقا 17
17
وسوسه به گناه
1عیسی به شاگردُ خو ایگو: «هُندِنِ وسوسه گناه حَتمین، ولی وُی به کسی که وسوسه اَ طریق اُ بیاد. 2بِی اُ بِهتِرن که یه سنگ هاشِ گَپ وا گردُنِش دولَکون بَشِت و توو دیریا ایبِکَردُنِن تا ایکه باعث گناهِ یه تا اَ ایی آدموی ساده بَشِت. 3پَ واسار خوتُ بَشین. اگه کاکات گناهی ایکه توبیخی بُکن و اگه توبه ایکه، ایبُبَخش. 4و اگه روزی هفت بار بهت بدی ایکه و هفت بار پهلوت هُند و دوبارَه ایگو ”توبه اَکُنُم،“ تو بایه به اُ بُبَخشی.»
5حَواریُن به خداوند عیسی شُگُفت: «ایمُنِمُ زیاد بُکن!» 6خداوند عیسی ایگو: «اگه حتی کَدِ یه دُنه خَندَل ایمُن تُهَستَه، تاتونِست به ایی دِرَهت توت بِگِی ”اَ ریشه در بُدو و توو دیریا کاشته بَش،“ و اُ اَ شما فَرمُن اَبَرِه.
7«اَ شما کِن که وختی نوکرش اَ شخم زدن و چِرای کَهرُ اَ دشت بَربِگَردِه، بهش بِگِت: ”بُدو، سرِ سفره بینینگُ بُخا“؟ 8به جایِ ایی به اُ ناگِت: ”که خوراک به مه آماده بُکن، جِمه عوض بُکن و به مه خذمت بُکن تا مه بُخارُمُ، بعد تو بُخا“؟ 9اُ اَ نوکرُ خو وا خاطریکه فَرمُنِش اَبَرِه تشکر اَکُنت؟ 10پَ، شما وختی همۀ اُ چیزُیی که به شما فَرمُن شُدادَه، اَنجُم تُدا، بِگِی: ”ما نوکروی بی مِنّتیم و فَکَه وظیفه خو اَنجُم مُدادِن.“»
شفای ده جُذامی
11عیسی توو راه وا طَرَه شهر اورشلیم، اَ مرز بین منطکه سامره و منطکه جلیل شَگذَشتَه. 12وختی داخل داهاتی شِبو، به ده تا جُذامی ایدی که دور ووستادَرِن. 13اُشُ وا صدای بلند جار شُزَهُ، شُگُفت: «ای عیسی، ای استاد، به ما رحم بُکن.» 14وختی عیسی به اُشُ ایدی، بهشُ ایگو: «بِرِی و به خوتُ به کاهن معبد، نِشُن هادِین.» و اُشُ همیطو که شارَفتَه، اَ جُذام شفا شُگِه. 15یه تا اَ اُشُ وختی ایدی شفا پیدا ایکِردِن، همطو که وا صدای بلند به خدا حمد و ثنا شَکِه، برگشت 16به پای عیسی کَفت و اَزی تشکر ایکه. اُ جُذامی مالِ سامره هَستَه. 17عیسی ایگو: «مگه اُ جُذامیویی که شفا شُگِه ده نُفر نَهَستَرِن؟ پَ نُه نُفر دگه کَمجائَن؟ 18جُلَ ایی غریبَه، هیچکَ پیدا نِبو تا بَربِگَردِه به خدا حمد و ثنا بُکنت؟» 19پَ عیسی بهش ایگو: «هُرُس و بِرَه، ایمُنِت به تو شفا ایدا.»
هُندِنِ پادشاهی خدا
20عالموی فرقه فَریسی اَ عیسی شُپُرسی که پادشاهی خدا کِی اَتا، عیسی جواب ایدا: «هُندِن پادشاهی خدا، طوری نَن که بَشِت به اُ بِگینی، 21و هیچکَ هم ناگِه که ”بیگین، پادشاهی خدا ایجان“ یا ”پادشاهی خدا اُجان“ چون بیگینین پادشاهی خدا میونِ شُمان.»
22و بعد عیسی به شاگردُنُ خو ایگو: «زَمُنی اَتات که شما آرزو اَکُنین به پُس انسان یَک رو بیگینین ولی ناگینین 23مردم به شما اَگَن: ”بیگین پُسِ انسان ایجان،“ یا ”بیگین اُجان.“ ولی دُمبالشُ مَرِی. 24چون روزی که پُسِ انسان بَراَگَردِه، مثه یه رعد و بَرخی اِبو که اَ ایی سر تا اُ سرِ آسَمُنُ روشن اَکُنت. 25ولی اَوِّل بایه عذاب زیادی بِکَشِت و اَ طَرَه مردم ایی نسل رد بَشِت. 26زَمُنِ پُسِ انسان هم مثه زَمُنِ نوحِ پیغُمبَر اِبوت. 27تا روزی که نوح سوار کشتی بو، مردم شاخا و شانوشی و زن و شو شاگِفت، که سِیل هُندُ به همه نابود ایکه. 28زَمُن لوط هم درست همیطو هَستَه. اُ زَمُن هم مردم سرگرم خاردِن و عیش و نوش هَستَرِنُ خرید و فروش شاکِهُ مشغول کشاورزی و ساخت و ساز هَستَرِن. 29ولی روزی که لوط اَ سُدوم در بو، آتِش و گوگرد اَ آسَمُن شَباری و به همه نابود ایکه. 30توو روزی که پُس انسان ظهور اَکُنت هم همیطو اِبوت! 31توو اُ روز، کسی که رو سِران و وسیله‌ئُش داخل لَهَرن، نبایه به سِیدِنی زیر بیاد. و کسی هم که سرِ زمینِن بَرنَگَردِه. 32به زن لوط وا یاد بیاری! 33هَرکَ بُخواد جُنِ خو نگه بُکنت، اُ رو اَ دَس اَدِت، ولی هَرکَ اَ جُنِ خو بگذره، اُ رو نگه اَکُنت. 34به شما اَگَم، اُ شُو، اَ دو نُفری که توو یه جا خوافتَن، به یه تا اَبَرِن و به اُ یه تا دگه اَنوسِن. 35و اَ دو تا زنی که یه جا آسیاب اَکُنِن، به یه تا اَبَرِن و به اُ یه تا دگه اَنوسِن. 36و اَ دو تا مردی که سرِ زمینَن، به یه تا اَبَرِن و به اُ یه تا دگه اَنوسِن.» 37شاگردُ سؤال شُکِه: «کَمجا اَبَرِن، سرورُم؟» عیسی جواب ایدا: «هرجا لاشه‌ای بَشِت، لاشخورُ هم اُجا جمع اَبِن!»
اکنون انتخاب شده:
لوقا 17: PES
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
©️2024 Korpu Company