عاموس 1:1-10

به اشتراک گذاشتن

عاموس 1:1-10 Persian Old Version (POV-FAS)

آنها را در ایام عزیا، پادشاه یهودا و ایام یربعام بن یوآش، پادشاه اسرائیل در سال قبل اززلزله درباره اسرائیل دید. پس گفت: خداوند ازصهیون نعره میزند و آواز خود را از اورشلیم بلند میکند و مرتع های شبانان ماتم میگیرند وقله کرمل خشک میگردد. خداوند چنین میگوید: بهسبب سه و چهارتقصیر دمشق عقوبتش را نخواهم برگردانید زیراکه جلعاد را به چومهای آهنین کوفتند. پس آتش در خاندان حزائیل خواهم فرستاد تاقصرهای بنهدد را بسوزاند. و پشت بندهای دمشق را خواهم شکست و ساکنان را از همواری آون و صاحب عصا را از بیت عدن منقطع خواهم ساخت و خداوند میگوید که قوم ارام به قیر به اسیری خواهند رفت. خداوند چنین میگوید: بهسبب سه و چهارتقصیر غزه عقوبتش را نخواهم برگردانید زیرا که تمامی (قوم را) به اسیری بردند تا ایشان را به ادوم تسلیم نمایند. پس آتش به حصارهای غزه خواهم فرستاد تا قصرهایش را بسوزاند. وساکنان را از اشدود و صاحب عصا را از اشقلون منقطع ساخته، دست خود را به عقرون فرودخواهم آورد و خداوند یهوه میگوید که باقی ماندگان فلسطینیان هلاک خواهند شد. خداوند چنین میگوید: بهسبب سه و چهارتقصیر صور عقوبتش را نخواهم برگردانید زیرا که تمامی (قوم را) به اسیری برده، ایشان را به ادوم تسلیم نمودند و عهد برادران را به یاد نیاوردند. پس آتش بر حصارهای صور خواهم فرستاد تاقصرهایش را بسوزاند.

عاموس 1:1-10 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

عاموس، چوپانی از اهالی تقوع بود. دو سال قبل از وقوع زلزله، در زمان عزیا، پادشاه یهودا و یربعام (پسر یهوآش) پادشاه اسرائیل، خداوند این رؤیا را درباره آیندهٔ اسرائیل به او نشان داد. عاموس دربارهٔ آنچه دید و شنید چنین می‌گوید: «خداوند از کوه صهیون در اورشلیم صدای خود را بلند کرده، می‌غُرّد! چراگاههای سبز و خرم کوه کرمل خشک می‌شوند و چوپانها ماتم می‌گیرند.» خداوند می‌فرماید: «اهالی دمشق بارها گناه کرده‌اند و من این را فراموش نخواهم کرد و از سر تقصیرشان نخواهم گذشت، زیرا همان‌طور که با میله‌های آهنی خرمن را می‌کوبند، آنها هم در جلعاد قوم مرا در هم کوبیدند. پس من قصر حزائیل پادشاه را به آتش خواهم کشید و قلعهٔ مستحکم بنهدد را ویران خواهم کرد. پشت‌بندهایی را که دروازه‌های دمشق را می‌بندند خواهم شکست و مردمانش را تا دشت آون هلاک خواهم ساخت و پادشاه بیت‌عدن را نابود خواهم کرد. اهالی سوریه به شهر قیر به اسارت خواهند رفت.» این است فرمودۀ خداوند. خداوند می‌فرماید: «مردم غزه بارها مرتکب گناه شده‌اند و من این را فراموش نخواهم کرد و از سر تقصیرشان نخواهم گذشت، زیرا آنها قوم مرا تبعید نموده، ایشان را به عنوان برده در ادوم فروختند. پس من حصارهای غزه را به آتش خواهم کشید و تمام قلعه‌هایش را ویران خواهم کرد. اهالی اشدود را می‌کشم. شهر عقرون و پادشاه اشقلون را از بین می‌برم. تمام فلسطینی‌هایی که باقی مانده‌اند هلاک خواهند شد.» این است فرمودۀ خداوند. خداوند می‌فرماید: «اهالی صور بارها گناه کرده‌اند و من این را فراموش نخواهم کرد و از سر تقصیرشان نخواهم گذشت، زیرا پیمان برادری خود را با اسرائیل شکستند و به ایشان حمله کرده، آنها را به ادوم به اسارت بردند. پس من حصارهای شهر صور را به آتش می‌کشم و تمام قلعه‌ها و کاخهایش را می‌سوزانم.»

عاموس 1:1-10 مژده برای عصر جدید (TPV)

این است پیام عاموس، چوپانی که از روستای تقوع بود. دو سال پیش از زلزله، هنگامی‌که عُزیا، پادشاه یهودا بود و یربعام پسر یهوآش بر پادشاهی شمالی اسرائیل حکومت می‌کرد، خداوند این رؤیاها را به او نشان داد. عاموس می‌گوید: «خداوند از کوه صهیون در اورشلیم همچون رعد می‌غرّد. چراگاههای چوپانها خشک می‌شوند و سبزه‌‌های قلّهٔ کوه کرمل، زرد و پژمرده می‌گردند.» خداوند می‌فرماید: «مردم دمشق بارها گناه کرده‌اند، بنابراین از تقصیر آنها چشم نمی‌پوشم و آنها را مجازات می‌کنم، زیرا آنها با مردم جلعاد وحشیانه و ظالمانه رفتار کردند. پس من آتش را بر خاندان حزائیل پادشاه نازل می‌کنم و قلعه‌های مستحکم بنهدد را می‌سوزانم. دروازه‌های شهر دمشق را می‌شکنم و اهالی دشت آون و پادشاه بیت‌عدن را نابود می‌سازم. مردم سوریه به سرزمین قیر به اسارت برده می‌شوند.» خداوند می‌فرماید: «اهالی غزه بارها و بارها گناه کرده‌اند و به این خاطر من حتماً آنها را مجازات خواهم کرد. آنها تمام قوم مرا به تبعید بردند و به عنوان اسیر به اَدوم فروختند. پس من آتشی را بر دیوارهای غزه می‌فرستم و قلعه‌های مستحکم آن را می‌سوزانم. اهالی اشدود را نابود می‌کنم و پادشاه اشقلون را می‌کشم. مردم شهر عقرون را از بین می‌برم و تمام فلسطینیانی که باقی مانده‌اند هلاک می‌شوند.» خداوند می‌فرماید: «مردم صور بارها گناه کرده‌اند. آنها حتماً مجازات می‌شوند، چرا که آنها تمام قوم اَدوم را به اسارت بردند و پیمان برادری خود را شکستند، بنابراین من بر دیوارهای صور آتش نازل می‌کنم و قلعه‌های مستحکمش را با شعله‌های آن می‌سوزانم.»

عاموس 1:1-10 هزارۀ نو (NMV)

سخنان عاموس، یکی از گله‌داران تِقوعَ، دربارۀ آنچه وی دو سال پیش از زلزله، دربارۀ اسرائیل دید، زمانی که عُزّیا پادشاه یهودا و یِرُبعام پسر یوآش پادشاه اسرائیل بود. او گفت: «خداوند از صَهیون می‌غُرّد و از اورشلیم صدای خود را بلند می‌کند. مرتعهای شبانان ماتم می‌گیرند و قُلۀ کَرمِل خشک می‌شود.» خداوند چنین می‌گوید: «به سبب سه نافرمانیِ دمشق، بلکه چهار نافرمانی‌اش، مکافات او را بر نخواهم گردانید، زیرا جِلعاد را با خرمن‌کوبهای آهنین کوبیدند. بر خاندان حَزائیل آتش خواهم فرستاد تا کاخهای بِن‌هَدَد را بسوزاند. پشت‌بندهای دروازۀ دمشق را خواهم شکست، ساکنان را از وادی آوِن منقطع خواهم ساخت، و صاحب عصا را از بِیت‌عدن. قوم اَرام به قیر به اسارت خواهند رفت؛» این است فرمودۀ خداوند. خداوند چنین می‌گوید: «به سبب سه نافرمانی غزه، بلکه چهار نافرمانی‌اش، مکافات او را بر نخواهم گردانید، زیرا تمامی یک ملت را به اسیری بردند تا ایشان را به اَدوم تسلیم کنند. پس بر حصارهای غزه آتش خواهم فرستاد تا دژهایش را بسوزاند. ساکنان را از اَشدود منقطع خواهم ساخت، و صاحب عصا را از اَشقِلون. دست خویش را بر عِقرون فرود خواهم آورد، و باقیماندگان فلسطینیان هلاک خواهند شد؛» این است فرمودۀ خداوند. خداوند چنین می‌گوید: «به سبب سه نافرمانی صور، بلکه چهار نافرمانی‌اش، مکافات او را بر نخواهم گردانید، زیرا تمامی یک ملت را به اَدوم به اسیری تسلیم کردند، و پیمان برادری را به یاد نیاوردند. پس بر حصارهای صور آتش خواهم فرستاد تا دژهایش را بسوزاند.»