صَفَنیا 4:2-15

به اشتراک گذاشتن

صَفَنیا 4:2-15 Persian Old Version (POV-FAS)

زیرا که غزه متروک میشود و اشقلون ویران میگردد و اهل اشدود را در وقت ظهر اخراج مینمایند و عقرون از ریشهکنده میشود. وای بر امت کریتیان که بر ساحل دریا ساکنند. ای کنعانای زمین فلسطینیان کلام خداوند به ضدشما است و من تو را چنان هلاک میکنم که کسی در تو ساکن نخواهد بود، و ساحل دریا موضع مرتع های شبانان و آغلهای گوسفندان خواهدبود، و ساحل دریا برای بقیه خاندان یهوداخواهد بود تا در آن بچرند. شبگاهان در خانه های اشقلون خواهند خوابید زیرا یهوه خدایشان از ایشان تفقد نموده، اسیران ایشان را باز خواهدآورد. ملامت موآب و سرزنش بنی عمون راشنیدم که چگونه قوم مرا ملامت میکنند و برسرحد ایشان فخر مینمایند. بنابراین، یهوه صبایوت خدای اسرائیل میگوید: به حیات خودم قسم که موآب مثل سدوم و بنی عمون مثل عموره خواهد شد. محل خارها و حفره های نمک و ویرانی ابدی خواهد شد. بقیه قوم من آنهارا غارت خواهند نمود و بقیه امت من ایشان را به تصرف خواهندآورد. این بهسبب تکبر ایشان بر ایشان وارد خواهد آمد زیرا که قوم یهوه صبایوت را ملامت نموده، بر ایشان فخر کردند. پس خداوند به ضد ایشان مهیب خواهد بودزیرا که تمامی خدایان جهان را زایل خواهدساخت و جمیع جزایر امتها هر کدام از جای خود او را عبادت خواهند کرد. و شما نیزای حبشیان به شمشیر من کشته خواهید شد. و دست خود را بر زمین شمال دراز کرده، آشور را هلاک خواهد کرد و نینوی را به ویرانی وبه زمین خشک مثل بیابان مبدل خواهد نمود. وگلهها و تمامی حیوانات امتها در میانش خواهند خوابید و مرغ سقا و خارپشت برتاجهای ستونهایش منزل خواهند گرفت و آوازسراینده از پنجره هایش مسموع خواهد شد وخرابی بر آستانه هایش خواهد بود زیرا که چوب سرو آزادش را برهنه خواهد کرد. این است شهر فرحناک که در اطمینان ساکن میبود و در دل خود میگفت: «من هستم و غیر از من دیگری نیست؛ من هستم و غیر از من دیگری نیست.» چگونه خراب شد! خوابگاه حیوانات گردیده است! هرکه از آن عبور کند بر آن سخریه کرده، دست خود را خواهد جنبانید!

صَفَنیا 4:2-15 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

شهرهای غزه، اشقلون، اشدود و عقرون، ریشه‌کن و ویران خواهند شد. وای بر شما ای فلسطینی‌هایی که در ساحل دریا و در سرزمین کنعان زندگی می‌کنید، زیرا شما هم داوری خواهید شد. خداوند شما را به هلاکت خواهد رساند و حتی یک نفر از شما هم باقی نخواهد ماند. زمینهای ساحلی شما مکانی برای شبانان و آغل گوسفندان خواهد شد. بازماندگان قبیلهٔ یهودا، سرزمین شما را اشغال کرده گله‌های خود را در آنجا خواهند چرانید و خود در خانه‌های اشقلون خواهند خوابید؛ زیرا خداوند با مهربانی از قوم خود یاد نموده، خوشبختی آنها را باز خواهد گردانید. اهانتهای مردم موآب و عَمّون را شنیده‌ام که قوم مرا مسخره نموده، تهدید به اشغال سرزمینشان می‌کنند. بنابراین، خداوند لشکرهای آسمان، خدای اسرائیل می‌فرماید: «به حیات خود قسم، موآب و عمون مثل سدوم و عموره از بین خواهند رفت و به محلی از خارها، گودالهای نمک و ویرانی ابدی تبدیل خواهند شد و بازماندگان قوم من آنها را غارت نموده، سرزمینهایشان را تصرف خواهند کرد.» آنها سزای غرور خود را دریافت خواهند کرد، زیرا به قوم خداوند لشکرهای آسمان اهانت نموده، ایشان را مسخره کردند. خداوند بلاهای هولناکی بر سرشان خواهد آورد. او تمامی خدایان جهان را به تباهی خواهد کشانید و آنگاه همهٔ اقوام در سرزمینهای خود او را عبادت خواهند نمود. خداوند می‌فرماید: «ای حبشی‌ها، شما هم به دم شمشیر من کشته خواهید شد.» خداوند قدرت خود را بر ضد آشور به کار خواهد برد و پایتخت بزرگ آن، نینوا را ویران نموده، به بیابانی خشک مبدل خواهد کرد. آن شهر، چراگاه گوسفندان خواهد شد و انواع حیوانات وحشی در آن جای خواهند گرفت. خفاشها و جغدها در میان ویرانه‌هایش لانه می‌کنند و صدایشان از پنجره‌های خانه‌های متروک شنیده می‌شود. در آستانهٔ خانه‌ها زباله جمع می‌شود و روکش زیبای ستونهای شهر که از چوب سرو بود، از بین می‌رود. این شهر مستحکم که چنان در امنیت بود که با خود می‌گفت: «در تمام دنیا شهری مانند من وجود ندارد!» اکنون ویران شده، لانهٔ حیوانات خواهد گردید! هر که از آنجا بگذرد سر خود را از بهت و حیرت تکان خواهد داد.

صَفَنیا 4:2-15 مژده برای عصر جدید (TPV)

کسی در شهر غزه باقی نخواهد ماند، اشقلون ویران خواهد شد و مردم اشدود در نصف روز بیرون رانده خواهند شد و اهالی عقرون از شهر خود خواهند گریخت. وای به حال شما فلسطینیانی که در ساحل دریا و در سرزمین کنعان سکونت دارید، زیرا شما محکوم به مرگ هستید و خداوند شما را نابود می‌سازد. حتّی یک نفر از شما را هم زنده نمی‌گذارد. زمینهای ساحلی شما چراگاهی برای چوپانها و آغل گوسفندان خواهد شد. بازماندگان طایفهٔ یهودا، سرزمین شما را تسخیر خواهند نمود و گلّه‌های خود را در آنجا خواهند چرانید و در خانه‌های اشقلون خواهند خوابید، زیرا خداوند متعال با قوم خود مهربان است و آنها را دوباره سعادتمند می‌گرداند. خداوند متعال می‌فرماید: «من طعنه‌های مردم موآب را شنیده‌ام و دیدم که عمونیان چطور قوم مرا تحقیر و مسخره می‌کردند و با غرور می‌گفتند که سرزمین آنها را اشغال خواهند کرد. به حیات خودم قسم که موآب و عمون مانند سدوم و غموره نابود می‌گردند و به محل خارها و گودال نمک و ویرانهٔ ابدی تبدیل می‌شوند و بازماندگان قوم من سرزمین آنها را تصرّف خواهند کرد.» مردم موآب و عمون به‌خاطر غرور خود به چنین سرنوشتی دچار می‌شوند، زیرا به قوم خداوند متعال اهانت کرده، آنها را مسخره نمودند. خداوند آنها را به بلاهای دهشتناکی دچار می‌سازد و همهٔ خدایان روی زمین را بی‌اعتبار می‌گرداند. آنگاه تمام اقوام جهان در سرزمینهای خود، او را پرستش خواهند نمود. ای مردم حبشه، خداوند شما را نیز با شمشیر خود هلاک می‌کند. خداوند با قدرت خودش آشور را نابود می‌سازد. پایتخت آن، نینوا را به بیابان خشک تبدیل می‌کند. آنجا چراگاه گوسفندان و محل زندگی انواع حیوانات می‌شود. جغدها در ویرانه‌های آن آشیانه می‌کنند و صدایشان از پنجره‌های خانه‌ها به گوش می‌رسد. زاغها در آستانهٔ خانه‌ها آواز می‌خوانند و چوبهای سدر که در بنای عمارات به کار برده شده بودند، از بین می‌روند. این شهر که موجب افتخار و محل رفاه و آسایش مردمش بود عاقبت به این سرنوشت دچار می‌گردد، مردم آن فکر می‌کردند که در تمام دنیا شهری مانند شهر آنها وجود ندارد. امّا سرانجام ویران و متروک می‌گردد و کُنام حیوانات وحشی می‌شود و هرکسی که از آنجا بگذرد، سر خود را تکان خواهد داد و حیرت خواهد کرد.

صَفَنیا 4:2-15 هزارۀ نو (NMV)

زیرا غزه متروک خواهد شد، و اَشقِلون ویران؛ اَشدود در نیمروز بیرون رانده خواهد شد، و عِقرون ریشه‌کن خواهد گردید. وای بر شما ای ساحل‌نشینان، ای قوم کِریتیان! کلام خداوند بر ضد شماست، ای کنعان، ای سرزمین فلسطینیان؛ من تو را چنان هلاک خواهم کرد که دیگر کسی در تو ساکن نخواهد بود. ساحل دریا چراگاه خواهد شد، با سرپناه‌ها برای شبانان و آغلها برای گوسفندان. ساحل دریا از آنِ باقیماندگان خاندان یهودا خواهد بود، که در آنجا خواهند چرید، و شبانگاهان در خانه‌های اَشقِلون خواهند آرمید. زیرا یهوه خدایشان به یاری ایشان خواهد آمد، و سعادت گذشته را بدیشان باز خواهد گردانید. «اهانتهای موآب را شنیده‌ام و توهینهای عَمّونیان را، که چگونه قوم مرا دشنام می‌گویند و علیه مرزهای ایشان فخر می‌فروشند.» از این رو خداوند لشکرها، خدای اسرائیل، چنین می‌فرماید: «به حیات خودم قسم که موآب همچون سُدوم خواهد شد، و عَمّونیان همچون عَمورَه؛ سرزمینی پر از علفهای هرز و گودالهای نمک و ویرانی ابدی. باقیماندگان قوم من ایشان را غارت خواهند کرد، و بازماندگان ملت من ایشان را به تصرف در خواهند آورد.» این است نصیب ایشان در ازای غرورشان، زیرا قومِ خداوندِ لشکرها را ناسزا گفتند و بر ایشان فخر فروختند. خداوند بر ضد آنان مَهیب خواهد بود، زیرا تمامی خدایان جهان را زایل خواهد ساخت، و همۀ سواحل قومها، هر یک در جای خود، او را پرستش خواهند کرد. و شما نیز ای کوشیان، به دم شمشیر من کشته خواهید شد. او دست خود را بر شمال دراز خواهد کرد و آشور را نابود خواهد ساخت؛ او نینوا را به ویرانه‌ای بدل خواهد کرد، به ویرانه‌ای خشک همچون بیابان. گله‌ها در میانش خواهند آرمید، و همه گونه جانور وحشی. حتی جغد و بوم بر سر ستونهایش منزل خواهند گرفت، و صدای آوازشان از پنجره‌ها به گوش خواهد رسید؛ ویرانی بر آستان آن خواهد بود، زیرا چوبهای سرو آزادش برهنه خواهد شد. این است شهر شادمانی که در امنیت می‌زیست، و با خود می‌گفت: «من هستم و جز من نیست.» حال، چگونه ویران شده و استراحتگاه جانوران گشته است! هر که از آن می‌گذرد، انگشت به دهان مانده، سر خویش تکان خواهد داد.