تو خانه ی خدا هستی!

داوود، مزمور 23، آیه ی 6 را با این جمله به پایان می رساند: «... و من تا ابد در خانه ی تو ساکن خواهم شد.»

داوود عاشق ماندن در خانه ی خدا بود. او حضور خداوند را بسیار دوست می داشت.

او در قسمتی از مزمور 84، آیه ی 10، در این باره نوشته است: «یک روز در صحن های خانه ی تو بودن بهتر است از هزار سال در هر جای دیگر در این دنیا! ...»

امروز، لازم نداری برای دسترسی به حضور خداوند لزوما به مکانی مقدس بروی. فداکاری عیسی بر روی صلیب به ما این اجازه را داد که برای همیشه و هر جا که می رویم، بتوانیم به خداوند دسترسی داشته باشیم.

تو خودت خانه ی خدا هستی و بدن تو معبد روح القدس است که در تو زندگی می کند. مثل داوود، برای همه ی روزهای عمرت تا رسیدن به جاودانگی، از حضور خداوند لذت ببر. زیرا که آسمان انتظار تو را می کشد…

شکر برای وجودت … تو یک معجزه هستی!

پیمان شبان لاری