آیا دوست داری از نظر روحی ورزیده و خوش فُرم باشی؟

دوست عزیزم،

آیا تو ورزشکار هستی و ورزشِ مورد علاقه‌ات رو به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کنی؟

من خیلی دوست دارم روزانه نرمش و ورزش کنم، چون مطمئنم که ورزش برای سلامت روحی و بدنی مفیده و نتیجه‌های زیادی رو از اون دیدم.

ورزش کردن نه‌تنها کمک می‌کنه اندام‌های رو فُرمی داشته باشیم، بلکه سطحِ انرژی و اشتیاقِ ما رو هم بالا نگه می‌داره.

ورزش کردن سطح استرس رو پایین میاره و این کمک می‌کنه گردش خون در بدن ما بهتر عمل کنه.

اما بذار یه چیز شگفت انگیزی بهت بگم،

اونم اینکه، من فعالیتی رو سراغ دارم که برای کل وجودِ تو مفیده. می ‌تونی حدس بزنی اون چیه؟

بله درسته، پرستش و ستایشِ همیشگی خداوند!

پولس رسول در کتابِ اول تیموتائوس ۴ : ۸ در همین مورد به تیموتائوس اینطور میگه:

" زیرا اگرچه ورزش در بعضی موارد برای بدن مفید است، خداپرستی از هر نظر فایده دارد، چون هم برای حال و هم برای آینده وعده ی حیات دارد."

دوست عزیزم،

همونطور که پولس رسول توضیح داد، گاهی اوقات ممکنه ما به نرمش‌های روحی که برای ما پُر از وعده‌های الهی هستن، نسبت به ورزش ها و فعالیت‌های روزمره، آنچنان اهمیت کافی ندیم و نسبت به ورزش‌های روحی بی‌تفاوت باشیم.

امروز می‌خوام تشویقت کنم که:

-پیوسته و روزانه ورزش‌های روحی برای پرورش ایمانت به عیسای خداوند رو انجام بدی.

-به طور فعال و روزانه پرستش و ستایشِ خداوند رو تمرین کنی.

همو‌نطور که یک دونده‌ی ماراتُن، به طور مرتب چندین بار در هفته دویدن رو برنامه‌ریزی می‌کنه تا خودش رو برای ماراتن آماده کنه، ما هم باید روزانه این تمرین‌های روحی رو داشته باشیم.

ممکنه از خودت بپرسی چرا روزانه باید این کار رو بکنم؟ من که دونده نیستم، مسابقه ای هم ندارم! من بهت میگم چرا:

چون این ورزش‌ها و نرمش‌های روحی روزانه، تورو برای رویارویی با مشکلات آماده می‌کنن.

در همین نرمش‌های روحی متوجه خواهی شد که چقدر حضور خداوند در همه چیز و از هر نظر برای تو مفید و ارزشمنده و روزای بعدی این تمرین‌های ورزشی روحی رو با عشقِ بیشتری انجام خواهی داد.

حالا امروز انتخاب با توست، تصمیم می‌گیری که تو هم در روح خوش فُرم و ورزیده باشی؟

تصمیم می گیری که روزانه با نرمش های روحی که انجام میدی سلامتی و نشاط، قدرت و استقامتِ خودت رو در روح بالا ببری؟

داوود این سلامتِ روحی و نشاط رو به خوبی درک کرده بود و در مزمور ۶۵ : ۴ اینطور میگه:

" خوشا به حال کسانی که تو آنان را برگزیده‌ای تا به پیشگاهِ تو بیایند و در جایگاهِ مقدّس تو ساکن شوند. ما از تمامِ چیزهای نیکوی خانه‌ی تو و برکات معبد تو بهره‌مند خواهیم شد."

دوست عزیزم،

امروز برات پیشنهادهایی دارم که اگه اونا رو با تمامیِ دل و جانت انجام بدی، از تو یک "ورزشکارِ خدا" می‌سازه،

می‌خوای بدونی چطور میشه ورزشکار خدایی شد، من چندتایی رو بهت میگم؛ اینکه:

*هر لحظه در همه‌ی کارهات مشتاقانه حضور خداوند رو جست و جو کن.

*ایمانت به عیسای مسیح رو در بِزنگاه‌های زندگی آزمایش کن.

*برای ورزیده شدن در روح، استقامتی کار کن و لحظه‌ای از تلاش دست نکش.

حالا چشمات رو ببند و این جمله رو با خودت تصور کن و بگو:

" من ورزشکارِ حرفه‌ای در خداوند هستم‌!"

آمین!

شکر برای وجود تو،

تو یک معجزه هستی!

پیمان شبان لاری