Marka 5

5
1 # Mt 8,28 Kiedy dotarli na drugi brzeg, do kraju Gergezeńczyków#W oryg. Marek użył określenia „kraina Gerazeńczyków”. Mateusz natomiast w Mt 8,28 nazwał ten rejon „krainą Gadareńczyków”. Relacja Łukasza (por. Łk 8,26) jest jednak najdokładniejsza. Opowiadanie mówi bowiem o świniach, które z urwiska runęły do morza (tak zwano wówczas Jezioro Galilejskie). Tymczasem zarówno Gadara, jak i Geraza (obecnie Jerash [wym. Dżerasz]) leżały w znacznej odległości na południe i południowy wschód od jeziora. Tylko Gergeza była faktycznie położona nad Jeziorem Galilejskim. Redakcja NPD, idąc za Łukaszem, dla porządku ujednoliciła tę nazwę we wszystkich tekstach synoptycznych., 2#Mk 1,23; Mk 5,1Jezus wysiadł z łodzi. Tam wyszedł Mu naprzeciw człowiek opętany przez ducha nieczystego. Mężczyzna ten mieszkał na pobliskim cmentarzu, 3gdzie w jednym z grobowców miał swoje siedlisko. Nawet łańcuchy były za słabe, by nad nim zapanować#W tamtych czasach częstą praktyką było więzienie lub zakuwanie w łańcuchy osób, które były szalone lub sprawiały takie wrażenie.
. 4Za każdym bowiem razem, gdy zakładano mu kajdany, zrywał je i niszczył. Nikt nie miał siły, aby go ujarzmić. 5Nocami i dniami tłukł się pośród grobów albo włóczył po górach. Krzyczał przy tym straszliwie i ranił się kamieniami. 6Ten, gdy tylko dojrzał Jezusa, przybiegł i padł przed Nim na kolana. 7#Mt 26,63; Mk 1,24; Łk 1,32; Dz 16,17Następnie wielkim głosem zawołał:
— Czego chcesz, Jezusie, Synu Boga Najwyższego?! Błagam Cię, abyś mnie nie dręczył!
8Wtedy Jezus rozkazał:
— Duchu nieczysty, wyjdź z tego człowieka!
9 # Łk 8,2; Łk 11,26 Dodał też:
— Powiedz, jakie jest twoje imię!
Duch zaś tak odrzekł:
— Nazywam się Legion#„Legion” – wyraz z języka łacińskiego. Nazwa jednostki wojskowej liczącej 6 tysięcy żołnierzy., gdyż jest nas tu wielu.
10I prosiły bardzo, by ich nie usuwał z tej krainy. 11Ponieważ na pobliskim stoku góry pasło się wielkie stado świń, 12demony zaczęły Go błagać:
— Pozwól nam chociaż wejść w to stado świń!
13Gdy Jezus przystał na to, duchy nieczyste opuściły człowieka i wstąpiły w świnie. Wtedy stado ruszyło szaleńczym pędem i rzuciło się z urwiska prosto w odmęty jeziora. W taki sposób zginęło około dwóch tysięcy świń. 14Pasterze, którzy ich pilnowali, natychmiast uciekli do pobliskiego miasteczka, rozgłaszając po drodze, co się wydarzyło. Okoliczni mieszkańcy szybko przybyli na miejsce, by obejrzeć wszystko własnymi oczami. 15#Mt 4,24Kiedy zbliżyli się do Jezusa i zobaczyli, iż człowiek, który wcześniej był opętany przez legion demonów, teraz siedzi ubrany, mając całkowicie zdrowe zmysły, bardzo się przestraszyli. 16Świadkowie całego zajścia po raz kolejny opowiedzieli im, co się stało z opętanym i świniami. 17Wówczas mieszkańcy tej krainy zaczęli prosić, by Jezus oddalił się od nich. 18#Ps 116,12A kiedy PAN wsiadł już do łodzi, uwolniony od demonów człowiek prosił, by mógł Mu towarzyszyć. 19#Mk 1,34; Mk 8,26; Łk 5,24; Łk 8,39Jednak Jezus nie pozwolił na to, lecz tak mu przykazał:
— Wracaj do domu i do swych bliskich, by opowiadać im, jak bardzo PAN # Gr. KYRIOS. Jezus niezwykle rzadko mówił o sobie „PAN” (por. J 13,14). Chętniej używał określenia „Syn człowieczy”, wskazując w ten sposób, iż jest zapowiadanym Mesjaszem. Jednak tym razem użył aramejskiego określenia (w greckim tekście „PAN”, w Biblii HebrajskiejJHWH), które człowiekowi uwolnionemu od demonów od razu wskazało, iż Jezus imię JHWH odnosi do siebie. Na to samo wskazuje Łk 8,39. ulitował się nad tobą i jak wielkich rzeczy dokonał dla ciebie.
20 # Ps 116,16; Iz 63,7; Mk 7,31 I człowiek ten poszedł, rozgłaszając w całym Dekapolu#Dekapol – federacja miast (pierwotnie dziesięciu) po wschodniej stronie Jordanu., co Jezus uczynił dla niego. A wszyscy niezmiernie dziwili się temu.
21 # Mk 2,13 Kiedy Jezus powrócił łodzią na drugą stronę jeziora, znów wielki tłum zebrał się wokół Niego. 22Wtedy to przybiegł do Niego przełożony pobliskiej synagogi imieniem Jair. Padł do stóp Jezusa 23#Mt 8,3; Mk 6,5; Mk 7,32; Łk 4,40; Dz 4,30z żarliwym błaganiem:
— Moja córeczka umiera! Przyjdź i połóż na nią swe ręce, by została uratowana i mogła żyć!
24Jezus natychmiast wyruszył do domu tego człowieka, a wielki tłum poszedł za Nim. Szli w wielkim ścisku, gdyż wszyscy, z każdej strony, starali się przecisnąć do Niego. 25#Kpł 15,25‐30Pomiędzy nimi znajdowała się pewna kobieta, która od dwunastu lat była umęczona niegojącymi się krwawymi wysiękami. 26W tym czasie wiele wycierpiała z rąk lekarzy. Wydała na nich cały swój majątek, jednak bez żadnego skutku. Zamiast poprawy, jej stan był coraz gorszy. 27#Mt 14,36; Mk 3,10; Dz 19,11‐12Kiedy więc dowiedziała się o przybyciu Jezusa, szybko pobiegła do Niego. Przecisnęła się przez tłum i z tyłu dotknęła skraju Jego płaszcza. 28Była bowiem przekonana, że gdyby udało się jej dotknąć choćby Jego ubrania, zostanie uzdrowiona#Według Prawa Mojżeszowego kobieta ta, z uwagi na swą chorobę, była permanentnie obciążona przekleństwem religijnej nieczystości. Nie powinna była zatem dotykać kogokolwiek, by nie uczynić drugiej osoby rytualnie nieczystą. Najwyraźniej jednak doszła do wniosku, że jeśli dotknie jedynie płaszcza Jezusa, i to tak, by nikt tego nie zauważył, w niczym Mu nie zaszkodzi. Natychmiastowa reakcja Jezusa mogła ją nie tylko zaskoczyć, ale i przerazić.. 29I rzeczywiście, gdy tylko to uczyniła, przyczyna jej choroby ustała#Dosł. „źródło jej krwawienia wyschło”., a ona sama natychmiast poczuła, iż jest uwolniona z boleści. 30#Łk 6,19Jezus od razu zauważył, iż Jego moc została użyta. Natychmiast odwrócił się i spytał#Jezus nie pytał o zwykłe dotykanie Go przez ludzi z tłumu. Wszyscy to czynili. On spytał o to jedno dotknięcie, które wynikało z wiary kobiety.:
— Kto dotknął mego płaszcza?
31Lecz uczniowie tak na to zareagowali:
— Czy nie widzisz, że tłum napiera ze wszystkich stron? Dlaczego pytasz o to, kto Ciebie dotknął?
32On jednak szukał wzrokiem osoby, która to uczyniła. 33Wtedy owa kobieta, bardzo wystraszona – wiedząc, że to o nią chodzi – podeszła i z drżeniem padła przed Nim, wyjawiając całą prawdę. 34#Mt 8,10; Mk 10,52; Łk 7,50; Dz 14,9‐10On zaś powiedział:
— Córko, twoja ufność sprawiła, że zostałaś uleczona! A teraz idź już w pokoju wolna od cierpienia!
35Gdy jeszcze wypowiadał te słowa, przybył posłaniec z domu przełożonego synagogi i powiedział:
— Twoja córka umarła. Nie ma już sensu trudzić Nauczyciela.
36 # Mt 8,10; J 11,25‐40 Lecz Jezus, słysząc to, powiedział do przełożonego:
— Nie lękaj się, tylko mi ufaj!
37 # Mt 10,2; Mt 17,1; Mk 1,29; Łk 6,14; Dz 1,13 Nie pozwolił dalej komukolwiek towarzyszyć sobie, z wyjątkiem Piotra, Jakuba oraz jego brata, Jana. 38Razem weszli do domu zwierzchnika synagogi#Gr. archisynagogos.. Tam zastali wielki zamęt. Wiele osób płakało. Część lamentowała wniebogłosy. 39#J 11,11Wtedy Jezus tak się odezwał:
— Po co czynicie zamęt i wznosicie lamenty? Dziecko nie umarło – jedynie zasnęło.
40 # Dz 9,40 Lecz oni zaczęli Go wyśmiewać. Wtedy Jezus kazał usunąć wszystkich z domu, a następnie wraz z rodzicami dziecka i trzema uczniami wszedł do izby, w której złożono ciało. 41#Mk 9,27; Łk 7,14Wziął dziecko za rękę i powiedział:
Talitha kum # Słowa aramejskie. Tym językiem na co dzień mówili Żydzi w tamtych czasach w Judei i w Galilei.
„Dziewczynko, wstań!”.
42I dziewczynka natychmiast wstała i zaczęła chodzić, miała bowiem dwanaście lat#Marek zwraca uwagę, że dziewczynka żyła w szczęściu rodzinnym tyle samo lat, ile wcześniej opisana kobieta w nieszczęściu związanym z chorobą. Jednak obydwie one potrzebowały działania Jezusa. Bez Niego nie miałyby szansy na powrót do normalnego życia.. Gdy obecni to zobaczyli, kompletnie osłupieli! 43#Mt 8,4; Mk 1,34.44; Mk 7,36Następnie Jezus udzielił im wielu wskazówek, których jednak nie mieli dalej rozpowiadać#Dosłowne przekłady zwykle sugerują, iż Jezus zabronił rozpowiadania o tym, że przywrócił dziewczynkę do życia. Jednak taka wersja tłumaczenia nie wydaje się prawidłowa z uwagi na trzy ważne aspekty: (a) kontekst wskazuje, że wokół domu był zebrany ogromny tłum ludzi, którzy ujrzeli dziewczynkę po jej przywróceniu do życia, więc natychmiast dowiedzieli się, co się wydarzyło; (b) gdyby miał to być bezwzględny zakaz rozgłaszania informacji o przywróceniu dziewczynki do życia, Marek również nie powinien opisywać tego wydarzenia; (c) analiza słów diesteilato autois polla wskazuje, że Markowi chodziło raczej o „przekazał im wiele” lub „udzielił im wielu wskazówek”, a nie „przykazał im surowo”, jak można znaleźć w innych tłumaczeniach. Zatem właśnie tego, co Jezus przekazał (gr. diastello, gdzie dia oznacza „przekaz”, a stello – „wysłanie”) rodzicom i uczniom w prywatnej rozmowie, mieli dalej nie rozpowiadać. Marek również nie ujawnia, co Jezus przekazał zebranym w izbie.. Polecił także, by dano jej posiłek.

Chwazi Kounye ya:

Marka 5: NT NPD

Pati Souliye

Pataje

Kopye

None

Ou vle gen souliye ou yo sere sou tout aparèy ou yo? Enskri oswa konekte