Marka 4
4
Przypowieści o Słowie i Bożym Królestwie
(Mt 13,1‐58; Łk 8,1‐21; Łk 13,18‐19)
1 # Mk 2,13; Mk 3,7‐9; Łk 5,1‐3 Kiedy innym razem Jezus nauczał na brzegu jeziora, znów wielki tłum zebrał się wokół Niego. Wtedy On wsiadł do łodzi i odpłynął nieco od brzegu. Następnie kontynuował swoje nauczanie z wody, podczas gdy słuchające Go tłumy siedziały na lądzie. 2#Mt 13,34; Mk 4,33‐34Opowiedział im wówczas przypowieść:
— 3Posłuchajcie mnie! Pewien siewca udał się na pole, by dokonać zasiewu. 4Część ziaren, które rzucał, padła na skraj ubitej drogi. Tam szybko pojawiły się ptaki i zaraz je wydziobały. 5Inne ziarna padły na grunt skalisty, gdzie warstwa ziemi była płytka. I chociaż szybko zakiełkowały, to jednak nie zakorzeniły się. 6Gdy tylko pojawiło się słońce ze swym żarem, szybko uschły, gdyż nie miały gdzie zapuścić korzenia. 7Kolejne ziarna padły na glebę pokrytą chwastami i cierniami. Te zaś były tak bardzo rozplenione, że skutecznie zdusiły zasiew, nie dopuszczając, by wydał on plon. 8Ostatnie ziarna padły na ziemię dobrą i żyzną, obfitującą zbiorami. Te zakiełkowały i wyrosły, dając w jednym miejscu plon trzydziestokrotny, w innym sześćdziesięciokrotny, a jeszcze w innym stokrotny.
9 # Mt 11,15; Mk 4,23; Łk 14,35; Ap 2,7.17.29; Ap 3,6.13.22 Na koniec dodał:
— Kto może, niech stara się zrozumieć duchowe przesłanie tego, co mówię!
10 # Mt 15,15; Mk 7,17 Gdy tłum już odszedł, uczniowie, którzy pozostali razem z Dwunastoma, spytali Jezusa o sens tej przypowieści. 11#Rz 16,25; 1 Kor 5,12; Kol 4,3.5Wtedy powiedział im:
— Wy już rozumiecie tajemnicę Bożego Królestwa, lecz tym, którzy są na zewnątrz, trzeba przedstawiać ją w przypowieściach, 12#Iz 6,9‐10; J 12,39‐40; Dz 28,26‐27aby wyszło na jaw, którzy z nich nie mają w sobie pragnienia wgryzienia się w moje Słowo. Tacy bowiem należą do ludzi, którzy
wręcz zasłaniają sobie oczy i uszy swe zatykają,
by niczego nie widzieć i niczego nie słyszeć.
Nie mają w sercach pragnienia, by pojąć cokolwiek;
nie chcą zwrócić się ku mnie, abym ich ocalił # Por. Iz 6,10. .
13I dalej ciągnął:
— Skoro jednak pytacie o znaczenie tej przypowieści, to posłuchajcie, bo jeśli jej nie zrozumiecie, nie będziecie w stanie zrozumieć wszystkich innych, które mam jeszcze do powiedzenia! # Z tej wypowiedzi Jezusa wynika, że przypowieść o siewcy i sześciu rodzajach gleb (trzech niedających plonu i trzech go dających) stanowi klucz do zrozumienia innych Jego przypowieści. Jest to więc najważniejsza przypowieść wygłoszona przez Jezusa. . 14#Ef 3,8; Jk 1,18; 1 P 1,23‐25Siewcą jestem ja, a ziarnem jest Boże Słowo. 15#2 Kor 4,4; 1 P 5,8Ludzie są rolą. Część z nich ma twarde serca jak gleba na poboczu drogi. Gdy Boże Słowo jest im przedstawiane, oni, chociaż je słyszą, wcale go nie przyjmują. Do takich przychodzi szatan i odbiera im moje Słowo. 16Inni ludzie mają serca jak grunt skalisty – gdy słyszą Boże Słowo, przyjmują je z radością, 17#Mt 26,31; Mk 14,27są jednak tak płytcy, że Słowo nie jest w stanie zakorzenić się w nich. Z tego powodu łatwo się chwieją i nie wykazują stałości. A kiedy z powodu mojego Słowa przychodzi ucisk, zagrożenie czy prześladowania, zaraz się załamują. 18#Jr 4,3‐4Z kolei serca jeszcze innych są jak gleba pokryta chwastami i cierniami. Ci rozumieją dane im Słowo, 19#Mt 19,23‐24; Mk 10,23‐24; Łk 12,15‐21; 1 Tm 6,9‐10.17; 1 J 2,15‐17lecz troski obecnego życia, ułuda bogactwa oraz liczne pożądania zduszają w nich Boże Słowo, tak iż ono nie wydaje w nich żadnego owocu. 20W końcu są też i tacy ludzie, których serca są niczym ziemia dobra i żyzna. Ci, słysząc Boże Słowo, przyjmują je i wydają jego plon: jedni trzydziestokrotny, inni sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inni stokrotny#Nie każdy wierzący, który trwa w Chrystusie, wydaje taki sam plon Bożego Słowa. Jednak ważniejsze jest, by wydawał jakikolwiek plon, niż pozostawał bezowocny..
21 # Mt 5,15; Łk 8,16; Łk 11,33 Innym razem nauczał tłumy w taki sposób:
— Czy daje się komuś lampę # Dosł.: „Czy lampa przychodzi...”, co może być pewną sugestią, iż Jezus metaforycznie odniósł ten obraz do swojego przyjścia na Ziemię. w tym celu, by skrył ją pod wiadrem # Dosł. „korcem”. Tak nazywano naczynie o pojemności jednego korca (blisko 9 litrów) służące zwykle do przechowywania ziarna. albo schował pod łóżkiem? Czy nie powinien jej umieścić raczej na postumencie, tak by widzieli ją wszyscy z daleka? 22#Mt 10,26; Łk 8,17; Łk 12,2Przecież nie da się ukryć prawdziwej światłości, gdyż nie ma możliwości, by ona się nie uwidoczniła#Prawdziwe uczniostwo Chrystusowe (światłość Chrystusa w Jego naśladowcach) jest zawsze widoczne. Nie da się go ukryć. Jeśli zaś ktoś twierdzi, iż trwa w Chrystusie, lecz nie widać w nim światłości Chrystusa, jest zwykłym kłamcą (por. 1 J 1,5‐7), gdyż taka sytuacja jest niemożliwa (por. Łk 6,44).. 23#Mt 11,15; Mt 13,43; Mk 4,9; Ap 2,7.11.17.29; Ap 3,6.13.22Kto może, niech stara się zrozumieć duchowe przesłanie tego, co mówię!
24 # Mt 7,2; Łk 6,38; Łk 8,18 I jeszcze takimi słowami nauczał tłumy:
— Zwracajcie uwagę na to, w co się wsłuchujecie # Por. Rz 10,17. i na czym koncentrujecie, gdyż plon tego otrzymacie, nawet z naddatkiem – według miary poświęconego czasu i uwagi. 25#Mt 13,12; Mt 25,29; Łk 8,18; Łk 19,26Każdy bowiem, kto znajduje czas na rozważanie mojego Słowa, otrzyma jego zrozumienie, lecz każdemu, kto nie poświęca mu uwagi, zostanie ono zabrane#Literalne przekłady tej wypowiedzi Jezusa zwykle idą w kierunku interpretacji oderwanej od kontekstu, przez co zasadniczo zmieniają jej sens. Kontekst zaś jest jednoznaczny. W wersecie 24 Jezus mówi najpierw: „Zwracajcie uwagę na to, w co się wsłuchujecie i czemu poświęcacie uwagę” (dosł. „Uważajcie na to, czego słuchacie”). To jest klucz do zrozumienia następnych zdań. Jezus podkreśla wielkie znaczenie tego, co człowiek wpuszcza (uszami) do swego serca i umysłu. Takie rozumienie tego fragmentu jest mocno wspierane przez szeroki kontekst. Cytowane Słowa Jezusa zostały bowiem zlokalizowane w serii Jego wypowiedzi na temat relacji istniejącej pomiędzy Jego Słowem a Bożym Królestwem. Zatem materialistyczny sposób interpretowania Jego wypowiedzi: „kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, pozbawią go i tego, co ma”, mija się z kontekstualnym sensem i znaczeniem. Jest po prostu mylnie pojmowanym literalizmem. O wadze wsłuchiwania się w Słowo Chrystusa pisał również Apostoł Paweł w Rz 10,17 (por. także Kol 3,16)..
26 # 1 Kor 3,6‐7; Jk 5,7 Również tymi słowami nauczał tłumy:
— Z Królestwem Bożym sprawy mają się tak, jak z ziarnem # Z poprzednich wypowiedzi Jezusa wiemy, że ziarnem jest Boże Słowo. , które posiano w dobrej glebie # Por. Mk 4,20. . 27#Jk 5,7Niezależnie od tego, czy ktoś śpi, czy czuwa, dzień po dniu i noc po nocy ono kiełkuje w nim i wzrasta – nie wiadomo jak i kiedy. 28#Mt 9,37‐38Dzieje się tak, gdyż dobra gleba sama z siebie#Gr. automate.rodzi plon zasianego w niej ziarna, które w niej najpierw kiełkuje, potem wydaje kłos, by w końcu przynieść dojrzałe ziarno. 29#Jl 3,13; Ap 14,15‐16A kiedy gospodarz widzi dojrzały plon, wysyła swych pracowników, by zebrali żniwo.
30Mówił także:
— Czy wiecie, do czego mógłbym porównać jeszcze Królestwo Boże i jakim podobieństwem je opisać? 31Jest ono niczym ziarno gorczycy, które – choć najmniejsze ze wszystkich nasion – posiane w dobrej ziemi 32#Ez 17,23; Ez 31,6; Dn 4,9.12.18.21szybko kiełkuje, a wyrastająca z niego roślina przewyższa wszelkie warzywa. Wypuszcza również wielkie gałęzie#Jeden z gatunków gorczycy spotykany na Bliskim Wschodzie osiąga nawet 4,5 m wysokości., w których cieniu ptaki budują swoje gniazda#Por. Ps 104,12; Ez 17,23; Ez 31,6; Dn 4,9; Dn 4,18.
.
33 # Mt 13,34‐35 Tego rodzaju przypowieściami Jezus dzień po dniu nauczał tłumy, dostosowując to, co mówił, do ich zdolności rozumienia#Por. Mk 4,11‐12.. 34#J 16,25Bez przypowieści niczego im nie mówił. Swoim uczniom wyjaśniał zaś wszystko dokładnie, lecz czynił to na osobności.
Potęga Słowa Chrystusa
(Mt 8,23‐34; Mt 9,18‐26; Łk 8,22‐56)
35Pewnego dnia pod wieczór Jezus powiedział do uczniów:
— Przeprawmy się na drugi brzeg.
36Zostawili więc tłumy i zabrali Go do łodzi, tak jak stał. Jacyś ludzie przyłączyli się do nich swoimi łodziami. 37Po pewnym czasie zerwała się gwałtowna nawałnica. Potężne fale zaczęły zalewać łódź, tak iż szybko nabierała wody. 38Tymczasem Jezus spał na rufie, z głową opartą na burcie. Przerażeni uczniowie obudzili Go słowami:
— Nauczycielu, czy nie obchodzi Cię to, iż w każdej chwili możemy zginąć?!
39 # Ps 65,8; Ps 107,25‐32 Wtedy On podniósł się, skarcił wicher, a jezioru nakazał:
— Milcz i uspokój się!
Wicher natychmiast ustał i zrobiło się cicho. 40#Mt 8,10Do uczniów natomiast powiedział:
— Dlaczego jesteście tacy bojaźliwi? Czemu ciągle brak wam ufności? # Zaufanie do Jezusa polega na pewności, że żadna łódź, w której On się znajduje, nie może zatonąć (zginąć). .
41 # Ps 33,8‐9; Mk 1,27 Lecz oni przerazili się jeszcze bardziej i pytali jeden drugiego:
— Kim On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?!#Por. Ps 89,10..
Chwazi Kounye ya:
Marka 4: NT NPD
Pati Souliye
Pataje
Kopye
Ou vle gen souliye ou yo sere sou tout aparèy ou yo? Enskri oswa konekte
Copyright ©️ 2021, 2022, 2023 by Wydawnictwo NPD.