Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan Marka 4

Pataje

Wtedy On podniósł się, skarcił wicher, a jezioru nakazał: — Milcz i uspokój się! Wicher natychmiast ustał i zrobiło się cicho. Do uczniów natomiast powiedział: — Dlaczego jesteście tacy bojaźliwi? Czemu ciągle brak wam ufności?.

Lecz oni przerazili się jeszcze bardziej i pytali jeden drugiego: — Kim On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?!.

Tymczasem Jezus spał na rufie, z głową opartą na burcie. Przerażeni uczniowie obudzili Go słowami: — Nauczycielu, czy nie obchodzi Cię to, iż w każdej chwili możemy zginąć?!

I jeszcze takimi słowami nauczał tłumy: — Zwracajcie uwagę na to, w co się wsłuchujecie i na czym koncentrujecie, gdyż plon tego otrzymacie, nawet z naddatkiem – według miary poświęconego czasu i uwagi.

Również tymi słowami nauczał tłumy: — Z Królestwem Bożym sprawy mają się tak, jak z ziarnem, które posiano w dobrej glebie. Niezależnie od tego, czy ktoś śpi, czy czuwa, dzień po dniu i noc po nocy ono kiełkuje w nim i wzrasta – nie wiadomo jak i kiedy.

Kto może, niech stara się zrozumieć duchowe przesłanie tego, co mówię!