Népszerű bibliai igeversek innen: Маттай 15

Megosztás

Инсанны мурдар этеген ону авзундан, юрегинден чыгъагъан сёзлеридир. Неге тюгюл де, инсанны юрегинден чыгъагъан яман хыяллар оьлтюрювге, зинагъа, пасатлыкъгъа, уругъа, ялгъан шагьатлыкъгъа, капир сёзлени айтывгъа гелтире.

инсанны мурдар этеген авзуна гиреген зат тюгюл, ону мурдар этеген авзундан чыгъагъан сёзлеридир.

Бу халкъ Магъа авзу булан гьюрмет эте, амма оланы юреклери Менден йыракъда. Олар этеген ибадат негьакъ: олар Мени насигьатларыма тюгюл, инсанлар ойлашып чыгъаргъан насигьатлагъа уьйрете.

Шо заман Иса огъар: – Гьей къатын! Сени иманынг уллу. Сагъа сен сюеген кюйде болсун дагъы, – деп жавап бере. Шоссагьатына ону къызы сав болуп къала.

Къатын буса, ювугъуна гелип: – Я Раббим! Магъа бир кёмек эт! – деп, Ону алдында къапланып ята. – Яшланы ашын алып, итлеге бермек тюз тюгюл, – деп жавап бере Иса. – Я Раббим! Итлер де есилерини тепсисинден тюшген аш увакъланы ашай чы, – дей къатын.