Népszerű bibliai igeversek innen: Лк 13

Megosztás

«Шыгыр капка гыч пураш уло вийын тыршыза. Тыланда ойлем, шукын пураш тӧчат, но огыт керт.

Тушто черландарыше шӱлыш дене латкандаш ий орланыше ӱдырамаш лийын. Тудо пӱгыр лийын да вийнен кертын огыл. Тудым ужмеке, Иисус Шкеж деке ӱжын да каласен: «Ӱдырамаш, тый чер дечет утлет».

Вара ӱмбакыже кидшым пыштен. Ӱдырамаш тунамак вийнен шогалын да Юмым чапландараш тӱҥалын.

Тунам южо шеҥгелнысе ончылно лийыт, а ончылнысо – шеҥгелне».

Жап шуэш, пӧрт оза кынелеш да омсам петыра, тунам те тӱжвалне лийыда, омсам пералташ да ойлаш тӱҥалыда: ”Господь, Господь, мыланна поч!” А Тудо тыланда вашештен каласа: ”Те кӧ да кушеч улыда, Мый ом пале”.

Тыланда ойлем: уке! Но, языкдам касарыктен, Юмо деке огыда савырне гын, чылан тыгак пытеда».

А Тудо вашешта: ”Тыланда ойлем: те кӧ да кушеч улыда, Мый ом пале. Чын огыл ыштыше-влак, чылан Мый дечем кораҥза!”

Иисус каласен: «Юмын Кугыжаныш могай? Мо дене Мылам тудым таҥастараш? Тудо горчице нӧшмӧ гай, тудым айдеме налын да шкенжын пакчашыже ӱден, а тудо кушкын, кугу пушеҥгыш савырнен, да укш коклаштыже кавасе кайык-влак пыжашым оптеныт».