Անկեղծ ու իրական. ապրել Հիսուսի առակներովՕրինակ

Աստվածպաշտության ժամի բովանդակությունը
Մեկ ուրիշի փողերը ծախսելու ուրախությունը

Ղուկասի Ավետարանի 16-րդ գլխի առակը Հիսուսի ամենից արտասովոր պատմություններից մեկն էր։ Նա իրականում գովում է անիրավ կառավարչին։ Սկզբում դա տարօրինակ է թվում։ Տերը, սակայն, նրան չի գովում անազնվության համար։ Նրան գովում է հեռատեսության համար, որ կանխատեսում էր, թե ինչ է իրեն սպասում այն բանից հետո, երբ կառավարիչ լինելու ժամկետը լրանա: Հիսուսի առակը մեզ ասում է, որ մենք հիմա փողի կառավարիչ ենք, բայց հավերժ չենք լինելու այդ դիրքում: Ժամանակը կարճ է։

Ուշադրությո՜ւն դարձրու, թե ինչի համար գովեստի արժանացավ կառավարիչը. ոչ թե սեփականատիրոջ միջոցների սխալ կառավարման, այլ խորամտորեն վարվելու համար, երբ իմացավ, որ իր ժամանակը սուղ է: Կառավարիչը շտապ քայլեր ձեռնարկեց՝ ապահովելով իր իսկ ապագան, միաժամանակ այնպես անելով, որ հարուստն առատաձեռն երևաց իր պարտապանների առջև:

Ի՞նչ է խորամտությունը: Հիմնականում դա ճիշտ ժամանակին գործադրված իմաստություն է: Խորամիտ կառավարիչը որոշում է գործել հիմա, ոչ թե ավելի ուշ: Անհետաձգելիության նրա զգացումը հակակշռվում է իմաստությամբ. նա տեսնում է, որ ինքը փողի տերը չէ։ Նա ընդամենը կառավարիչն է։

Հեշտ է ընկնել այն թակարդը, որ մտածում ես՝ ավելի հավատարիմ կլինես, երբ ավելին ունենաս: Բայց Հիսուսն ասում է մեզ, որ նրանք, ովքեր հավատարիմ են քչի մեջ, հավատարիմ կլինեն շատի մեջ: Եվ հակառակը, նրանք, ովքեր անազնիվ են քչի մեջ, անազնիվ կլինեն նաև շատի մեջ: Հավատարմությունն այն չէ, թե որքան գումար ունես, այլ թե որքանով ես վստահում Աստծուն:

Մեր ամեն ունեցածն Աստծուց է: Կյանքի ուրախություններից մեկը միջոցներ ունենալն է, որոնք տրվել են մեզ՝ տնօրինելու հանուն Աստծո փառքի, մեր բարօրության և այլոց շահերի: Ինչ հարստություն էլ ունենանք, մի օր կանցնի կգնա։ Հասկանալով այդ փաստը՝ ի՞նչ կձեռնարկես, որպեսզի լինես խորամիտ, առատաձեռն ու հավատարիմ կառավարիչ այն ամենի համար, որ Աստված այսօր վստահել է քեզ: Եղի՜ր իմաստուն ու անհետաձգելիորեն գործող, ինչպես խորամիտ կառավարիչը:

Աղոթք: Մի պահ տրամադրի՜ր մտածելու այն բոլոր միջոցների մասին, որ Աստված դրել է քո կառավարման տակ: Այնուհետև աղոթի՜ր. «Հա՜յր, շնորհակալ եմ Քեզ ամեն բարի պարգևի համար, որ տվել ես ինձ: Իմ ամեն ունեցածը Քեզնից է: Հիշեցրո՜ւ ինձ, որ ես ընդամենը կառավարիչ եմ, ոչ թե սեփականատեր: Տո՜ւր ինձ իմաստություն ու հրատապության զգացում Քո անունից իմաստուն և հավատարիմ կառավարիչ լինելու: Եվ երբ այդպես վարվեմ, օգնի՜ր ինձ ապրելու առատաձեռնության բերկրանքը Քո կողմից կարևորված գործերի համար նվիրաբերելիս։ Հիսուսի անունով։ Ամեն»:




Աստվածաշնչյան հղումներ
Ղուկասի 16.1 - 16.13
Ա Տիմոթեոսի 6.17 - 6.19
Հակոբոսի 1.17
Երկրորդ Օրինաց 8.12 - 8.18