I Versetti Biblici più popolari da Лука 9

Condividi

Тиигээд Иисүүс бүхы хүнүүдтэ хандажа хэлэбэ: – Намтай ябалсаха дуратай хүн өөр тухайгаа бодохоёо болёод, үдэр бүхэн хэрээһэеэ үргэлөөд, хойноһоомни яба.

Ушарынь хэлэбэл, ами наһаяа абарха һанаатай хүн тэрэнээ алдаха, харин Минии түлөө ами наһаяа үгэбэл, тэрэнээ абарха.

– Газар хахалхаяа анзаһа бариһан аад, гэдэргээ хаража сухариһан хүн Бурханай хаан түрэдэ хэрэггүй, – гэжэ Иисүүс тэрээндэ хэлэбэ.

Хүн бүхы дэлхэйе олзолоод, харин ами бэеэ һүнөөһэн гү, али гэмтээһэн байбал, ямар ашаг олзотой байхаб даа?

Намһаа, Минии һургаалһаа эшэбэлтнай, Би, Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүн хожом Өөрынгөө, Эсэгынгээ, мүн Бурханай Эльгээмэлнүүдэй алдар нэрэ нэрлүүлэн, энэ дэлхэйдэ ерэхэдээ, таанадһаа Өөрөөшье эшэхэб.

– Араата үнэгэн орохо нүхэтэй, тэнгэриин шубуун хонохо уургайтай юм, харин Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүн толгойгоо табижа амарха газаргүйл, – гэжэ Иисүүс тэрээндэ хэлэбэ.

иигэжэ хэлэбэ: – Минии нэрээр энэ үхибүүе хүлеэжэ абаһан хүн Намайе хүлеэжэ абаһан болоно, Намайе хүлеэжэ абаһан хүн Намайе иишэ эльгээһэн Бурханиие хүлеэжэ абаһан болоно. Юундэб гэхэдэ, таанадай эгээн даруу номгонтнай эгээл агууехэтнай гээшэ.