Лука 17
17
(Мт 18:6-7, 15, 21-22; Мк 9:42)
1Иисүүс шабинартаа хэлэбэ:
– Хүнэй хорхойтожо, нүгэл хэхэ юумэн олон байдаг. Зүгөөр нүгэл хүүлэгшэ уй гашуудал үзэхэ! 2Эдэ багашуулай нэгыеньшье нүгэл хилэнсэдэ түлхиһэн хүндэ хүзүүндээ тээрмын шулуу уюулаад, далайн оёорто хаюулбалнь, өөртэнь дээрэ байха һэн. 3Тиимэһээ өөрыгөө анхаржа байгты! Хэрбээ аха дүүнэрэйшни нэгэн шамда муу юумэ хээ һаань, тэрээнээ буруушаа; хэрбээ зэмэеэ мэдэрээ һаань, хүлисэ. 4Үдэртөө долоо дахин шамда муу юумэ хээд, долоо дахин ерэжэ: «Зэмэтэйб, хүлисэ», – гээ һаань, тэрэнээ хүлисэ.
Этигэл һүзэг
5– Эзэн аа, манай этигэл һүзэгые ехэ болгожо үгыт даа! – гэжэ Иисүүсэй элшэнэр хэлэбэ. 6Иисүүс харюусаба:
– Хэрбээ таанад горчицын жэжэхэн үрэһэнэй шэнээхэншье этигэлтэй байгаад, боди модондо: «Үндэһөөрөө газарһаа һугаржа, далай соо һуурижан урга!» – гэжэ хандабалтнай, тэрэ модон үгыетнай дуулаха.
Зарасын дүүргэхэ үүргэ
7Жэшээнь, газар хахалдаг гү, али мал адуулдаг барлагтай байгаад, тэрэнэйнгээ хээрэ талаһаа ерэхэдэ: «Наашаа һуужа үтэр хоол бари!» – гэжэ таанарай хэн нэгэнтнай хэлэхэ аал? 8Үгыл даа! Тиихынгээ орондо: «Намда эдеэ хоол бэлдэ. Эдеэлжэ байхадамни, захиралтануудыемни дүүргэхэдэ бэлэн бай. Намайе эдеэлүүлһэнэй удаа өөрөө эдихэ уухаш!» – гэжэ барлагтаа хэлэхэ бэшэ гүт? 9Тиигээд бүхы заабаринуудые дүүргэһэнэйнгөө түлөө тэрэ барлаг баяр баясхалангай үгэнүүдые дуулаха аал? 10Тэрээн шэнги таанадшье Бурханай заабари дүүргээд: «Бидэ миил барлагууд гээшэбди, хэхэл ёһотой юумэеэ хээбди», – гэжэ хэлэхэ ёһотойт!
Иисүүс арбан хүниие эдэгээбэ
11Иерусалим ошожо ябахадаа, Иисүүс Самари Галилей хоёрой хилэ зубшан ябаба. 12Нэгэ тосхондо ороходонь, һэлхэ бузар үбшэндэ дайруулһан арбан хүн Иисүүстэй уулзаба. Тээ холохон байгаад:
13– Иисүүс багша аа! Маниие абаржа хайрлыт даа! – гэжэ шангаар хашхаралдаба. 14Тэдэниие хараад:
– Таанад ошожо, санаартанда элүүр мэндэеэ үзүүлэгты! – гэжэ Иисүүс хэлэбэ.
Тэдэнь замдаа ябатараа эдэгэшэбэ. 15Нэгэниинь эдэгэһэнээ гэнтэ мэдээд, шангаар Бурханай нэрэ алдаршуулан, һөөргөө бусаба. 16Тиигээд Иисүүсэй хүлдэ мүргэн унажа, баяр баясхалан хүргэбэ. Тэрэ самаряан хүн байгаа.
17– Арбан хүн эдэгээ бэшэ гүт? Бэшэ юһэншни хаанаб? 18Бурханда магтаал соло дуудахаяа энэ самаряанһаа ондоо нэгэшье хүн бусажа ерээгүй гээшэ гү? – гэжэ Иисүүс һураба. 19Тиигээд эдэгэһэн хүндөө: – Хүл дээрээ бодожо, гэртээ хари! Этигэлшни шамайе абараа! – гэжэ Иисүүс хэлэбэ.
Бурханай хаан түрэ ойро байна
20– Бурханай хаан орон хэзээ мандахаб? – гэжэ фарисейнүүдэй асуухада, Иисүүс иигэжэ харюусаба:
– Бурханай хаан орон эли харагдаһаар ерэхэгүй. 21«Эндэ байна, тэндэ байна», – гэжэ хүнүүд хэлэхэгүй. Юундэб гэхэдэ, Бурханай хаан түрэ досоотнай оршоно бшуу.
22Иисүүс шабинартаа хэлэбэ:
– Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэй нэгэшье үдэрые хараһайб гэжэ хүсэхэ саг мэнэ гэһээр ерэхэ, теэд харахагүйт. 23«Тэндэ байна, эндэ байна», – гэжэ зарим зоной хэлэхэдэнь, таанад бү ошооройгты, бү бэдэрээрэйгты. 24Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүн ерэхэдээ, тэнгэриин нэгэ хизаарһаа нүгөө хизаар хүрэтэр ялагас гэһэн сахилгаан шэнгеэр гэрэлтэн үзэгдэхэ бшуу. 25Теэд түрүүн Тэрэ ехэл зоболон амсаха, оршон үеын зон Тэрээнһээ арсаха. 26Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэй заларан ерэхэ тэрэ үдэрнүүдтэ Ной гэгшын үедэ болоһонтой адли гай гасалан ушарха: 27Нойн томо корабльда орожо һууха үдэр хүрэтэр хүнүүд эдеэлжэ, уужа, һамга абажа, хадамда гаража байгаа. Харин тиигэжэ байтар галаб эрьежэ, уһан аюул болоод, амитай юумэн хуу хосороо һэн. 28Эгээл тиимэ юумэн баһа Лоот гэгшын үедэ болоо агша һэн: хүнүүд эдеэлжэ, ундалжа, юумэ худалдан абажа, наймаа хэжэ, таряа, жэмэс тарижа, гэр бараагаа барижа байгаа, 29тиихэдэ Лоот гэгшын Содом хотоһоо гараһан үдэр тэнгэриһээ хүхэр бороо орожо, гал дүлэн боложо, хамаг амитай юумые шатаагаа бэлэй. 30Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэй газарта бууха үдэр эгээл тиимэ юумэн болохо! 31Тэрэ үдэр гэрэй орой дээрэ байһан хүн хогшол зөөриеэ абарха гэжэ гэртээ орохо ёһогүй; мүн хээрэ талада ябаһан хүн һөөргөө гэртээ бусаха ёһогүй. 32Лоодой һамгые һанагты! 33Ами наһаяа абарха гэжэ оролдоһон хүн ами наһаяа алдаха, ами наһаяа үргэһэн хүн тэрэнээ тэхэрюулэн абарха. 34Тэрэ үдэр нэгэ орон дээрэ унтаһан хоёр хүнэй нэгыень абарха, нүгөөдыень орхихо. 35Таряа татажа байһан хоёр эхэнэрэй нэгыень абарха, нүгөөдыень орхихо#17:35 Зарим эхэ бэшэгүүдтэ иимэ хэһэгээр үргэлжэлэгдэдэг: 36 «Хээрэ ябаһан хоёр хүнэй нэгыень абажа, нүгөөдыень үлөөхэ»..
37– Багша аа! Иимэ юумэн хаана болохоб? – гэжэ шабинарынь Иисүүсһээ һураба.
– Үхэһэн бэеын хэбтэһэн газарта бүргэд шубууд сугларха, – гэжэ Иисүүс харюусаба.
Attualmente Selezionati:
Лука 17: BurBBL2024
Evidenziazioni
Condividi
Copia
Vuoi avere le tue evidenziazioni salvate su tutti i tuoi dispositivi?Iscriviti o accedi
© Институт перевода Библии, перевод, комментарии, 2024
© Российское Библейское Общество, перевод, комментарии, 2024
© Оформление. Институт перевода Библии, 2024