ខគម្ពីរពេញនិយមពី انجیلِ مَتّی 7

ចែក​រំលែក

«آخازا، که آدایه بی، بِگردا، که آلَوا، بَرَ بکوعا، که بر شاما دیمَ آبی.

چون هر که آخازه، اجو آدایه بی و هر که بِگرده، آلوِ و هر که بَرِه بوکوعه، بر چو دیمَ آبی.

«پس هر که چمن اَم لاوَعون بَشنوه و اَجون عمل بِکره، ای عاقِلَ مردکی شارینِ که اِشتن کییه سِگِ سَر بَناش بِکه.

پس مردمییَم هِمنه رفتار بِکَرا که گَوا اَوه شَماییَم رفتار بِکَرِنده. اَم کتاب تورات و پیغمبرون نیوشته‌هونِ.

امّا اَ راهی که به اَبدیه حیات منتهی بی، چتینِ و چو بَر تنگ و اَونی که اَم راه آلَوِنده، کم اِسنده.

«تَنگَ بَرَ دَ دِله بِشا، چون اَ راهی که چو آخر عاقبت هلاکته، آسونه و چُو بَر فِراعه و اَوی که ام بَرَ د دِلَه بِشنده پِرندِه.

پس اگم شَما که بَدَ آدمونی اِسییا، زونو که چه طَرَه چاک هدیه عون شَما خوردگون آدیا، چنده ویشتر شَما آسمانیه په، به اوه که چوکودَه چیزی آخازِنده، چاکه چیون دی.

«کسی قضاوت مَکَرا تا شَمانی قضاوت مَبا. چون هِمنه که شَما دیگرون قضاوت کَرا، شَما نی قضاوت کَرِنده و هَه پیمانه ییَم که وزن کَرا، شَمانی وَزن کرنده.

امّا هر که چِمن اَم لاوَعون بَشنوه و اَجون عمل مَکره، نادانه مردکی شارینِ که اِشتن کییَش شِنِ سَر بَناش بِکه.

چرا سِمَری که اِشته برا چَشم دَ اِسِه وینی، امّا اَ کُندَه ای که اِشته چشم دَ اِسِه نیوینی؟ چه طَرَه تونی اِشته برا بوای، ”بارز اَ سِمَر اِشته چَشمَ دَ اسه اَبَر بایرم “با اَم که اِشته چَشمَ دَ ای کُندَه ای داری؟

«دوروغیه پیغمبرانَ دَ دوری بکرا. اَون گوسپندون خَلاوییَم آینده شَما وَر، امّا چون باطِن دَرَنده وَرگِ شارینِنده. دارُن چون میوه‌هونَ دَ آزونِنده. مگَم اَنگورِ، خارَ بوتَه دَ، یا اَنجیِرِ، علف هرزه دَ چینا؟

هِمنَه هر سالمَ داری چاکه میوه دی، امّا آفَتیه دار، بَده میوه دی.

سالمَ دار نِتونه بدَ میوه بیدی و آفَتیه دار نِتونه چاک میوه بیدی.

هر داری که چاک میوه مَدیه، اجو ایبِرِنده و آتش دلَ فِر دیندِ.