ដានីយ៉ែល 7
7
និមិត្តអំពីសត្វទាំងបួន
1នៅឆ្នាំទីមួយនៃរជ្ជកាលព្រះបាទបេលសាសារ ជាស្តេចស្រុកបាប៊ីឡូន ដានីយ៉ែលបានសុបិនឃើញ ហើយមាននិមិត្តមួយក្នុងគំនិត ក្នុងពេលលោកសម្រាកក្នុងដំណេក។ បន្ទាប់មក លោកកត់ត្រាសុបិននោះ ហើយរៀបរាប់ប្រាប់អត្ថន័យសំខាន់ៗដោយសង្ខេប។ 2ដានីយ៉ែលបរិយាយថា៖ «មើល៍ ក្នុងនិមិត្តរបស់ខ្ញុំនៅពេលយប់ ខ្ញុំឃើញខ្យល់ទាំងបួនទិសនៅលើអាកាស ធ្លាក់ចុះមកលើមហាសមុទ្រ 3រួចមានសត្វធំបួនឡើងចេញពីសមុទ្រ មានសណ្ឋានផ្សេងៗគ្នា។ 4សត្វទីមួយមានរាងដូចជាសិង្ហ ហើយមានស្លាបជាស្លាបឥន្ទ្រី។ ពេលខ្ញុំតាមមើល ខ្ញុំឃើញគេដកស្លាបវា ហើយគេលើកវាឡើងផុតពីដី ក៏ដាក់ឲ្យឈរជើងពីរដូចមនុស្ស រួចគេឲ្យវាមានចិត្តដូចមនុស្ស។ 5មើល៍ មានសត្វមួយទៀត ជាសត្វទីពីរ មានសណ្ឋានជាខ្លាឃ្មុំ វាឈរលើជើងម្ខាង ទាំងពាំឆ្អឹងជំនីរ បីនៅក្នុងមាត់ ខាំដោយធ្មេញ ហើយមានគេប្រាប់វាថា "ចូរក្រោកឡើង ហើយត្របាក់ស៊ីសាច់ឲ្យច្រើនទៅ"។ 6ក្រោយមក ខ្ញុំសម្លឹងមើលទៅ ឃើញសត្វមួយទៀតមានសណ្ឋានជាខ្លារខិន នៅលើខ្នងវាមានស្លាបបួន ជាស្លាបសត្វហើរ វាមានក្បាលបួនដែរ ហើយគេឲ្យអំណាចគ្រប់គ្រងដល់វា។ 7ក្រោយមក ក្នុងនិមិត្តនៅពេលយប់នោះ ខ្ញុំឃើញសត្វទីបួន ដែលគួរស្បើម គួរស្ញែងខ្លាច ហើយមានកម្លាំងយ៉ាងក្រៃលែង មានធ្មេញដែកធំៗ វាត្របាក់លេប វាកិនកម្ទេច ហើយជាន់ឈ្លីសំណល់ដោយជើង។ សត្វនោះប្លែកពីសត្វមុនៗអស់ទាំង គឺវាក៏មានស្នែងដប់។ 8ខ្ញុំបានពិចារណាមើលស្នែងទាំងនោះ ក៏ឃើញមានស្នែងមួយទៀត ជាស្នែងតូច ដុះឡើងនៅកណ្ដាល នៅពីមុខវា ស្នែងចាស់បីត្រូវគេដកចេញទាំងឫស ស្នែងនេះមានភ្នែក ដូចភ្នែកមនុស្ស ហើយមានមាត់ដែលពោលពាក្យធំៗ។
ការជំនុំជម្រះនៅចំពោះព្រះដ៏មានព្រះជន្មពីចាស់បុរាណ
9កាលខ្ញុំគន់មើល
ឃើញគេយកបល្ល័ង្កជាច្រើនមកតាំង
ហើយព្រះដ៏មានព្រះជន្មពីចាស់បុរាណ
គង់លើបល្ល័ង្ករបស់ព្រះអង្គ
ព្រះអង្គមានព្រះពស្ត្រសស្គុសដូចហិមៈ
ហើយព្រះកេសានៅព្រះសិរព្រះអង្គ
សដូចរោមចៀមយ៉ាងស្អាត
ឯបល្ល័ង្កព្រះអង្គសុទ្ធតែជាអណ្ដាតភ្លើង
ហើយកង់នៃបល្ល័ង្កនោះ ជាភ្លើងដែលកំពុងឆេះ។
10មានទន្លេជាភ្លើងហូរចេញពីចំពោះព្រះអង្គ
មានមនុស្សរាប់ពាន់រាប់ម៉ឺនគោរពបម្រើព្រះអង្គ
ហើយរាប់លានរាប់កោដិឈរនៅចំពោះព្រះអង្គ។
ការវិនិច្ឆ័យបានរៀបចំជាស្រេច
ហើយបញ្ជីទាំងប៉ុន្មានក៏បើកឡើងដែរ។
11ពេលនោះ ខ្ញុំគន់មើល ព្រោះមានសំឡេងរបស់ស្នែង ដែលពោលពាក្យយ៉ាងធំ។ ពេលខ្ញុំមើលទៅ ឃើញគេសម្លាប់សត្វនោះ ហើយគេបំផ្លាញខ្មោចវា រួចបោះចោលឲ្យភ្លើងឆេះ។ 12ចំណែកសត្វឯទៀតៗ អំណាចគ្រប់គ្រងរបស់វាត្រូវគេដកចេញ តែគេឲ្យវាមានជីវិតមួយរយៈពេលទៅមុខទៀត។ 13ខ្ញុំក៏ឃើញក្នុងនិមិត្តនៅពេលយប់នោះ
មានម្នាក់ដូចកូនមនុស្ស
យាងមកក្នុងពពកនៅលើមេឃ
ព្រះអង្គយាងមកជិតព្រះដ៏មានព្រះជន្មពីបុរាណនោះ
ហើយមានគេនាំចូលទៅចំពោះព្រះអង្គ។
14លោកបានទទួលអំណាចគ្រប់គ្រង
និងសិរីល្អ ព្រមទាំងរាជសម្បត្តិ
ដើម្បីឲ្យប្រជាជនទាំងអស់ ជាតិសាសន៍នានា
និងមនុស្សគ្រប់ភាសាបានគោរពបម្រើព្រះអង្គ
ឯអំណាចគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះអង្គ
ជាអំណាចគ្រប់គ្រងនៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្ប
ឥតដែលកន្លងបាត់ឡើយ
ហើយរាជ្យរបស់ព្រះអង្គនឹងបំផ្លាញមិនបានឡើយ។
ការកាត់ស្រាយនិមិត្តរបស់ដានីយ៉ែល
15ឯខ្ញុំ ដានីយ៉ែល ចិត្តខ្ញុំកើតមានសេចក្ដីតប់ប្រមល់នៅក្នុងខ្លួន ហើយនិមិត្តក្នុងគំនិតខ្ញុំ ក៏នាំឲ្យខ្ញុំតក់ស្លុត។ 16ខ្ញុំចូលទៅជិតម្នាក់ ក្នុងចំណោមអស់អ្នកដែលឈរនៅទីនោះ ហើយសួរអត្ថន័យពិតអំពីហេតុការណ៍ទាំងនោះ។ ដូច្នេះ អ្នកនោះក៏ប្រាប់ខ្ញុំ ហើយទម្លាយឲ្យខ្ញុំដឹងពីន័យកាត់ស្រាយនោះថា 17ឯសត្វធំទាំងបួននោះ គឺជាស្តេចបួនអង្គដែលនឹងកើតឡើងនៅផែនដី។ 18ប៉ុន្ដែ ពួកបរិសុទ្ធរបស់ព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត នឹងទទួលរាជ្យនោះ ហើយបានរាជ្យនោះជារបស់ខ្លួនអស់កល្បជានិច្ច គឺអស់កល្បជាអង្វែងតរៀងទៅ។
19ពេលនោះ ខ្ញុំចង់ដឹងន័យពិតអំពីសត្វទីបួន ដែលខុសប្លែកពីសត្វឯទៀតទាំងអស់ ជាសត្វដែលគួរស្ញែងខ្លាចជាខ្លាំង មានធ្មេញដែក និងក្រចកលង្ហិន ដែលត្របាក់លេប កិនកម្ទេច ហើយជាន់ឈ្លីសំណល់ដោយជើង 20ក៏ចង់ដឹងអំពីដំណើរស្នែងដប់នៅលើក្បាលវា និងពីស្នែងមួយទៀតដែលដុះឡើង ហើយធ្វើឲ្យស្នែងបីមុនដួលនៅមុខវា ជាស្នែងមួយដែលមានភ្នែក និងមាត់ដែលពោលពាក្យធំៗ ហើយមើលទៅហាក់ដូចជាធំជាងស្នែងឯទៀតៗ។ 21ខ្ញុំគន់មើលទៅ ឃើញស្នែងនោះច្បាំងនឹងពួកបរិសុទ្ធ ហើយមានប្រៀបលើពួកគេ 22រហូតដល់ពេលព្រះដ៏មានព្រះជន្មពីបុរាណយាងមក ទើបការវិនិច្ឆ័យបានប្រគល់ឲ្យពួកបរិសុទ្ធរបស់ព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត រួចពេលកំណត់ក៏មកដល់ ជាពេលដែលពួកបរិសុទ្ធទទួលបានរាជ្យជារបស់ខ្លួន។
23អ្នកនោះពោលដូច្នេះថា៖ «រីឯសត្វទីបួន
គឺនឹងមាននគរទីបួននៅលើផែនដីកើតឡើង
ដែលនគរនោះប្លែកពីនគរឯទៀតៗទាំងអស់
នគរនោះនឹងលេបត្របាក់ផែនដីទាំងមូល
ហើយជាន់ឈ្លីដោយជើង ព្រមទាំងកិនកម្ទេចផង។
24ឯស្នែងទាំងដប់
គឺនឹងមានស្តេចដប់អង្គកើតឡើងពីនគរនោះ
ហើយក្រោយមក នឹងមានមួយអង្គទៀតកើតឡើង
ស្ដេចនេះប្លែកពីស្តេចមុនៗ
ក៏នឹងទម្លាក់ស្តេចបីអង្គនោះចោល។
25ស្តេចនោះនឹងពោលពាក្យទាស់នឹងព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត
ហើយនឹងធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ
ដល់ពួកបរិសុទ្ធនៃព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត
ហើយមានបំណងចង់ផ្លាស់ប្ដូរ
ពេលកំណត់ និងច្បាប់
ហើយគេនឹងធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ស្តេចនោះ
អស់រយៈពេលមួយខួប ពីរខួប និងកន្លះខួប។
26ប៉ុន្តែ ការវិនិច្ឆ័យនឹងរៀបចំជាស្រេច
ហើយគេនឹងដកអំណាចគ្រប់គ្រងពីស្ដេចនោះ
ហើយឲ្យត្រូវបំផ្លាញ
ឲ្យត្រូវវិនាសសាបសូន្យរហូតតទៅ។
27នោះរាជ្យ និងអំណាចគ្រប់គ្រង
និងភាពឧត្តុង្គឧត្តមនៃនគរទាំងឡាយ
នៅក្រោមមេឃទាំងមូល
នឹងត្រូវប្រគល់ឲ្យប្រជាជន
ជាពួកបរិសុទ្ធនៃព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត
រាជ្យរបស់គេនឹងបានជារាជ្យមួយ
ដែលនៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ច
ហើយអំណាចគ្រប់គ្រងទាំងប៉ុន្មាននឹងបម្រើ
ហើយស្តាប់បង្គាប់ពួកបរិសុទ្ធនោះ»។
28សេចក្ដីនេះចប់តែប៉ុណ្ណេះ។ ចំណែកឯខ្ញុំ ដានីយ៉ែល គំនិតរបស់ខ្ញុំបានធ្វើឲ្យខ្ញុំតក់ស្លុតជាខ្លាំង ហើយមុខខ្ញុំក៏ស្លេកស្លាំង តែខ្ញុំរក្សារឿងនោះទុកនៅក្នុងចិត្ត។
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
ដានីយ៉ែល 7: គកស១៦
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
© 2016 United Bible Societies
ដានីយ៉ែល 7
7
និមិត្តអំពីសត្វទាំងបួន
1នៅឆ្នាំទីមួយនៃរជ្ជកាលព្រះបាទបេលសាសារ ជាស្តេចស្រុកបាប៊ីឡូន ដានីយ៉ែលបានសុបិនឃើញ ហើយមាននិមិត្តមួយក្នុងគំនិត ក្នុងពេលលោកសម្រាកក្នុងដំណេក។ បន្ទាប់មក លោកកត់ត្រាសុបិននោះ ហើយរៀបរាប់ប្រាប់អត្ថន័យសំខាន់ៗដោយសង្ខេប។ 2ដានីយ៉ែលបរិយាយថា៖ «មើល៍ ក្នុងនិមិត្តរបស់ខ្ញុំនៅពេលយប់ ខ្ញុំឃើញខ្យល់ទាំងបួនទិសនៅលើអាកាស ធ្លាក់ចុះមកលើមហាសមុទ្រ 3រួចមានសត្វធំបួនឡើងចេញពីសមុទ្រ មានសណ្ឋានផ្សេងៗគ្នា។ 4សត្វទីមួយមានរាងដូចជាសិង្ហ ហើយមានស្លាបជាស្លាបឥន្ទ្រី។ ពេលខ្ញុំតាមមើល ខ្ញុំឃើញគេដកស្លាបវា ហើយគេលើកវាឡើងផុតពីដី ក៏ដាក់ឲ្យឈរជើងពីរដូចមនុស្ស រួចគេឲ្យវាមានចិត្តដូចមនុស្ស។ 5មើល៍ មានសត្វមួយទៀត ជាសត្វទីពីរ មានសណ្ឋានជាខ្លាឃ្មុំ វាឈរលើជើងម្ខាង ទាំងពាំឆ្អឹងជំនីរ បីនៅក្នុងមាត់ ខាំដោយធ្មេញ ហើយមានគេប្រាប់វាថា "ចូរក្រោកឡើង ហើយត្របាក់ស៊ីសាច់ឲ្យច្រើនទៅ"។ 6ក្រោយមក ខ្ញុំសម្លឹងមើលទៅ ឃើញសត្វមួយទៀតមានសណ្ឋានជាខ្លារខិន នៅលើខ្នងវាមានស្លាបបួន ជាស្លាបសត្វហើរ វាមានក្បាលបួនដែរ ហើយគេឲ្យអំណាចគ្រប់គ្រងដល់វា។ 7ក្រោយមក ក្នុងនិមិត្តនៅពេលយប់នោះ ខ្ញុំឃើញសត្វទីបួន ដែលគួរស្បើម គួរស្ញែងខ្លាច ហើយមានកម្លាំងយ៉ាងក្រៃលែង មានធ្មេញដែកធំៗ វាត្របាក់លេប វាកិនកម្ទេច ហើយជាន់ឈ្លីសំណល់ដោយជើង។ សត្វនោះប្លែកពីសត្វមុនៗអស់ទាំង គឺវាក៏មានស្នែងដប់។ 8ខ្ញុំបានពិចារណាមើលស្នែងទាំងនោះ ក៏ឃើញមានស្នែងមួយទៀត ជាស្នែងតូច ដុះឡើងនៅកណ្ដាល នៅពីមុខវា ស្នែងចាស់បីត្រូវគេដកចេញទាំងឫស ស្នែងនេះមានភ្នែក ដូចភ្នែកមនុស្ស ហើយមានមាត់ដែលពោលពាក្យធំៗ។
ការជំនុំជម្រះនៅចំពោះព្រះដ៏មានព្រះជន្មពីចាស់បុរាណ
9កាលខ្ញុំគន់មើល
ឃើញគេយកបល្ល័ង្កជាច្រើនមកតាំង
ហើយព្រះដ៏មានព្រះជន្មពីចាស់បុរាណ
គង់លើបល្ល័ង្ករបស់ព្រះអង្គ
ព្រះអង្គមានព្រះពស្ត្រសស្គុសដូចហិមៈ
ហើយព្រះកេសានៅព្រះសិរព្រះអង្គ
សដូចរោមចៀមយ៉ាងស្អាត
ឯបល្ល័ង្កព្រះអង្គសុទ្ធតែជាអណ្ដាតភ្លើង
ហើយកង់នៃបល្ល័ង្កនោះ ជាភ្លើងដែលកំពុងឆេះ។
10មានទន្លេជាភ្លើងហូរចេញពីចំពោះព្រះអង្គ
មានមនុស្សរាប់ពាន់រាប់ម៉ឺនគោរពបម្រើព្រះអង្គ
ហើយរាប់លានរាប់កោដិឈរនៅចំពោះព្រះអង្គ។
ការវិនិច្ឆ័យបានរៀបចំជាស្រេច
ហើយបញ្ជីទាំងប៉ុន្មានក៏បើកឡើងដែរ។
11ពេលនោះ ខ្ញុំគន់មើល ព្រោះមានសំឡេងរបស់ស្នែង ដែលពោលពាក្យយ៉ាងធំ។ ពេលខ្ញុំមើលទៅ ឃើញគេសម្លាប់សត្វនោះ ហើយគេបំផ្លាញខ្មោចវា រួចបោះចោលឲ្យភ្លើងឆេះ។ 12ចំណែកសត្វឯទៀតៗ អំណាចគ្រប់គ្រងរបស់វាត្រូវគេដកចេញ តែគេឲ្យវាមានជីវិតមួយរយៈពេលទៅមុខទៀត។ 13ខ្ញុំក៏ឃើញក្នុងនិមិត្តនៅពេលយប់នោះ
មានម្នាក់ដូចកូនមនុស្ស
យាងមកក្នុងពពកនៅលើមេឃ
ព្រះអង្គយាងមកជិតព្រះដ៏មានព្រះជន្មពីបុរាណនោះ
ហើយមានគេនាំចូលទៅចំពោះព្រះអង្គ។
14លោកបានទទួលអំណាចគ្រប់គ្រង
និងសិរីល្អ ព្រមទាំងរាជសម្បត្តិ
ដើម្បីឲ្យប្រជាជនទាំងអស់ ជាតិសាសន៍នានា
និងមនុស្សគ្រប់ភាសាបានគោរពបម្រើព្រះអង្គ
ឯអំណាចគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះអង្គ
ជាអំណាចគ្រប់គ្រងនៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្ប
ឥតដែលកន្លងបាត់ឡើយ
ហើយរាជ្យរបស់ព្រះអង្គនឹងបំផ្លាញមិនបានឡើយ។
ការកាត់ស្រាយនិមិត្តរបស់ដានីយ៉ែល
15ឯខ្ញុំ ដានីយ៉ែល ចិត្តខ្ញុំកើតមានសេចក្ដីតប់ប្រមល់នៅក្នុងខ្លួន ហើយនិមិត្តក្នុងគំនិតខ្ញុំ ក៏នាំឲ្យខ្ញុំតក់ស្លុត។ 16ខ្ញុំចូលទៅជិតម្នាក់ ក្នុងចំណោមអស់អ្នកដែលឈរនៅទីនោះ ហើយសួរអត្ថន័យពិតអំពីហេតុការណ៍ទាំងនោះ។ ដូច្នេះ អ្នកនោះក៏ប្រាប់ខ្ញុំ ហើយទម្លាយឲ្យខ្ញុំដឹងពីន័យកាត់ស្រាយនោះថា 17ឯសត្វធំទាំងបួននោះ គឺជាស្តេចបួនអង្គដែលនឹងកើតឡើងនៅផែនដី។ 18ប៉ុន្ដែ ពួកបរិសុទ្ធរបស់ព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត នឹងទទួលរាជ្យនោះ ហើយបានរាជ្យនោះជារបស់ខ្លួនអស់កល្បជានិច្ច គឺអស់កល្បជាអង្វែងតរៀងទៅ។
19ពេលនោះ ខ្ញុំចង់ដឹងន័យពិតអំពីសត្វទីបួន ដែលខុសប្លែកពីសត្វឯទៀតទាំងអស់ ជាសត្វដែលគួរស្ញែងខ្លាចជាខ្លាំង មានធ្មេញដែក និងក្រចកលង្ហិន ដែលត្របាក់លេប កិនកម្ទេច ហើយជាន់ឈ្លីសំណល់ដោយជើង 20ក៏ចង់ដឹងអំពីដំណើរស្នែងដប់នៅលើក្បាលវា និងពីស្នែងមួយទៀតដែលដុះឡើង ហើយធ្វើឲ្យស្នែងបីមុនដួលនៅមុខវា ជាស្នែងមួយដែលមានភ្នែក និងមាត់ដែលពោលពាក្យធំៗ ហើយមើលទៅហាក់ដូចជាធំជាងស្នែងឯទៀតៗ។ 21ខ្ញុំគន់មើលទៅ ឃើញស្នែងនោះច្បាំងនឹងពួកបរិសុទ្ធ ហើយមានប្រៀបលើពួកគេ 22រហូតដល់ពេលព្រះដ៏មានព្រះជន្មពីបុរាណយាងមក ទើបការវិនិច្ឆ័យបានប្រគល់ឲ្យពួកបរិសុទ្ធរបស់ព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត រួចពេលកំណត់ក៏មកដល់ ជាពេលដែលពួកបរិសុទ្ធទទួលបានរាជ្យជារបស់ខ្លួន។
23អ្នកនោះពោលដូច្នេះថា៖ «រីឯសត្វទីបួន
គឺនឹងមាននគរទីបួននៅលើផែនដីកើតឡើង
ដែលនគរនោះប្លែកពីនគរឯទៀតៗទាំងអស់
នគរនោះនឹងលេបត្របាក់ផែនដីទាំងមូល
ហើយជាន់ឈ្លីដោយជើង ព្រមទាំងកិនកម្ទេចផង។
24ឯស្នែងទាំងដប់
គឺនឹងមានស្តេចដប់អង្គកើតឡើងពីនគរនោះ
ហើយក្រោយមក នឹងមានមួយអង្គទៀតកើតឡើង
ស្ដេចនេះប្លែកពីស្តេចមុនៗ
ក៏នឹងទម្លាក់ស្តេចបីអង្គនោះចោល។
25ស្តេចនោះនឹងពោលពាក្យទាស់នឹងព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត
ហើយនឹងធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ
ដល់ពួកបរិសុទ្ធនៃព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត
ហើយមានបំណងចង់ផ្លាស់ប្ដូរ
ពេលកំណត់ និងច្បាប់
ហើយគេនឹងធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់ស្តេចនោះ
អស់រយៈពេលមួយខួប ពីរខួប និងកន្លះខួប។
26ប៉ុន្តែ ការវិនិច្ឆ័យនឹងរៀបចំជាស្រេច
ហើយគេនឹងដកអំណាចគ្រប់គ្រងពីស្ដេចនោះ
ហើយឲ្យត្រូវបំផ្លាញ
ឲ្យត្រូវវិនាសសាបសូន្យរហូតតទៅ។
27នោះរាជ្យ និងអំណាចគ្រប់គ្រង
និងភាពឧត្តុង្គឧត្តមនៃនគរទាំងឡាយ
នៅក្រោមមេឃទាំងមូល
នឹងត្រូវប្រគល់ឲ្យប្រជាជន
ជាពួកបរិសុទ្ធនៃព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុត
រាជ្យរបស់គេនឹងបានជារាជ្យមួយ
ដែលនៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ច
ហើយអំណាចគ្រប់គ្រងទាំងប៉ុន្មាននឹងបម្រើ
ហើយស្តាប់បង្គាប់ពួកបរិសុទ្ធនោះ»។
28សេចក្ដីនេះចប់តែប៉ុណ្ណេះ។ ចំណែកឯខ្ញុំ ដានីយ៉ែល គំនិតរបស់ខ្ញុំបានធ្វើឲ្យខ្ញុំតក់ស្លុតជាខ្លាំង ហើយមុខខ្ញុំក៏ស្លេកស្លាំង តែខ្ញុំរក្សារឿងនោះទុកនៅក្នុងចិត្ត។
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
© 2016 United Bible Societies