ហាបាគុក 1

1
1នេះ​ជា​សេចក្ដី​ទំនាយ​ថ្លែងទំនាយ​យ៉ាង​ធ្ងន់ ដែល​ហោរា​ហាបាគុក​បាន​ឃើញ។
ការ​ត្អូញ​ត្អែ​របស់ហោរា
2ឱ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​អើយ
តើ​ទូល‌បង្គំ​ត្រូវ​អំពាវ‌នាវ​ដល់​កាល​ណា​ទៀត
បើ​ព្រះ‌អង្គ​មិន​ឆ្លើយ​តប​សោះ​ដូច្នេះ?
ទូល‌បង្គំ​ស្រែក​រក​ព្រះ‌អង្គ​ពី​អំពើ​ឃោរឃៅ
តែ​ព្រះ‌អង្គ​មិន​សង្គ្រោះ​សោះ?
3ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ‌អង្គ​ឲ្យ​ទូល‌បង្គំ​ឃើញ​អំពើ​ទុច្ចរិត
ហើយ​ឲ្យ​ទូល‌បង្គំ​មើល​ឃើញ​តែ​ទំនាស់​ចិត្ត​ដូច្នេះ?
ដ្បិត​មាន​សុទ្ធ​តែ​ការ​បំផ្លាញ
និង​អំពើ​ឃោរឃៅ​នៅ​មុខ​ទូល‌បង្គំ
ក៏​មានតែ​ការ​ឈ្លោះ​ប្រកែក
និង​ការ​ទាស់‌ទែង​គ្នា​កើត​ឡើង។
4ហេតុ​ដូច្នេះ បញ្ញត្តិ​ច្បាប់​បាន​អន់‌ថយ​ទៅ
ហើយ​សេចក្ដី​យុត្តិ‌ធម៌​មិន​លេច​មក​ឲ្យ​ឃើញ​ឡើយ
ដ្បិត​មនុស្ស​អាក្រក់​ឡោម‌ព័ទ្ធ​មនុស្ស​សុចរិត
លែង​មាន​យុត្តិ‌ធម៌​ទៀត​ហើយ។
5ចូរ​ពិចារណា​មើល
ក្នុង​ចំណោម​សាសន៍​ដទៃ​ទាំង​ប៉ុន្មាន
ចូរ​មើល​ទៅ ហើយ​មាន​សេចក្ដី​អស្ចារ្យ​ដ៏​ពន្លឹក​ចុះ
ដ្បិត​នៅ​ក្នុង​ជំនាន់​របស់​ឯង​នេះ
យើង​កំពុង​តែ​ធ្វើ​ការ​មួយ
ដែល​ឯង​រាល់​គ្នា​មិន​ព្រម​ជឿ​ទេ
ទោះ​បើ​មាន​គេ​ប្រាប់​ក៏​ដោយ។
6ដ្បិត​មើល៍! យើង​នឹង​តាំង​សាសន៍​ខាល់ដេ​ឡើង
ជា​សាសន៍​ដែល​មួម៉ៅ ហើយ​រហ័ស‌រហាល់
គេ​នឹង​លើក​គ្នា​ដើរ​កាត់​ផែនដី​ទាំង​មូល
ដើម្បី​នឹង​ចាប់​យក​ទី​លំនៅដែល​មិន​មែន​ជា​របស់​ខ្លួន
7គេ​គួរ​ស្ញែង​ខ្លាច ហើយ​មាន​ភាព​គួរ​ស្បើម
សេចក្ដី​យុត្តិ‌ធម៌ និង​យស‌សក្តិ​របស់​គេ
មក​តែ​ពី​ខ្លួន​គេ​ទេ។
8ឯ​សេះ​របស់​គេ​លឿន​ជាង​ខ្លា​រខិន
ហើយ​សាហាវ​ជាង​ឆ្កែ​ព្រៃ
ដែល​ចេញ​នៅ​ពេល​ល្ងាច​ផង
ពួក​ទ័ព​សេះ​របស់​គេ​សម្រុក​ចូល​ដោយ​ឥត​ញញើត
ពួក​ពល​សេះ​របស់​គេ​មក​ពី​ឆ្ងាយ
លឿន​ដូច​ជា​ឥន្ទ្រី​ដែល​រហ័ស​ហើរ​ទៅ​ហែក​ស៊ី
9គេ​មក​ដើម្បី​រឹប​ជាន់ មុខ​គេ​ទៅ​ខាង​មុខ​ទៀត
គេ​ប្រមូល​បាន​ឈ្លើយ​ដូច​ជា​ខ្សាច់
10គេ​ឡក‌ឡឺយ​ឲ្យ​ស្តេច​នានា
ហើយ​មើល​ងាយ​ពួក​ចៅ‌ហ្វាយ
គេ​សើច​ដាក់​អស់​ទាំង​ទី​មាំ‌មួន
ដ្បិត​គេ​គ្រាន់​តែ​ពូន​ធូលី​ដី​ឡើង​ចាប់​យក​បាន​ហើយ
11រួច​ហួស​ទៅ​ដូច​ជា​ខ្យល់ ហើយ​កន្លង​ទៅ
ព្រម​ទាំង​នាំ​ឲ្យ​ខ្លួន​មាន​ទោស
គឺ​គេ​នឹង​យក​កម្លាំង​របស់​ខ្លួន​ទុក​ជា​ព្រះ។
12ឱ​ព្រ‌ះ​យេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​ទូល‌បង្គំ
ជា​ព្រះ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​នៃ​ទូល‌បង្គំ​អើយ
តើ​ព្រះ‌អង្គ​មិន​គង់​នៅ​តាំង​ពី​អស់‌កល្ប​រៀង​មក​ទេ​ឬ?
យើង​ខ្ញុំ​រាល់​គ្នា នឹង​មិន​ស្លាប់​ទេ
ឱ​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​អើយ
ព្រះ‌អង្គ​បាន​តម្រូវ​ឲ្យ​គេ​ត្រូវ​ជំនុំ‌ជម្រះ
ហើយ​ឱ​ថ្ម​ដា​អើយ
ព្រះ‌អង្គ​បាន​តាំង​គេ​ឡើង​ដើម្បី​វាយ​ផ្ចាល។
13ព្រះ‌អង្គ​មាន​ព្រះ‌នេត្រ​បរិសុទ្ធ​ក្រៃ‌លែង
នឹង​ទត​មើល​ការ​អាក្រក់​មិន​បាន
ក៏​នឹង​ពិនិត្យ​មើល​ការ​ទុច្ចរិត​មិន​បាន​ដែរ។
ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះ‌អង្គ​ទត​មើល
ពួក​អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ក្បត់
ហើយ​នៅ​តែ​ស្ងៀម ក្នុង​កាល​ដែល​ពួក​អ្នក​អាក្រក់
លេប​មនុស្ស​ដែល​សុចរិត​ជាង​ខ្លួនបាត់​ទៅ​ដូច្នេះ?
14គឺ​ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស​បាន​ដូច​ជា​ត្រី​នៅ​សមុទ្រ
ឬ​ដូច​ជា​សត្វ​លូន​វារ
ដែល​គ្មាន​អ្នក​ណា​គ្រប់‌គ្រង​រក្សា​សោះ។
15គេ​ស្ទួច​ចាប់​យក​ទាំង​អស់ ក៏​ចាប់​ដោយ​សំណាញ់
ហើយ​កៀរ​យក​ដោយ​អួន ដូច្នេះ គេ​មាន​ចិត្ត​រីក‌រាយ
ហើយ​អរ​សប្បាយ។
16ហេតុ​នោះ​បាន​ជា​គេ​ថ្វាយ​យញ្ញ‌បូជា
ដល់​សំណាញ់​របស់​គេ
ហើយ​ដុត​កំញាន​ថ្វាយ​ដល់​អួន
ពី​ព្រោះ​ចំណែក​របស់​គេ​បាន​ច្រើន
ហើយ​គេ​មាន​អាហារ​ជា​បរិបូរ
ដោយ‌សារ​របស់​ទាំង​នោះ។
17ដូច្នេះ តើ​គេ​នឹង​ចេះ​តែ​ចាក់​ចេញ​ពី​អួន
ហើយ​សម្លាប់​អស់​ទាំង​សាសន៍​ឥត​ប្រណី​ជា‌និច្ច​ឬ?

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

ហាបាគុក 1: គកស១៦

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល