យ៉ូប 18

ប្រសាសន៍លើកទីពីររបស់លោកប៊ីល‌ដាដ: អន្ទាក់របស់មនុស្សអាក្រក់

1លោកប៊ីល‌ដាដ ជាអ្នកស្រុកស៊ូអា

ពោលឡើងថា៖

2«តើអ្នករាល់គ្នាទ្រាំស្ដាប់ពាក្យសម្ដីបែបនេះ

ដល់ពេលណាទៀត?

ចូរពិចារណាឡើង នោះយើងនឹងពិភាក្សាគ្នា។

3ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាបណ្ដោយឲ្យ

គាត់ចាត់ទុកយើងដូចសត្វធាតុ?

ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នាចាត់ទុកយើង

ដូចមនុស្សល្ងី‌ល្ងើ?

4ឱលោកដែលអារសាច់ខ្លួនឯង

ព្រោះតែកំហឹងអើយ

តើគួរឲ្យផែនដីក្លាយទៅជាទីស្មសាន

និងឲ្យផ្ទាំងថ្មរមៀល ព្រោះតែលោកឬ?

5 ពន្លឺរបស់មនុស្សអាក្រក់នឹងត្រូវរលត់

ហើយអណ្ដាតភ្លើងនៅចង្ក្រាន

របស់គេក៏លែងភ្លឺដែរ។

6ពន្លឺនៅក្នុងទីលំ‌នៅរបស់គេនឹងត្រូវងងឹតសូន្យ

ចង្កៀងដែលចាំងពីលើគេនឹងត្រូវរលត់។

7ជំហានដ៏មាំ‌មួនរបស់គេបែរជាឃ្លីង‌ឃ្លោង

គម្រោង‌ការរបស់គេនឹងធ្វើឲ្យគេជំពប់ដួល

8ដ្បិតជើងរបស់គេឈានទៅរកអន្ទាក់

គេដើរឆ្ពោះទៅកាន់រណ្ដៅ។

9កជើងរបស់គេជាប់អន្ទាក់

ហើយចំណងរួត‌រឹតគេ។

10មានអង្គប់បង្កប់ចាំចាប់គេ

ហើយក៏មានអន្ទាក់នៅតាមផ្លូវរបស់គេដែរ។

11ការភ័យខ្លាចឡោម‌ព័ទ្ធជុំ‌វិញគេ

ព្រមទាំងដេញកិតពីក្រោយគេជានិច្ច។

12គេបាត់បង់កម្លាំង ព្រោះតែការស្រេកឃ្លាន

ទុក្ខវេទនាស្ថិតនៅជាប់ជាមួយគេ។

13ស្បែករបស់គេដាច់ជាដុំៗ

ហើយដំបៅ ក៏ស៊ីរូងដៃជើងរបស់គេដែរ។

14សេចក្ដីស្លាប់ដកគេចេញពីលំ‌នៅ

ដែលជាទីទុកចិត្តរបស់គេ

ហើយនាំគេទៅជួបមច្ចុរាជ។

15នរណាក៏អាចមករស់ក្នុងលំ‌នៅរបស់គេបានដែរ

ព្រោះជាលំ‌នៅដែលគ្មានម្ចាស់។

គេរាយស្ពាន់ធ័រពេញទីលំ‌នៅរបស់គេ។

16ឫសរបស់គេត្រូវងាប់

ហើយមែកខ្ចីៗរបស់គេត្រូវស្លោក។

17គ្មាននរណានឹកនាដល់គេនៅផែនដីទៀតឡើយ

ហើយក៏គ្មាននរណានិយាយពីឈ្មោះ

របស់គេទៀតដែរ។

18មច្ចុរាជនឹងច្រានគេពីពន្លឺទម្លាក់ទៅក្នុងទីងងឹត

ព្រមទាំងដកគេចេញពីពិភពលោក។

19គេគ្មានកូន គ្មានចៅតពូជក្នុងចំណោម

ប្រជា‌ជនរបស់ខ្លួន

ហើយនៅក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់គេ

គ្មាននរណាម្នាក់នៅសេស‌សល់ឡើយ។

20ពីទិសខាងកើតរហូតដល់ទិសខាងលិច

អស់អ្នកដែលបានឮពីការវេទនារបស់គេ

នឹងនាំគ្នាស្រឡាំង‌កាំង ហើយតក់‌ស្លុត។

21មនុស្សអាក្រក់ មិនស្គាល់ព្រះ‌ជាម្ចាស់

រមែងជួបមហន្ត‌រាយបែបនេះឯង!»។

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

យ៉ូប 18: គខប

គំនូសចំណាំ

ចែករំលែក

ចម្លង

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល

ស្វែងយល់បន្ថែមទៀតអំពី ព្រះគម្ពីរភាសាខ្មែរបច្ចុប្បន្ន ២០០៥