យ៉ូប 20
20
ប្រសាសន៍លើកទីពីររបស់លោកសូផារ: ទុក្ខវេទនារបស់មនុស្សអាក្រក់
1លោកសូផារ ជាអ្នកស្រុក
ណាអាម៉ា ពោលឡើងថា៖
2«ការរិះគិតរបស់ខ្ញុំ ធ្វើឲ្យខ្ញុំទ្រាំមិនបាន
គឺខ្ញុំត្រូវតែឆ្លើយតបនឹងលោកវិញ។
3ពាក្យស្ដីបន្ទោសរបស់លោក
ដូចជាបន្តុះបង្អាប់យើងខ្ញុំជ្រុលពេកហើយ
ហេតុនេះ ខ្ញុំត្រូវតែយកគំនិតប្រាជ្ញារបស់ខ្ញុំ
មកឆ្លើយតប។
4លោកមិនជ្រាបទេឬថា តាំងពីបុរាណរៀងមក
គឺចាប់ពីពេលដែលព្រះជាម្ចាស់ដាក់មនុស្ស
នៅលើផែនដីនេះ
5មនុស្សអាក្រក់មានជ័យជម្នះតែមួយស្របក់ទេ
ហើយមនុស្សទមិឡក៏មានអំណរមិនយូរដែរ។
6ទោះបីគេមានកម្ពស់រហូតដល់មេឃ
ហើយក្បាលរបស់គេទើសពពកក្ដី
7ក៏គេមុខជាវិនាសរហូតតទៅ
ដូចលាមករបស់ខ្លួនដែរ។
អស់អ្នកដែលធ្លាប់ស្គាល់អ្នកនោះនឹងពោលថា
“តើគាត់ទៅណាបាត់ហើយ?”
8គេនឹងរសាត់បាត់ទៅ ដូចការយល់សប្ដិ
គ្មាននរណាឃើញគេទៀតឡើយ
គេនឹងរលាយសូន្យទៅ
ដូចសុបិននិមិត្តនៅពេលយប់។
9អ្នកដែលធ្លាប់ឃើញគេ
នឹងលែងឃើញគេទៀតហើយ
នៅកន្លែងដែលគេធ្លាប់ស្នាក់អាស្រ័យ
ក៏គ្មាននរណាឃើញគេទៀតដែរ។
10គេនឹងប្រគល់ទ្រព្យសម្បត្តិដែលខ្លួនរឹបអូសបាន
ទៅឲ្យម្ចាស់ដើមវិញ
ហើយកូនចៅរបស់គេក៏ត្រូវសងប្រាក់ជនក្រីក្រ
តទៅមុខទៀត។
11រូបរាងកាយរបស់គេពោរពេញ
ដោយកម្លាំងរបស់យុវវ័យ
តែកម្លាំងនេះនឹងរលាយទៅជាធូលីដី
ជាមួយគេដែរ។
12ទោះបីអំពើអាក្រក់មានរសជាតិផ្អែម
នៅក្នុងមាត់របស់គេ
ទោះបីគេលាក់វានៅក្រោមអណ្ដាត
13ទោះបីគេខំរក្សាទុក ដោយមិនលេប
គឺបៀមទុកនៅក្នុងមាត់ក្ដី
14គង់តែអាហារនោះរលាយ
ក្លាយដូចជាពិសរបស់ពស់អាសិរពិស
នៅក្នុងពោះរបស់គេ។
15គេបានលេបទ្រព្យសម្បត្តិចូលទៅក្នុងពោះ
តែគេនឹងក្អួតចេញមកវិញ
គឺព្រះជាម្ចាស់នឹងហូតយកទ្រព្យសម្បត្តិនោះ
ចេញពីពោះរបស់គេ។
16គេជញ្ជក់ពិសរបស់ពស់អាសិរពិស
គេនឹងត្រូវស្លាប់ដោយពស់វែកចឹក។
17គេនឹងលែងឃើញទឹកឃ្មុំ និងទឹកដោះគោ
ដ៏សម្បូណ៌ហូរហៀរ
ដូចទឹកជ្រោះ ទឹកទន្លេទៀតហើយ។
18អ្វីៗដែលគេខំស្វែងរកនោះនឹងបាត់បង់ទៅវិញ
គឺគេមិនអាចរក្សាទុកឡើយ
ហើយគេក៏មិនបានសប្បាយនឹងទ្រព្យសម្បត្តិ
ដែលគេរកស៊ីបាននោះដែរ។
19គេជិះជាន់ និងបោះបង់ចោលជនក្រីក្រ
គេរឹបអូសយកផ្ទះដែលខ្លួនមិនបានសង់។
20គេមានចិត្តលោភលន់មិនចេះស្កប់
តែគេមិនអាចរក្សាទុកនូវអ្វីៗ
ដែលគេពេញចិត្តនោះបានឡើយ។
21គេត្របាក់លេបអ្វីៗទាំងអស់ ឥតមានសល់
តែភាពចម្រុងចម្រើនរបស់គេ
នឹងមិននៅស្ថិតស្ថេររហូតទេ។
22ក្នុងពេលកំពុងតែសម្បូណ៌សប្បាយ
នោះគេបែរជាខ្វះខាតវិញ
ទុក្ខវេទនាទាំងអស់នឹងគ្របសង្កត់លើគេ។
23នៅពេលដែលគេកំពុងតែបំពេញក្រពះ
នោះព្រះជាម្ចាស់ស្រោចព្រះពិរោធដ៏ខ្លាំងក្លា
របស់ព្រះអង្គទៅលើគេ ទុកជាអាហារ។
24ប្រសិនបើគេរត់គេចពីអាវុធដែក
នោះធ្នូលង្ហិននឹងបាញ់ព្រួញទៅទម្លុះគេ
25ប្រសិនបើគេដកព្រួញចេញពីខ្លួន
នោះមុខដាវដ៏មុតនឹងចាក់ទម្លុះ
រហូតដល់ថ្លើមរបស់គេ។
ការភ័យតក់ស្លុតនឹងកើតមានដល់គេ។
26ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គេនឹងវិនាសបាត់
ក្នុងភាពងងឹតអន្ធការ
ភ្លើងដែលគ្មាននរណាបញ្ឆេះ នឹងមកបំផ្លាញគេ
អ្វីៗដែលនៅសេសសល់ក្នុងផ្ទះរបស់គេ
ក៏ឆេះអស់ដែរ។
27ផ្ទៃមេឃលាតត្រដាងកំហុសរបស់គេ
ផែនដីក្រោកឡើងប្រឆាំងនឹងគេ។
28នៅថ្ងៃដែលព្រះជាម្ចាស់សម្តែងព្រះពិរោធ
ទ្រព្យសម្បត្តិនៅក្នុងផ្ទះរបស់គេ
នឹងត្រូវអ្នកដទៃរឹបអូសយកទៅអស់។
29នេះជាចំណែកមត៌កដែលព្រះជាម្ចាស់
បម្រុងទុកសម្រាប់មនុស្សអាក្រក់»។
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
យ៉ូប 20: គខប
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
Khmer Standard Version © 2005 United Bible Societies.
យ៉ូប 20
20
ប្រសាសន៍លើកទីពីររបស់លោកសូផារ: ទុក្ខវេទនារបស់មនុស្សអាក្រក់
1លោកសូផារ ជាអ្នកស្រុក
ណាអាម៉ា ពោលឡើងថា៖
2«ការរិះគិតរបស់ខ្ញុំ ធ្វើឲ្យខ្ញុំទ្រាំមិនបាន
គឺខ្ញុំត្រូវតែឆ្លើយតបនឹងលោកវិញ។
3ពាក្យស្ដីបន្ទោសរបស់លោក
ដូចជាបន្តុះបង្អាប់យើងខ្ញុំជ្រុលពេកហើយ
ហេតុនេះ ខ្ញុំត្រូវតែយកគំនិតប្រាជ្ញារបស់ខ្ញុំ
មកឆ្លើយតប។
4លោកមិនជ្រាបទេឬថា តាំងពីបុរាណរៀងមក
គឺចាប់ពីពេលដែលព្រះជាម្ចាស់ដាក់មនុស្ស
នៅលើផែនដីនេះ
5មនុស្សអាក្រក់មានជ័យជម្នះតែមួយស្របក់ទេ
ហើយមនុស្សទមិឡក៏មានអំណរមិនយូរដែរ។
6ទោះបីគេមានកម្ពស់រហូតដល់មេឃ
ហើយក្បាលរបស់គេទើសពពកក្ដី
7ក៏គេមុខជាវិនាសរហូតតទៅ
ដូចលាមករបស់ខ្លួនដែរ។
អស់អ្នកដែលធ្លាប់ស្គាល់អ្នកនោះនឹងពោលថា
“តើគាត់ទៅណាបាត់ហើយ?”
8គេនឹងរសាត់បាត់ទៅ ដូចការយល់សប្ដិ
គ្មាននរណាឃើញគេទៀតឡើយ
គេនឹងរលាយសូន្យទៅ
ដូចសុបិននិមិត្តនៅពេលយប់។
9អ្នកដែលធ្លាប់ឃើញគេ
នឹងលែងឃើញគេទៀតហើយ
នៅកន្លែងដែលគេធ្លាប់ស្នាក់អាស្រ័យ
ក៏គ្មាននរណាឃើញគេទៀតដែរ។
10គេនឹងប្រគល់ទ្រព្យសម្បត្តិដែលខ្លួនរឹបអូសបាន
ទៅឲ្យម្ចាស់ដើមវិញ
ហើយកូនចៅរបស់គេក៏ត្រូវសងប្រាក់ជនក្រីក្រ
តទៅមុខទៀត។
11រូបរាងកាយរបស់គេពោរពេញ
ដោយកម្លាំងរបស់យុវវ័យ
តែកម្លាំងនេះនឹងរលាយទៅជាធូលីដី
ជាមួយគេដែរ។
12ទោះបីអំពើអាក្រក់មានរសជាតិផ្អែម
នៅក្នុងមាត់របស់គេ
ទោះបីគេលាក់វានៅក្រោមអណ្ដាត
13ទោះបីគេខំរក្សាទុក ដោយមិនលេប
គឺបៀមទុកនៅក្នុងមាត់ក្ដី
14គង់តែអាហារនោះរលាយ
ក្លាយដូចជាពិសរបស់ពស់អាសិរពិស
នៅក្នុងពោះរបស់គេ។
15គេបានលេបទ្រព្យសម្បត្តិចូលទៅក្នុងពោះ
តែគេនឹងក្អួតចេញមកវិញ
គឺព្រះជាម្ចាស់នឹងហូតយកទ្រព្យសម្បត្តិនោះ
ចេញពីពោះរបស់គេ។
16គេជញ្ជក់ពិសរបស់ពស់អាសិរពិស
គេនឹងត្រូវស្លាប់ដោយពស់វែកចឹក។
17គេនឹងលែងឃើញទឹកឃ្មុំ និងទឹកដោះគោ
ដ៏សម្បូណ៌ហូរហៀរ
ដូចទឹកជ្រោះ ទឹកទន្លេទៀតហើយ។
18អ្វីៗដែលគេខំស្វែងរកនោះនឹងបាត់បង់ទៅវិញ
គឺគេមិនអាចរក្សាទុកឡើយ
ហើយគេក៏មិនបានសប្បាយនឹងទ្រព្យសម្បត្តិ
ដែលគេរកស៊ីបាននោះដែរ។
19គេជិះជាន់ និងបោះបង់ចោលជនក្រីក្រ
គេរឹបអូសយកផ្ទះដែលខ្លួនមិនបានសង់។
20គេមានចិត្តលោភលន់មិនចេះស្កប់
តែគេមិនអាចរក្សាទុកនូវអ្វីៗ
ដែលគេពេញចិត្តនោះបានឡើយ។
21គេត្របាក់លេបអ្វីៗទាំងអស់ ឥតមានសល់
តែភាពចម្រុងចម្រើនរបស់គេ
នឹងមិននៅស្ថិតស្ថេររហូតទេ។
22ក្នុងពេលកំពុងតែសម្បូណ៌សប្បាយ
នោះគេបែរជាខ្វះខាតវិញ
ទុក្ខវេទនាទាំងអស់នឹងគ្របសង្កត់លើគេ។
23នៅពេលដែលគេកំពុងតែបំពេញក្រពះ
នោះព្រះជាម្ចាស់ស្រោចព្រះពិរោធដ៏ខ្លាំងក្លា
របស់ព្រះអង្គទៅលើគេ ទុកជាអាហារ។
24ប្រសិនបើគេរត់គេចពីអាវុធដែក
នោះធ្នូលង្ហិននឹងបាញ់ព្រួញទៅទម្លុះគេ
25ប្រសិនបើគេដកព្រួញចេញពីខ្លួន
នោះមុខដាវដ៏មុតនឹងចាក់ទម្លុះ
រហូតដល់ថ្លើមរបស់គេ។
ការភ័យតក់ស្លុតនឹងកើតមានដល់គេ។
26ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គេនឹងវិនាសបាត់
ក្នុងភាពងងឹតអន្ធការ
ភ្លើងដែលគ្មាននរណាបញ្ឆេះ នឹងមកបំផ្លាញគេ
អ្វីៗដែលនៅសេសសល់ក្នុងផ្ទះរបស់គេ
ក៏ឆេះអស់ដែរ។
27ផ្ទៃមេឃលាតត្រដាងកំហុសរបស់គេ
ផែនដីក្រោកឡើងប្រឆាំងនឹងគេ។
28នៅថ្ងៃដែលព្រះជាម្ចាស់សម្តែងព្រះពិរោធ
ទ្រព្យសម្បត្តិនៅក្នុងផ្ទះរបស់គេ
នឹងត្រូវអ្នកដទៃរឹបអូសយកទៅអស់។
29នេះជាចំណែកមត៌កដែលព្រះជាម្ចាស់
បម្រុងទុកសម្រាប់មនុស្សអាក្រក់»។
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
:
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
Khmer Standard Version © 2005 United Bible Societies.