Jôhany 3:1-21

Nisy lehilahy anankiray atao hoe Nikôdema, anisan’ny antokom-pivavahana Farisianina ary manampahefana teo amin’ny Jiosy. Nanatona an’i Jesoa izy indray alina ary niteny taminy hoe: –Mpampianatra ô, fantatray fa Mpampianatra nirahin’Andriamanitra Ianao; satria tsy misy olona mahavita ireo famantarana ataonao ireo, raha tsy ombàn’Andriamanitra. Fa novalian’i Jesoa hoe: –Lazaiko marina dia marina aminao fa raha tsy ateraka indray ny olona, dia tsy afa-mahita ny Fanjakàn’Andriamanitra. Dia hoy i Nikôdema taminy: –Hataon’ny olona ahoana no hateraka indray rehefa antitra? Moa afa-miverina any an-kibon-dreniny ve izy ka hateraka fanindroany? Ka novalian’i Jesoa hoe: –Lazaiko marina dia marina aminao fa raha tsy ateraky ny rano sy ny Fanahy Masina ny olona, dia tsy afa-miditra ao amin’ny Fanjakàn’Andriamanitra. Izay ateraky ny olombelona, dia olombelona; izay ateraky ny Fanahy Masina, dia fanahy. Aza gaga ianao raha nilazako hoe: «Tsy maintsy ateraka indray ianareo.» Ny rivotra dia mitsoka amin’izay tiany, ary renao ny feony nefa tsy fantatrao izay iaviany na izay alehany: tahaka izany izay rehetra ateraky ny Fanahy Masina. Dia niteny tamin’i Jesoa i Nikôdema nanao hoe: –Hatao ahoana no hahatonga izany? Ka izao no navalin’i Jesoa azy: –Mpampianatra eto amin’i Israely ianao, ka tsy mahalala izany ve? Lazaiko marina dia marina aminao fa izay fantatray no lazainay ary izay hitanay no ijoroanay ho vavolombelona, nefa tsy raisinareo izany fijoroanay ho vavolombelona izany. Raha nilaza taminareo ny zavatra etỳ an-tany Aho, dia tsy inoanareo; ka ahoana no hinoanareo Ahy, raha milaza aminareo ny zavatra any an-danitra Aho? Ary tsy nisy niakatra any an-danitra afa-tsy Ilay nidina avy tany an-danitra, dia ny Zanak’olona. Ary tahaka ny nanandratan’i Mosesy ny bibilava varahina tany an-taniefitra no tsy maintsy hanandratana ny Zanak’olona mba ho velona aina mandrakizay izay rehetra mino Azy. Eny, notiavin’Andriamanitra fatratra izao tontolo izao, ka nomeny ny Zanany lahitokana, mba tsy ho very izay rehetra mino Azy fa ho velona aina mandrakizay. Andriamanitra manko tsy naniraka ny Zanany ho eto amin’izao tontolo izao, mba hanameloka an’izao tontolo izao, fa mba hamonjy an’izao tontolo izao amin’ny alalany. Izay mino ny Zanaka dia tsy helohina; fa izay tsy mino koa dia efa voaheloka rahateo, noho izy tsy nino ny Zanaka lahitokan’Andriamanitra. Ary izao no anton’ny fanamelohana: efa tonga tamin’izao tontolo izao ny fahazavana, nefa naleon’ny olona ny haizina toy izay ny fahazavana, satria ratsy ny asany. Fa izay rehetra manao ratsy dia mankahala ny fahazavana sady tsy manatona ny fahazavana, fandrao hita miharihary ny asa ratsiny. Izay manao ny marina kosa dia manatona ny fahazavana, mba hiseho fa notontosaina araka an’Andriamanitra ny asany.