Јован 6
6
ГЛАВА 6
1Потоа отиде Исус на другата страна од Галилејското Море, наречено Тиверијадско.
2И по Него идеше многу народ, оти ги гледаа чудата Негови, што ги правеше над болните.
Крај на петокот
3А Исус отиде во гората и таму седеше со учениците Свои.
4И наближуваше Пасха, празникот еврејски.
(Зачало 18)
5Исус, пак, кога ги подигна очите и#Среда од петтата седмица по Воскресение: Во она време, кога ги подигна Исус очите и виде дека кон Него иде многу народ, му рече на Филипа: – Од каде да купиме леб, за да јадат овие?
6А тоа го рече за да го искуша, зашто Самиот знаеше што ќе направи.
7Филип Му одговори: – Не ќе им биде доволно за двесте пенези леб, па да добие секој од нив по малку.
8Еден од учениците Негови, Андреј, братот на Симона Петра, Му рече:
9– Овде се наоѓа едно момче, кое има пет јачменови лебови и две риби; ама што е тоа за толку души?
10Исус рече: – Кажете им на луѓето да седнат; а на тоа место имаше многу трева. Тогаш поседнаа луѓето, на број околу пет илјади.
11Исус, кога ги зеде лебовите, заблагодари и им ги подаде на учениците, а учениците на оние што поседнаа; исто така и од рибите, по колку кој сакаше.
12А кога се наситија, им рече на учениците Свои: – Соберете ги останатите парчиња, за да не се изгуби ништо.
13И од петте јачменови лебови собраа и наполнија дванаесет кошеви парчиња, кои им преостанаа на оние што јадеа.
(Зачало 19)
14Алуѓето, кога го видоа#Сабота втора по Воскресение: Во она време, кога луѓето го видоа чудото што го направи Исус, рекоа: – Овој е навистина Пророкот што требаше да дојде во светот.
15Но Исус, штом разбра дека сакаат да дојдат и да Го фатат за да Го направат цар, се оддалечи сам во гората.
16А приквечер учениците Негови слегоа до морето,
17и влегоа во кораб; и тргнаа преку морето кон Капернаум.
18Морето, пак, се подигаше, оти дуваше силен ветар.
19И кога беа изминале дваесет и пет, до триесет стадии, Го видоа Исуса како оди по морето и се приближува кон коработ, па се уплашија.
20Но Он им рече: – Јас сум, не бојте се!
21Тогаш тие сакаа да Го примат во коработ; и веднаш коработ пристигна до брегот, каде што одеа.
22Утредента, народот што стоеше на другата страна од морето, виде оти таму немаше друг кораб освен еден, во кој влегоа учениците Негови, и дека Исус не влезе во коработ со учениците Свои, а тие сами заминаа.
23И други кораби дојдоа од Тиверијада, близу до она место каде што беа јале леб, по благословувањето Господово.
24И кога видоа луѓето дека Исус не беше таму, ниту уче ниците Негови, влегоа сами во кораби и дојдоа во Капернаум, да Го бараат Исуса.
25И штом Го најдоа отаде морето, Му рекоа: – Рави, кога дојде овде?
26А Исус им одговори и рече: – Вистина, вистина ви велам: вие не Ме барате затоа што видовте чуда, туку затоа што јадовте од лебовите и се наситивте.
(Зачало 20)
27Работете,#Вторник од третата седмица по Воскресение: Им рече Господ на Јудејците што беа дошле кај Него: Работете, неза пропадлива храна, туку за храна што останува за живот вечен и која ќе ви ја даде Синот Човечки, зашто врз Него ставил печат Бог Отецот.
Крај на саботата
28А тие Му рекоа: – Што да правиме, за да извршуваме дела Божји?
29Исус им одговори и рече: – Делото Божјо е ова: да поверувате во Оној, Кого Го испрати Он.
30А тие Му рекоа: – Каков знак ќе ни покажеш да видиме и да поверуваме? Што ќе направиш?
31Татковците наши јадеа мâна во пустината, како што е напишано: „Леб од небото им даде да јадат“.
32Но Исус им рече: – Вистина, вистина ви велам: не Мојсеј ви даде леб од небото, туку Мојот Отец ви дава вистински леб од небото.
33Зашто лебот Божји е Оној, Којшто слегува од небото и му дава живот на светот.
Крај на вторникот
34Тогаш тие Му рекоа: – Господи, давај ни го секогаш тој леб!
35А Исус им рече:
(Зачало 21)
Јас сум#Среда од третата седмица по Воскресение: Им рече Господ на Јудејците што беа дошле кај Него: Јас сум (Ова и на мртвите во среда). лебот на животот; кој доаѓа при Мене, нема да огладни; и кој верува во Мене, нема никогаш да ожедни.
36Но ви реков, зашто вие и Ме видовте и пак не верувате.
37Сѐ што Ми дава Отецот, ќе дојде при Мене; а кој доаѓа при Мене, нема да го истерам надвор;
38оти слегов од небото не да ја извршувам Мојата волја, туку волјата на Отецот, Којшто Ме испрати.
39А волјата на Отецот, Којшто Ме испрати, е оваа: од сѐ што Ми дал, да не погубам ништо, туку да го воскреснам во последниот ден.
Крај на средата и на мртвите
(Зачало 22)
40Волјата на#Четврток од третата седмица по Воскресение: Им рече Господ на Јудејците што беа дошле кај Него: Волјата на Оној што Ме испрати е: секој што ќе Го види Синот и поверува во Него да има живот вечен, и Јас ќе го воскреснам во последниот ден.
41Се резгневија против Него Евреите, дека рече: Јас сум лебот што слезе од небото;
42и зборуваа: – Зар не е Овој Исус, Јосифовиот син, Чиј татко и мајка ги познаваме? Како тогаш Он вели: слегов од небото?
43Им одговори Исус и рече: – Не гневете се помеѓу себе!
44Никој не може да дојде при Мене, ако не го привлече Отецот, Кој Ме испрати; и Јас ќе го воскреснам во последниот ден.
Крај на четвртокот
45Кај Пророците е напишано: „И ќе бидат сите од Бога научени“. Секој што чул од Отецот и се научил, доаѓа при Мене.
46Но, тоа не значи дека некој Го видел Бога, освен Оној, Кој е од Бога; само Он Го видел Отецот.
47Вистина, вистина ви велам: кој што верува во Мене, има живот вечен.
(Зачало 23)
48Јас сум#Петок од третата седмица по Воскресение: Им рече Господ на Јудејците што беа дошле кај Него: Јас сум лебот на животот.
49Татковците ваши јадеа мâна во пустината и умреа;
50а овој е лебот што слегува од небото, така што, кој јаде од него, нема да умре.
51Јас сум живиот леб што слезе од небото; кој јаде од овој леб, ќе живее вечно; а лебот што ќе го дадам Јас, е Моето тело, кое ќе го предадам за живот на светот.
52Евреите, пак, почнаа да се препираат помеѓу себе, велејќи: – Како може Овој да ни го даде телото Свое да го јадеме?
53А Исус им рече: – Вистина, вистина ви велам: – Ако не го јадете телото на Синот Човечки и не ја пиете крвта Негова, не ќе имате живот во себе.
54Кој јаде од Моето тело и ја пие Мојата крв, ќе има живот вечен и Јас ќе го воскреснам во последниот ден.
Крај на петокот
55Зашто Моето тело е вистинска храна, и Мојата крв – вистинско питие.
(Зачало 24)
Кој јаде#Понеделник од 4-та седмица по Воскресение: Им рече Господ на Јудејците што беа дошле кај Него: Кој јаде од Моето тело и пие од Мојата крв, ќе биде во Мене и Јас во него.
56Како што Ме испрати живиот Отец, и Јас живеам преку Отецот, така и тој што јаде од Мене, ќе живее преку Мене.
57Ова е лебот што слезе од небото, а не како татковците ваши што јадеа мана и изумреа; кој јаде од овој леб, ќе живее довека.
58Ова го кажа Исус во синагогата, кога поучуваше во Капернаум.
59Тогаш мнозина од учениците Негови, кои слушаа, рекоа: – Тешки се овие зборови; кој може да ги слуша?
60А Исус, знаејќи во Себе дека учениците Негови се бунат против тоа, им рече: – Зар ова ве соблазнува?
61Ами, ако Го видите Синот Човечки да се вознесува горе, каде што бил порано?
62Духот е тој што оживува; телото ништо не помага. Зборовите што ви ги кажав се дух и живот.
63Но има меѓу вас и некои што не веруваат. Исус знаеше, од почетокот, кои се тие што не веруваат и кој е тој што ќе Го предаде.
64И рече: – Затоа ви зборувам, дека никој не може да дојде при Мене, ако не му биде дадено од Мојот Отец.
65Од тоа време мнозина од учениците Негови се вратија и не одеа веќе со Него.
66Тогаш им рече Исус на дванаесетте: – Да не сакате и вие да си отидете?
67А Симон Петар Му одговори: – Господи, при кого ќе отидеме? Ти имаш зборови за живот вечен,
68и ние поверувавме и познавме дека Ти си Христос, Синот на живиот Бог.
Крај на понеделникот
69Исус им одговори: – Не дванаесетмина ли ве избрав Јас? Но еден од вас е ѓавол.
70А зборуваше за Јуда Симонов Искариот, оти тој, како еден од дванаесетте, сакаше да Го предаде.
Селектирано:
Јован 6: MK2008
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
© Македонска Православна Црква 2008
© Мacedonian Orthodox Church 2008