Лого на YouVersion
Икона за пребарување

1 ЦАРЕВИ 17

17
2. Чудесно хранење на Илија
а. Гаврани при потокот Херит
1Тесвиецот Илија, од Галадската Тесва, му рече на Ахава: „Живиот ми Господ, Израелевиот Бог, Кому Му служам, во овие години ќе нема ни роса ни дожд, освен по моја заповед.“ 2Господовото слово му беше упатено вака: 3“Оди оттука и тргни кон исток, и скриј се при потокот Херит, што е спроти Јордан. 4Ќе пиеш од потокот, а на гавраните им заповедав да те хранат таму.“ 5Тој отиде и направи според Господовото слово, и се настани при потокот Херит, спроти Јордан. 6Гавраните му донесуваа леб наутро, а месо навечер; пиеше од потокот. 7Ама по некое време потокот пресуши, зашто немаше дожд во сета земја.
б. Вдовица во Сидонска Сарепта
8Тогаш му дојде Господовото слово на Илија: 9“Стани, оди во Сидонска Сарепта и остани таму. Еве, таму ѝ наредив на една вдовица да те храни.“ 10Тој стана и тргна во Сарепта. Кога стигна до градската врата, некоја вдовица собираше дрва таму; тој ѝ се обрати и рече: „Донеси ми малку вода во врчвата, да пијам!“ 11Кога тргна да донесе, тој викна по неа и ѝ рече: „Донеси ми и малку леб во раката!“ 12Таа одговори: „Живиот ми Господ, твојот Бог, јас немам печен леб, немам освен грст брашно во сад и малку масло во врчва. И еве собирам дрва, па ќе отидам и ќе го приготвам тоа за себе и за сина си, за да го поделиме и да умреме.“ 13Но Илија ѝ рече: „Не бој се. Оди и направи како што рече; само замеси ми првин колаче, па ми го донеси; а тогаш зготви си за себе и за сина си. 14Зашто вака зборува Господ, Израелевиот Бог: ‘Нема да снема брашно во садот, ниту ќе се испразни врчвата со масло, сѐ додека Господ не пушти да падне дожд на земјата.’“ 15Таа отиде и направи како што ѝ рече Илија; и имаа јадење за многу денови, таа, тој и нејзиниот син. 16Брашното од садот не се потроши и во врчвата не снема масло, според словото што Господ го рече преку својот слуга Илија.
в. Воскреснување на умрен вдовичин син
17По овие збиднувања се разболе синот на домаќинката, и неговата болест се влоши многу, така што во него не остана здив. 18Тогаш таа му рече на Илија: „Што имам јас со тебе, Божји човеку? Зар дојде кај мене за да ме потсетиш на мојот грев и за да ми го усмртиш синот!“ 19Тој ѝ рече: „Дај ми го својот син!“ Тогаш го зеде од нејзината прегратка, го однесе во горната соба каде што живееше, и го положи во својата постела. 20Тогаш извика кон Господа и рече: „Господи, Боже мој, зар навистина сакаш да ја натажиш вдовицата, која ме нагости, умртвувајќи ѝ го синот?“ 21Потоа се испружи трипати над детето повикувајќи Го Господа: „Господи, Боже, направи да се врати во ова дете неговата душа!“ 22Господ ја послуша молбата на Илија, душата се врати во детето, и тоа оживе. 23Илија го зеде, слезе од горната соба во куќата и ѝ го даде на неговата мајка: и Илија рече: „Еве, твојот син е жив!“ 24Жената му рече: „Сега знам дека ти си Божји човек и дека Божјото слово во твојата уста е вистинито!“

Селектирано:

1 ЦАРЕВИ 17: MKB

Нагласи

Сподели

Копирај

None

Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се