لوقا 18-ын алдартай Библийн эшлэлүүд

Хуваалцах

عیسی شاگردهاسّه مثلی بیارده تا نشون هاده که باید همیشه دِعا هاکانند و اصلا دلسرد نَووشِن.

اِسّا آیا خِدا به داد اونایی که شه انتخاب هاکارده و روز و شو به درگاه وِ دعا کانّه نرِسنه؟ آیا ویشونه کار رِه هَمینتی عقب دِم دِنه؟ شما رِه گامبه که به زودی به داد ویشون رِسِنه. امّا اون زِمان که انسان ریکا بییَموهه آیا ایمانداری بِنه سَر پدا کانده؟»

بائوته: «اونچه انسانسته نا ممکن هَسّه خداسّه ممکن هَسّه.»

قاضی چنددفعه هیچ اعتنایی به وِ نَکارده. اما آخر سَر شه پَلی بائوته: ‹هرچند از خِدا نَتِرسمبه و به خلق خِدا هِم هیچ توجهی ندارمبه اما وقتی این بیوه‌زنا همیشه مره زحمت دِنه وِنه داد بَرسِم نَکانه همیشه بییه و مه رِه به‌ستوه در بیاره!› »

راستی راستی شِما رِه گامبه هر کی پادشاهی خِدا رِه مثلِ اتا خورده وَچه قبول نَکانه هرگز نتونده وارد پادشاهی خِدا بووهه.»

اما عیسی وَچه ها رِه شه پَلی بخاسّه و بائوته: «بییِلین خورده وَچه‌ها مه پَلی بیهِند و ویشون رِه منع نَکانین اینِسّه که پادشاهی خِدا از آن اینجورکسان هَسّه.

عیسی وِ رِه بائوته: «بینا بَووش! ته ایمان ته رِه شفا هادا.»

عیسی جِواب هادا: چه ایستِه مه رِه نیکو خوندِنی؟ هیچ‌کس نیکو نییه جز خِدا.