लुका 13မွ လူႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ က်မ္းပိုဒ္မ်ား။

မၽွေဝရန္

“साकेळला झोपलामा गोथा जानेन कोशिश कोरु, काहाकि मे तुमु काजे कोयो कि घोन सोवटा जानेन कोरसे, एने नि जाय सोके.”

चा एक बायोर होती तिनीक आठरा सालोसी एक कोमजुर कोरणे वावी भुंडली आत्मा लागली होती, एने ची कुबळी होय गोयली होती एने काहनात रितीसी सुदी नि होय सोकती होती. येसु तिनीक देखीन बुलाव्यू एने कोयू, “हे बायर, तू तारी कोमजूरीसी छुट गोयी.”

तेत्यार चू तिनी पोर हात मेक्यू, एने ची तेत्यारुत सुदी होय गोयी एने परमेश्वरोन महिमा कोरणे बाज गोयी.

एने देखू, “काहनास पोछला छे चे पेहेला होयसे, एने काहनास जे पेहेला छे, चे पोछला होयसे.”

जेतार घोरोन मालिक उठीन झोपलू बोंद कोर लेदू होसे, एने तुमु बारथे उबरोयीन झोपलू ठूकीन कोयसू, “हे प्रभू, आमरेन कोरता उगाळ दे,” एने चू जोवाब आपसे, “मे तुमु काजे नि उवेखतलु, तुमु का वावा छे?”

मे तुमु काजे कोयो कि नी; बाकीन अगर तुमु मोन नि फिरावे ती तुमु आखा बी इना रितीसी नाश होय जासू.”

बाकीन चू कोयसे, “मे तुमु काजे कोयो, मे नि उवेखतलु तुमु का गोथा छे हे अधोरमोन कामे कोरणे वावा तुमु आखा मारेंचा गोथा छेटा होयू.”

एने येसु कोयू, “परमेश्वरोन राज कुनी सारको छे? एने मे तेरो नाव कुनी सारको आपो? चो राईन दाना सारको छे, जीनाक एक माणूस लीन आपनी वाळीमा वेऱ्यु; एने चो वोदीन झाड बोन गोयो; एने सोरग मायला चिल्ला तेरा डाव्या पोर पुतरा बांद्या.”