लुका 14မွ လူႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ က်မ္းပိုဒ္မ်ား။

မၽွေဝရန္

“अगर कुदू मारेंचा आवे, एने आपनु बास एने आश एने लाडी एने पुऱ्या एने भाश ने बहोनिश एने आपना जीव काजे मोंगावू नि जाणे, ती चू मारू चेलू नी बोन सोके;.

एने जु कुदू आपनु ख्रुस नि हाकले, एने मार पोछोव नि आवे, चू बी मारू चेलू नि बोन सोके.”

काहाकि जू कुदू खुदो काजे मोटू बोनावसे, चु नाणू कोराय जासे; एने जु कुदू खुदो काजे नाणू बोनावसे, चु मोटू कोराय जासे.”

इना रितीसी तुमरे मायलु जू कुदू आपनो आखो काहीन छुळ नी, चू मारू चेलु नि होय सोकतलु.

तुमरेमा कुन छे जू गोढ बांदनेन कोरे, एने पेहेले बोसीन खोरचू नी जुळे कि पुरो कोरनेन ताकत मारे पास होय कि नि होय? कोदि ओसो नि होये कि जेतार चू पायु घाल लेये बाकीन तीयार नि कोर सोके, ती आखा देखने वावा यो कोयीन तेरी मोजाक उळावणे बाज जाय, “यु माणूस बांदने ते बाज रोयू बाकीन तीयार नी कोर सोक्यू?”

बाकीन जेतार तू खाणो आपीस ती गोरीब, डुंडा, लेंगळा एने आंदवा काजे बुलाव. तेत्यार तू सोयावा होयीस, काहाकि तिंदरे जुव तुसेक बोदलु आपनेन कोरता काहीन नि होय, बाकीन तुसेक धोरमीन जीव उठने पोर एरू प्रतीफोव जोळसे.”

“मीठो ते वारलो छे, बाकीन अगर मीठान सोवाद बीगळी जाय ती चो काहना चीजोसी खोरलो कोरायसे. चो नि ते धोरतीन एने नी खाणेन काममा आवतेलो तीनाक ते माणसे बारथे नाख देतला जिंदरा सोमोवणेन कानटा छे चे सोमवी लेये.”