Гелип чыкыш 31
31
31‑нҗи бап
Якуп Лабаның янындан гидйәр
1-2Якуп Лабаның огулларының: «Якуп бизиң какамызың әхли эмләгине эе болды. Ол өзүниң бүтин байлыгыны какамызың хасабына газанды» диен гүррүңини эшитди. Якуп Лабаның хем өзүне болан гарайшының өңкүси ялы дәлдигини гөрди. 3Онсоң Реб Якуба: «Ата-бабаңың меканына, өз гарындашларыңың арасына долан, Мен сениң билен биле боларын» дийди. 4-5Шоңа гөрә Якуп Рахел билен Леяны мейдана, доварларың янына чагырып, олара шейле дийди: «Гөрйәрин велин, какаңызың маңа гарайшы өңкүси ялы дәл. Йөне какамың Худайы мениң билендир. 6Какаңыза мениң җанымы аяман хызмат эдендигими сиз билйәнсиңиз. 7Какаңыз болса мени алдап, зәхмет хакымы он гезек үйтгетди, йөне Худай оңа маңа зелел етирмәге ёл бермеди. 8Лабан маңа: „Тегмилтли доварлар сениң хакың болсун“ диенде, доварлар учдантутма тегмилтли гузулары гузладылар. Ол: „Ала-мула доварлар сениң хакың болсун“ диенде болса, доварлар учдантутма ала-мула овлак-гузулары гузладылар. 9Шейдип, Худай какаңызың доварларыны ондан алып, маңа берди.
10Доварларың хөвре гелйән мөвсүминде мен бир дүйш гөрдүм. Дүйшүмде чакышян текелердир гечилер диңе ала-мула, тегмилтли ве халлымыш. 11Шонда дүйшүмде Худайың перишдеси маңа: „Якуп!“ дийип йүзленди. Мен Оңа: „Лепбей!“ дийип җогап бердим. 12Перишде: „Серет, чакышян текелердир гечилер диңе ала-мула, тегмилтли ве халлыдыр. Лабаның саңа эдйән затларының әхлисини Мен гөрдүм. 13Мен Бейтел Худайыдырын. Сен ол ерде бир дикме дашың үстүне зейтун ягыны гуюпдың ве ант ичипдиң. Инди сен бу юртдан гит-де, өз догдук меканыңа долан“» дийди.
14Рахел билен Лея Якуба шейле җогап бердилер: «Атамызың өйүнде бизе не пай, не-де мирас бар. 15Ол бизи кесеки хасапламаярмы нәме?! Чүнки ол бизи сатды, биз үчин төленен күмүшлери-де сатып ийди. 16Худайың какамызың элинден алан әхли байлыгы бизе хем бизиң чагаларымыза дегишлидир. Инди сен Худайың диенини ерине етир».
17-18Шейдип, Якуп чагаларыдыр аялларыны дүелере мүндүрип, әхли малларыны – Паданарамда топлан әхли мал-мүлкүни алып, өз какасы Ысхагың янына – Кенган юрдуна тарап ёла дүшди. 19Лабан өз доварларыны гыркмага гиден вагты, Рахел какасының өй бутларыны огурлады. 20Якуп болса өзүниң бу ерден гачяндыгыны Лабан месопотамиялыдан гизлемек билен, оны алдава салды. 21Шейдип, Якуп әхли эмләгини алып, ол ерден гачды. Ол Евфрат дерясындан гечип, Гилгат даглыгына тарап йөнелди.
Лабан Якубы ызарлаяр
22Үчүнҗи гүн Якубың гачандыгы хакдакы хабар Лабана гелип етди. 23Лабан гарындашларыны янына алып, еди гүнләп Якубың ызындан ковуп, Гилгат даглыгында онуң ызындан етди. 24Шол гиҗе Худай Лабан месопотамиялының дүйшүнде оңа: «Гулак ас! Якуба ягшыдан-ямандан зат дийме» дийди. 25Лабан Якубың ызындан етенде, Якуп даглыкда өз чадырыны дикипди. Лабан хем өз гарындашлары билен Гилгат даглыгында өз чадырларыны дикди.
26Лабан Якуба шейле дийди: «Бу нәме этдигиң болды? Нәме үчин мени алдадың ве гызларымы сөвешде эле салнан есирлер ялы эдип алып гайтдың? 27Нәме себәпден сен гайтҗакдыгыңы менден яшырдың? Мен сени шады-хоррамлык хем айдым билен, депрек ве лира#31:27 Лира – киришли саз гуралы. Сөзлүге серет. билен уградардым. 28Сен хатда маңа агтыкларымдыр гызларымы огшамага-да мүмкинчилик бермедиң. Сен акмаклык этдиң. 29Саңа яманлык этмәге мениң гүйҗүм етйәр. Эмма сениң атаңың Худайы өтен агшам маңа: „Гулак ас! Якуба ягшыдан-ямандан зат дийме“ дийип табшырды. 30Бар, сениң гайданың хич диели. Мен сениң атаң өйүндәкилериң дидарына гаты зар боландыгыңы билйәрин. Йөне мениң худайларымы огурлап гайтмаң нәме?» 31Якуп Лабана шейле җогап берди: «Гызларыңы элимден аларсың өйдүп горкдум. 32Йөне сениң худайларыңы огурлап гайдан дири галмаз. Гарындашларымызың гөзүниң алнында әхли гошлары барлап чык-да, өзүңе дегишли нәме тапсаң, ал-да гидибер». Худайлары Рахелиң огурландыгындан Якуп бихабарды.
33Лабан Якубың, Леяның ве ики гырнагың чадырыны барлады, йөне бутлары тапмады. Ол Леяның чадырындан чыкып, Рахелиңкә гирди. 34Рахел бутлары алыпды ве олары дүйәниң ховудының ашагында гизләп, өзи-де онуң үстүнде отурыпды. Лабан чадырың әхли ерини барлап чыкды, йөне олары тапмады. 35Рахел какасына: «Кака, сениң яныңда еримден турмаянлыгым үчин мени багышла, чүнки хәзир мен гөрүм гөрйәрин» дийди. Лабан хернәче агтарса-да, бутлардан дерек тапып билмеди. 36Якуп гахарланып, Лабана шейле дийди: «Бейле ызарларың ялы, мениң нәме этмишим, нәме гүнәм бар? 37Сен мениң әхли затларымы дөрүп чыкдың, эмма өй гошларыңдан, хей, тапан задың болдумы? Эгер бир зат тапан болсаң, ханы, онда оны өзүңиң ве мениң гарындашларымың өңүнде гой, хайсымызың мамладыгымызы, гой, оларың өзи чөзсүн. 38Ине, йигрими йыллап мен сениңкиде боланымда, сениң гоюнларыңдыр гечилериң гузы я овлак дүшүрен дәлдир. Мен сениң сүрүлериңден екеҗе гоч-да иен дәлдирин. 39Йыртыҗы хайванларың парчалан малларыны мен сениң яныңа гетирип хем дурмадым; мен хемише йитенлери өз бойнума алдым. Гүндиз огурланандыгы-да, гиҗе огурланандыгы-да белли болмадыклары сен менден талап этдиң. 40Гүндиз җөвзадан, гиҗе аңзакдан эҗир чекердим. Гиҗелери чирим этмән гечирердим. 41Өйүңде яшан йигрими йылым, ине, шейле гечди. Ики гызың үчин он дөрт йыл, доварларың үчин алты йыл хызматыңы этдим. Эмма сен мениң зәхмет хакымы он гезек үйтгетдиң. 42Эгер атам Ыбрайымың Худайы ве какам Ысхагың Хедер Эдйәни мениң билен биле болмадык болса, онда сен хәзир хем мени бош ковуп гойберердиң. Худай мениң чекен эзъетлерими хем зәхметими гөрүп, өтен агшам саңа дуйдурыш берди».
Якуп билен Лабан ылалашярлар
43Онсоң Лабан Якуба: «Аялларың мениң гызларым, чагаларың мениң чагаларым, доварларың мениң доварларым. Ине, шу гөрйән затларың әхлиси мениңкидир. Йөне мен өз гызларымы хем оларың чагаларыны ызына алып билмен ахырын. 44Гел, икимиз өзара әхт эдишели. Бу әхт икимизе шаят болсун» дийди. 45Якуп бир улы дашы алды-да, оны дикди. 46Соңра ол өз гарындашларына: «Даш топлаң» дийди. Олар йыгнан дашларындан бир үйшмек ясап, онуң гапдалында нахарландылар. 47Ол үйшмеги Лабан Ягар-сахадута#31:47 Ягар-сахадута – арамейче бу сөзлер шаятлык үйшмеги диймеги аңладяр., Якуп болса Галет#31:47 Галет – еврейче бу сөз шаятлык үйшмеги диймеги аңладяр. дийип атландырды. 48Лабаның: «Шу даш депеси бизе шаят болсун» диендигине гөрә, ол ере Галет диен ат галды. 49Бу улы даша Миспа#31:49 Еврейче Миспа ве диң сөзлериниң айдылышы меңзешдир. дийип ат дакылды, чүнки Лабан: «Бири-биримизден узак дүшен махалымыз, Реб бизи гөзден салмасын» дийди. 50-51Лабан Якуба ене-де шейле дийди: «Эгер гызларыма азар берәйсең я-да оларың үстүне аял алайсаң, онда билип гойгун, аралыкда адам болмаса-да, бизе Худайың Өзи шаятдыр. Ине, шу даш үйшмеги билен шу дикме даш бизиң әхтимизе шаятлык этсин. 52Бири-биримизиң тарапымыза яман ниет билен гечмели дәлдигимизе, гой, ине, шу үйшмек билен шу дикме даш шаятлык этсин. 53Ыбрайымың Худайы ве Нахорың худайы (оларың аталарының худайлары) бизиң давамызы чөзсүнлер!» дийди. Соңра Якуп өз какасы Ысхагың Хедер Эдйәнинден ант ичди. 54Якуп дагың үстүнде гурбанлык берип, гарындашларыны нахара чагырды. Олар нахарландылар ве гиҗе дагда ятдылар. 55Лабан даң билен туруп, агтыкларыдыр гызларыны огшап, олара пата берип, өз меканына гайтды.
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
Гелип чыкыш 31: TukCyr16
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
© Мукаддес Китап Терҗиме Институты, 2016