ကမၻာဦး 18
18
အာျဗဟံသားရမည္ဟူေသာကတိေတာ္
1ထာဝရဘုရားသည္မံေရပိုင္ေသာသစ္ပင္မ်ား ရွိရာအရပ္တြင္ အာျဗဟံအားကိုယ္ထင္ျပ ေတာ္မူ၏။ ေနအလြန္ပူျပင္းေသာအခ်ိန္၌ အာျဗဟံသည္မိမိ၏တဲဝမွာထိုင္ေနစဥ္၊- 2မ်က္ႏွာကိုေမာ္ၾကည့္လိုက္ရာ လူသုံးဦးရပ္ေနသည္ ကိုေတြ႕ျမင္ရေလသည္။ အာျဗဟံသည္သူတို႔ကို ျမင္လၽွင္ ခရီးဦးႀကိဳဆိုျခင္းငွာေျပးသြားေလ၏။ သူသည္ဦးညႊတ္ပ်ပ္ဝပ္လ်က္၊-#ေဟျဗဲ၊ ၁၃:၂။ 3``အရွင္သခင္တို႔၊ အရွင္တို႔အားဧည့္ဝတ္ျပဳ ပါရေစ။ အကၽြန္ုပ္၏အိမ္သို႔မဝင္ဘဲမေန ပါႏွင့္။- 4ေျခေဆးရန္ေရယူခဲ့ပါရေစ။ ဤသစ္ပင္ ေအာက္တြင္အပန္းေျဖနိုင္ပါသည္။- 5အရွင္တို႔အတြက္စားစရာအနည္းငယ္ယူခဲ့ ပါမည္။ သို႔မွသာလၽွင္အားျပည့္လာ၍ခရီး ဆက္နိုင္ပါမည္။ အရွင္တို႔သည္အကၽြန္ုပ္အိမ္ သို႔ႂကြေရာက္လာၾကျခင္းျဖင့္ အကၽြန္ုပ္အား ခ်ီးျမႇင့္ပါၿပီ။ သို႔ျဖစ္၍အရွင္တို႔အားဧည့္ ဝတ္ျပဳပါရေစ'' ဟုဆိုေလ၏။
ထိုသူတို႔က``သင္ေျပာသည္အတိုင္းျပဳပါေလ'' ဟုျပန္ေျပာေလ၏။
6အာျဗဟံသည္တဲထဲရွိစာရာထံသို႔အလ်င္ အျမန္ဝင္သြားၿပီးလၽွင္``အေကာင္းဆုံးမုန႔္ညက္ ကိုယူ၍မုန႔္အျမန္ဖုတ္ပါ'' ဟုေစခိုင္းေလ သည္။- 7အာျဗဟံသည္ႏြားအုပ္ရွိရာသို႔ေျပးၿပီးလၽွင္ ဆူၿဖိဳးႏုနယ္ေသာႏြားကေလးတစ္ေကာင္ကို ေရြးလ်က္ ကၽြန္တစ္ဦး၏လက္သို႔အပ္၍ဟင္း လ်ာကိုအလ်င္အျမန္ျပင္ဆင္ေစ၏။- 8ထိုေနာက္မလိုင္၊ နို႔ႏွင့္အမဲဟင္းတို႔ကိုဧည့္သည္ မ်ားေရွ႕၌တည္ခင္းသည္။ သူကိုယ္တိုင္ထိုသူတို႔ အားသစ္ပင္ေအာက္တြင္ဧည့္ခံေကၽြးေမြးသျဖင့္ သူတို႔သည္စားသုံးၾက၏။
9သူတို႔က``သင္၏မယားစာရာအဘယ္မွာရွိ သနည္း'' ဟုေမး၏။
အာျဗဟံက``တဲထဲမွာရွိပါသည္'' ဟုျပန္ ေျဖ၏။
10တစ္ေယာက္ေသာဧည့္သည္က``ယခုမွစ၍ကိုးလ ၾကာေသာအခါ ငါျပန္လာဦးမည္။ ထိုအခ်ိန္၌ သင္၏မယားစာရာ၌သားဖြားလိမ့္မည္'' ဟု ဆိုေလ၏။
ထိုအခ်ိန္၌စာရာသည္ ထိုသူ၏ေနာက္ကြယ္ တဲဝမွာေန၍ နားေထာင္လ်က္ရွိ၏။-#ေရာ၊ ၉:၉။ 11အာျဗဟံႏွင့္စာရာတို႔သည္အရြယ္လြန္ၾက ၿပီျဖစ္၍ စာရာ၌ေသြးဆုံးေနၿပီျဖစ္သည္။- 12သို႔ျဖစ္၍စာရာက``ငါသည္အို၍အားအင္ကုန္ ခန္းလ်က္ရွိၿပီ။ ကာမစည္းစိမ္ကိုမည္သို႔ခံစား နိုင္မည္နည္း။ ထို႔အျပင္ငါ၏ေယာက်ာ္းသည္လည္း အိုၿပီ'' ဟုေတြးေတာကာျပဳံးရယ္ေလ၏။#၂ေပ၊ ၃:၆။
13ထိုအခါထာဝရဘုရားက``စာရာသည္ ငါဤ မၽွေလာက္အရြယ္ႀကီးရင့္ကာမွ သားသမီးရ နိုင္ဦးမည္ေလာဟုဆို၍ အဘယ္ေၾကာင့္ျပဳံး ရယ္ရသနည္း။- 14ထာဝရဘုရားမတတ္နိုင္ေသာအရာဟူ၍ရွိ ပါသေလာ။ ငါေျပာခဲ့ၿပီးသည့္အတိုင္းေနာက္ ကိုးလၾကာလၽွင္ ငါျပန္လာဦးမည္။ ထိုအခါ စာရာသည္သားကိုရလိမ့္မည္'' ဟုအာျဗဟံ အားမိန႔္ေတာ္မူ၏။#လု၊ ၁:၃၇။
15စာရာသည္ေၾကာက္ရြံ့သျဖင့္``ကၽြန္မ၊ မရယ္ ပါ'' ဟုဆိုေလ၏။
ကိုယ္ေတာ္က``သင္အမွန္ပင္ရယ္သည္'' ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။
ေသာဒုံၿမိဳ႕အတြက္အာျဗဟံေလၽွာက္ျခင္း
16ထိုသူတို႔သည္ထြက္ခြာ၍ ေသာဒုံၿမိဳ႕ကိုျမင္နိုင္ ေသာေနရာသို႔ေရာက္ၾက၏။ အာျဗဟံသည္ လည္း သူတို႔အားပို႔ရန္လိုက္ပါလာခဲ့သည္။- 17ထာဝရဘုရားက``ငါျပဳမည့္ကိစၥကို အာျဗဟံအားအသိမေပးဘဲမျဖစ္နိုင္။- 18သူ၏အဆက္အႏြယ္တို႔သည္တန္ခိုးအင္အား ႀကီးေသာလူမ်ိဳးျဖစ္မည္။ ငါသည္သူ႔အားျဖင့္ ကမၻာေပၚရွိလူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔အားေကာင္း ခ်ီးေပးမည္။- 19သူသည္မိမိ၏သားေျမးတို႔အား ငါ့စကားကို နာခံေစရန္ႏွင့္မွန္ကန္ေျဖာင့္မတ္စြာက်င့္ႀကံေစ ရန္ ပညတ္ထားနိုင္ေစအံ့ေသာငွာသူ႔ကိုငါေရြး ေကာက္ၿပီ။ ထိုသို႔သူတို႔နာခံက်င့္ႀကံၾကလၽွင္ သူ႔အားကတိထားသမၽွအတိုင္းငါျပဳမည္'' ဟုအႀကံေတာ္ရွိ၏။
20ထိုေနာက္ထာဝရဘုရားက အာျဗဟံအား ``ေသာဒုံၿမိဳ႕ႏွင့္ေဂါေမာရၿမိဳ႕တို႔အား အျပစ္ တင္စြပ္စြဲသံျပင္းထန္လွ၏။ ထိုၿမိဳ႕တို႔၏ျပစ္ မွုသည္လည္းႀကီးေလးလွ၏။- 21ငါသည္ၾကားရေသာျပစ္တင္စြပ္စြဲခ်က္မ်ား မွန္မမွန္ကိုသိရွိနိုင္ရန္ သြား၍စုံစမ္းမည္'' ဟုမိန႔္ေတာ္မူ၏။
22ထိုသူတို႔သုံးဦးထဲမွႏွစ္ဦးသည္ ေသာဒုံၿမိဳ႕ ဘက္သို႔ထြက္ခြာသြားၾက၏။ ထာဝရဘုရား ကမူ အာျဗဟံႏွင့္အတူေနရစ္ခဲ့ေလသည္။- 23အာျဗဟံသည္ထာဝရဘုရားထံခ်ဥ္းကပ္ ၍``ကိုယ္ေတာ္သည္အျပစ္မဲ့သူတို႔ကို အျပစ္ ရွိသူတို႔ႏွင့္အတူအမွန္ပင္ေသေၾကပ်က္စီး ေစေတာ္မူမည္ေလာ။- 24အကယ္၍ၿမိဳ႕ထဲ၌အျပစ္မဲ့သူဦးေရငါး ဆယ္ရွိလၽွင္ တစ္ၿမိဳ႕လုံးကိုဖ်က္ဆီးပစ္မည္ ေလာ။ ထိုသူငါးဆယ္ကိုေထာက္ထား၍ ၿမိဳ႕ကို ခ်မ္းသာမေပးဘဲေနမည္ေလာ။- 25ကိုယ္ေတာ္သည္အျပစ္မဲ့သူမ်ားကို အျပစ္ရွိ သူတို႔ႏွင့္ေရာ၍သုတ္သင္ပစ္မည္ေလာ။ ထိုသို႔ မျဖစ္နိုင္ပါ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ထိုသို႔မျပဳနိုင္ ပါ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ထိုသို႔ျပဳလၽွင္ အျပစ္မဲ့သူ တို႔သည္အျပစ္ရွိသူတို႔ႏွင့္အတူဒဏ္ခံရ ၾကပါမည္။ ထိုသို႔မျဖစ္ပါေစႏွင့္။ ကမၻာေျမ ႀကီးတစ္ခုလုံးကိုတရားစီရင္ေသာအရွင္ သည္ တရားမၽွတစြာစီရင္ေတာ္မူမည္မဟုတ္ ပါေလာ'' ဟုေလၽွာက္ေလ၏။
26ထာဝရဘုရားက``ေသာဒုံၿမိဳ႕ထဲ၌အျပစ္ မဲ့သူဦးေရငါးဆယ္ရွိလၽွင္ ထိုသူတို႔ကို ေထာက္ထား၍တစ္ၿမိဳ႕လုံးကိုငါခ်မ္းသာေပး မည္'' ဟုမိန႔္ေတာ္မူ၏။
27တစ္ဖန္အာျဗဟံက``ဘုရားရွင္အား အတင့္ ရဲ၍ဆက္လက္ေလၽွာက္ဆိုျခင္းကိုခြင့္လႊတ္ ေတာ္မူပါ။ အကၽြန္ုပ္သည္လူသားျဖစ္၍ မည္သို႔မၽွေလၽွာက္ခြင့္မရွိပါ။- 28သို႔ေသာ္အျပစ္မဲ့သူငါးဆယ္အစားေလး ဆယ့္ငါးေယာက္မၽွရွိေကာင္းရွိပါမည္။ ထို ကဲ့သို႔ငါးေယာက္လိုေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္ သည္တစ္ၿမိဳ႕လုံးကိုဖ်က္ဆီးပစ္မည္ေလာ'' ဟုေမးေလၽွာက္ေလ၏။
ထာဝရဘုရားက``အျပစ္မဲ့သူေလးဆယ္ ငါးေယာက္ရွိလၽွင္ ၿမိဳ႕ကိုဖ်က္ဆီးပစ္မည္ မဟုတ္'' ဟုမိန႔္ေတာ္မူ၏။
29``အျပစ္မဲ့သူေလးဆယ္မၽွသာရွိလၽွင္ ၿမိဳ႕ ကိုဖ်က္ဆီးပစ္ဦးမည္ေလာ'' ဟုအာျဗဟံ ကထပ္၍ေမးေလၽွာက္ေလ၏။
ကိုယ္ေတာ္က``အျပစ္မဲ့သူေလးဆယ္ရွိလၽွင္ ငါသည္ၿမိဳ႕ကိုမဖ်က္ဆီး'' ဟုမိန႔္ေတာ္မူ၏။
30တစ္ဖန္အာျဗဟံက``အို ဘုရားရွင္၊ အမ်က္ ထြက္ေတာ္မမူပါႏွင့္။ တစ္ႀကိမ္ထပ္၍ေလၽွာက္ တင္ပါရေစ။ အျပစ္မဲ့သူသုံးဆယ္ရွိလၽွင္ ၿမိဳ႕ကိုဖ်က္ဆီးပစ္ဦးမည္ေလာ'' ေမးေလၽွာက္ ျပန္၏။
ကိုယ္ေတာ္က``အျပစ္မဲ့သူသုံးဆယ္ရွိလၽွင္ ငါသည္ၿမိဳ႕ကိုမဖ်က္ဆီး'' ဟုမိန႔္ေတာ္မူ၏။
31တစ္ဖန္အာျဗဟံက``အို ဘုရားရွင္၊ အကၽြန္ုပ္ အတင့္ရဲ၍ ဆက္လက္ေလၽွာက္ဆိုျခင္းကိုခြင့္ လႊတ္ေတာ္မူပါ။ အျပစ္မဲ့သူႏွစ္ဆယ္မၽွသာ ရွိလၽွင္ ၿမိဳ႕ကိုဖ်က္ဆီးပစ္ဦးမည္ေလာ'' ဟု ေမးေလၽွာက္ျပန္၏။
ကိုယ္ေတာ္က``အျပစ္မဲ့သူႏွစ္ဆယ္ရွိလၽွင္ ၿမိဳ႕ ကိုမဖ်က္ဆီး'' ဟုမိန႔္ေတာ္မူ၏။
32ေနာက္တစ္ဖန္အာျဗဟံက``အို ဘုရားရွင္၊ အမ်က္ထြက္ေတာ္မမူပါႏွင့္။ အကၽြန္ုပ္တစ္ ႀကိမ္သာထပ္၍ေလၽွာက္တင္ပါရေစ။ အျပစ္ မဲ့သူဆယ္ေယာက္မၽွသာရွိလၽွင္ ၿမိဳ႕ကိုဖ်က္ ဆီးပစ္ဦးမည္ေလာ'' ဟုေလၽွာက္ျပန္သည္။
ကိုယ္ေတာ္က``အျပစ္မဲ့သူဆယ္ေယာက္ရွိ လၽွင္ ၿမိဳ႕ကိုငါမဖ်က္ဆီး'' ဟုမိန႔္ေတာ္မူ၏။- 33ထာဝရဘုရားသည္အာျဗဟံအားမိန႔္ၾကား ၿပီးေသာအခါ ႂကြသြားေတာ္မူ၏။ အာျဗဟံ သည္လည္းမိမိေနအိမ္သို႔ျပန္ခဲ့ေလသည္။
လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု
ကမၻာဦး 18: MCLZV
အေရာင္မွတ္ခ်က္
မၽွေဝရန္
ကူးယူ
မိမိစက္ကိရိယာအားလုံးတြင္ မိမိအေရာင္ခ်ယ္ေသာအရာမ်ားကို သိမ္းဆည္းထားလိုပါသလား။ စာရင္းသြင္းပါ (သို႔) အေကာင့္ဝင္လိုက္ပါ
Myanmar Common Language Bible Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.