တမန္ေတာ္ 7

1ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းက၊ ဤစကားမွန္သေလာဟု ေမးသည္ရွိေသာ္၊- 2သေတဖန္က၊ ညီအစ္ကို အဘတို႔ နားေထာင္ၾကပါေလာ့။ ငါတို႔အဘအာျဗဟံသည္၊ ခါရန္ၿမိဳ႕၌မေနမီ၊ ေမေသာေပါတာမိအရပ္၌ ရွိစဥ္အခါ၊ ဘုန္းႀကီးေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္သည္ ထင္ရွားေတာ္မူ၍၊-#က၊ ၁၂:၂။ 3သင္ေနေသာျပည္ႏွင့္တကြ အမ်ိဳးသားခ်င္း မ်ားထဲကထြက္ၿပီးလၽွင္၊ ငါျပလတၱံ့ေသာျပည္သို႔ သြားေလာ့ဟု အာျဗဟံအား မိန္႔ေတာ္မူ၏။- 4ထိုအခါ အာျဗဟံသည္ ခါလဒဲျပည္မွထြက္၍ ခါရန္ၿမိဳ႕၌ေန၏။ သူ၏အဘ ေသလြန္သည္ရွိေသာ္၊ ယခုသင္တို႔ေနေသာ ဤျပည္သို႔ ထိုၿမိဳ႕မွ ေျပာင္းေစေတာ္မူ၏။-#က၊ ၁၁:၃၁၊ ၁၂:၄။ 5ဤျပည္၌ ေျခနင္းရာကိုမၽွ အေမြေပးေတာ္မမူေသာ္လည္း၊ သူမွစ၍ သူ၏သားေျမးတို႔အား ဤျပည္ကို အပိုင္ေပးေတာ္မူမည္ဟု သားတစ္ေယာက္မၽွမရွိမီ ကတိထားေတာ္မူ၏။-#က၊ ၁၂:၇၊ ၁၃:၁၅၊ ၁၅:၁၈၊ ၁၇:၈။ 6သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္သည္ သူတစ္ပါးပိုင္ေသာျပည္၌ ဧည့္သည္ျဖစ္ၾကသျဖင့္၊ သူတစ္ပါးတို႔၌ ကၽြန္ခံျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းဆဲျခင္းကို အႏွစ္ေလးရာပတ္လုံး ခံရၾကလိမ့္မည္။-#က၊ ၁၅:၁၃-၁၄။ 7သူတို႔ကို ေစခိုင္းေသာလူမ်ိဳးကိုလည္း ငါစီရင္မည္။ ထိုေနာက္မွ သူတို႔သည္ထြက္၍ ဤအရပ္၌ ငါ့အား ဝတ္ျပဳၾကလိမ့္မည္ဟု ဗ်ာဒိတ္ထားေတာ္မူ၏။-#ထြ၊ ၃:၁၂။ 8ဘုရားသခင္သည္လည္း အေရဖ်ားလွီးျခင္းႏွင့္ ဆိုင္ေသာ ပဋိညာဥ္တရားကို အာျဗဟံအား ေပးေတာ္မူ၏။ ထိုသို႔ ဣဇာက္ကို ဖြားျမင္၍ ရွစ္ရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုေပးေလ၏။ ဣဇာက္သား ယာကုပ္၊ ယာကုပ္သားမ်ားကား၊ အမ်ိဳး၏ အဘ တစ္က်ိပ္ႏွစ္ပါးတည္း။-#က၊ ၁၇:၁၀-၁၄၊ ၂၁:၂-၄၊ ၂၅:၂၆၊ ၂၉:၃၁—၃၅:၁၈။ 9အမ်ိဳး၏အဘတို႔သည္လည္း ျငဴစူေသာစိတ္ရွိ၍၊ ေယာသပ္ကို အဲဂုတၱဳျပည္သို႔ ေရာင္းလိုက္ၾက၏။ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔ကိုေစာင့္မေတာ္မူလ်က္၊-#က၊ ၃၇:၁၁၊ ၂၈၊ ၃၉:၂၊ ၂၁။ 10အလုံးစုံေသာ ဒုကၡဆင္းရဲထဲမွ ကယ္ႏုတ္၍၊ အဲဂုတၱဳျပည္ကို အစိုးရေသာ ဖာေရာဘုရင္ထံ၌ မ်က္ႏွာပြင့္လန္းျခင္းႏွင့္ ပညာအတတ္ကိုေပးေတာ္မူသျဖင့္၊ ထိုမင္းႀကီးသည္ အဲဂုတၱဳနိုင္ငံအုပ္အရာ၊ နန္းေတာ္အုပ္အရာ၌ ေယာသပ္ကိုခန္႔ထားေလ၏။-#က၊ ၄၁:၃၉-၄၁။

11ခါနာန္ျပည္ႏွင့္ အဲဂုတၱဳျပည္တစ္ေလၽွာက္လုံး၌ အစာေခါင္းပါးျခင္း၊ ႀကီးစြာေသာဆင္းရဲျခင္းရွိ၍ ငါတို႔အဘမ်ား၌ စားစရာကုန္ေသာအခါ၊ အဲဂုတၱဳျပည္မွာ ဆန္စပါးရွိသည္ဟု ယာကုပ္သည္ၾကားလၽွင္၊-#က၊ ၄၁:၅၄-၅၇။ 12ငါတို႔အဘမ်ားကို ပထမအႀကိမ္တြင္ ေစလႊတ္ေလ၏။-#က၊ ၄၂:၁-၂။ 13ဒုတိယအႀကိမ္တြင္ ေယာသပ္သည္ မိမိညီအစ္ကိုတို႔အား မိမိအေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပ၍၊ ဖာေရာဘုရင္သည္ ေယာသပ္၏အမ်ိဳးကို သိေတာ္မူ၏။-#က၊ ၄၅:၁၊ ၁၆။ 14ထိုအခါ ေယာသပ္သည္ ေစလႊတ္၍ မိမိအဘယာကုပ္ႏွင့္တကြ အေရအတြက္အားျဖင့္ ခုနစ္က်ိပ္ငါးေယာက္ေသာ မိမိအမ်ိဳးသားခ်င္းအေပါင္းတို႔ကို ေခၚပင့္ေလ၏။-#က၊ ၄၅:၉-၁၀၊ ၁၇-၁၈၊ ၄၆:၂၇။ 15ယာကုပ္သည္လည္း အဲဂုတၱဳျပည္သို႔သြား၍ ကိုယ္တိုင္မွစေသာ ငါတို႔အဘမ်ားသည္ ေသလြန္ၾက၏။-#က၊ ၄၆:၁-၇၊ ၄၉:၃၃။ 16ထိုသူတို႔ကိုလည္း ေရွခင္ၿမိဳ႕သို႔ ပို႔ေဆာင္သျဖင့္၊ ေရွခင္၏အဘျဖစ္ေသာ ဟာေမာ္၏သားတို႔အား အဖိုးေငြကိုေပး၍ဝယ္ၿပီျဖစ္ေသာ သခၤ်ိဳင္းတြင္း၌ ထားၾက၏။#က၊ ၂၃:၃-၁၆၊ ၃၃:၁၉၊ ၅၀:၇-၁၃။ ေယာရွု၊ ၂၄:၃၂။

17အာျဗဟံအား ဘုရားသခင္ ဓိ႒ာန္ေတာ္မူေသာ ကတိေတာ္၏ အခ်ိန္ေရာက္လုေသာအခါ၊-#ထြ၊ ၁:၇-၈။ 18ထိုလူမ်ိဳးသည္ အဲဂုတၱဳျပည္၌ တိုးပြား၍၊ ေယာသပ္ကို မသိမကၽြမ္းေသာ မင္းႀကီးတစ္ပါးေပၚလာသည္တိုင္ေအာင္ မ်ားျပားၾကေလ၏။- 19ထိုမင္းႀကီးသည္ ငါတို႔အေဆြအမ်ိဳးကို ပရိယာယ္ျပဳသျဖင့္၊ သူငယ္မ်ားကို အသက္မရွင္ေစျခင္းငွာ ပစ္ထားရမည္အေၾကာင္း ငါတို႔ အဘမ်ားကို ညႇဥ္းဆဲႏွိပ္စက္ေလ၏။-#ထြ၊ ၁:၁၀-၁၁၊ ၂၂။ 20ထိုအခါ အလြန္အဆင္းလွေသာ ေမာေရွကို ဖြားျမင္လၽွင္၊ သုံးလပတ္လုံး အဘ၏အိမ္တြင္ ေကၽြးေမြးၾက၏။-#ထြ၊ ၂:၂။ 21ေနာက္မွပစ္ထားသည္ရွိေသာ္၊ ဖာေရာဘုရင္၏သမီးေတာ္သည္ ေကာက္ယူ၍ မိမိသားအရာ၌ ေမြးစားေလ၏။-#ထြ၊ ၂:၃-၁၀။ 22ေမာေရွသည္လည္ အဲဂုတၱဳ အတတ္ပညာ အလုံးစုံတို႔ကိုသင္၍၊ ႏွုတ္သတၱိ၊ လက္သတၱိရွိ၏။- 23အသက္ေလးဆယ္ေစ့ေသာအခါ ဣလေရလ အမ်ိဳးသားျဖစ္ေသာ မိမိညီအစ္ကိုတို႔ကို အၾကည့္အရွုသြားမည္ဟု အႀကံရွိ၏။-#ထြ၊ ၂:၁၁-၁၅။ 24အမ်ိဳးသားခ်င္းတစ္ေယာက္သည္ ညႇဥ္းဆဲခံရသည္ကို ျမင္လၽွင္ သူ႔ဘက္ကေန၍ အဲဂုတၱဳလူကို ကြပ္မ်က္သျဖင့္၊ ထိုညႇဥ္းဆဲခံရေသာ သူအား အနိုင္ေပးေလ၏။- 25ဘုရားသခင္သည္ ဤသူလက္ျဖင့္ ငါတို႔ကို ကယ္ႏုတ္ေတာ္မူမည္အရာကို ညီအစ္ကိုတို႔သည္ နားလည္လိမ့္မည္ဟု ထင္မွတ္ေသာ္လည္း၊ ထိုသူတို႔သည္ နားမလည္ဘဲေနၾက၏။- 26နက္ျဖန္ေန႔၌ အခ်င္းခ်င္း ခိုက္ရန္ျပဳၾကေသာ သူတို႔ရွိရာသို႔ သြား၍၊ အခ်င္းလူတို႔၊ ညီအစ္ကိုခ်င္း ျဖစ္လ်က္ႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ညႇဥ္းဆဲၾကသနည္းဟု ဆို၍ ရန္ၿငိမ္းရာသို႔ ေသြးေဆာင္သည္ရွိေသာ္၊- 27အိမ္နီးခ်င္းကို ညႇဥ္းဆဲေသာသူက၊ အဘယ္သူသည္ သင့္ကို ငါတို႔အေပၚမွာအကဲအမွူး တရားသူႀကီးအရာ၌ ခန္႔ထားသနည္း။- 28မေန႔က အဲဂုတၱဳလူကို သတ္သကဲ့သို႔ ငါ့ကိုသတ္လိုသေလာဟု ဆိုလ်က္ ေမာေရွကိုပယ္၏။- 29ထိုစကားကိုၾကားလၽွင္၊ ေမာေရွသည္ေျပး၍ မိဒ်န္ျပည္၌ ဧည့္သည္ျဖစ္လ်က္ေနသည္တြင္ သားႏွစ္ေယာက္ကို ျမင္ေလ၏။#ထြ၊ ၁၈:၃-၄။

30အႏွစ္ေလးဆယ္လြန္ေသာအခါ၊ သိနာေတာင္ ေျခရင္းေတာတြင္၊ မီးေလာင္ေသာခ်ဳံ၌ ထာဝရဘုရား၏ေကာင္းကင္တမန္ ထင္ရွား၏။-#ထြ၊ ၃:၁-၁၀။ 31ထို႐ူပါ႐ုံကို ျမင္ေသာအခါ ေမာေရွသည္ အံ့ဩ၍ ေစ့ေစ့ၾကည့္ရွုျခင္းငွာ အနားသို႔ခ်ဥ္းကပ္လၽွင္၊- 32ငါကား သင့္ဘိုးေဘးတို႔၏ဘုရား၊ အာျဗဟံ၏ဘုရား၊ ဣဇာက္၏ဘုရား၊ ယာကုပ္၏ဘုရားျဖစ္၏ဟု ထာဝရဘုရား၏ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အသံ ထြက္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ေမာေရွသည္ တုန္လွုပ္လ်က္ ေစ့ေစ့မၾကည့္ဝံ့။- 33ထာဝရဘုရားကလည္း၊ သင္၏ေျခနင္းကို ခၽြတ္ေလာ့။ သင္နင္းေသာအရပ္ကား သန္႔ရွင္းေသာေျမျဖစ္၏။- 34အဲဂုတၱဳျပည္၌ရွိေသာ ငါ၏လူတို႔သည္ ခံရေသာ ညႇဥ္းဆဲျခင္းကို ငါေစ့ေစ့ျမင္ခဲ့ၿပီ။ သူတို႔ညည္းတြားျမည္တမ္းေသာ အသံကိုလည္း ငါၾကားခဲ့ၿပီ။ သူတို႔ကို ကယ္ႏုတ္ျခင္းငွာ ငါဆင္းလာၿပီ။ ယခုသြားေလာ့။ သင့္ကို အဲဂုတၱဳျပည္သို႔ငါေစလႊတ္မည္ဟု ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ရွိ၏။- 35အဘယ္သူသည္ သင့္ကို အကဲအမွူး တရားသူႀကီးအရာ၌ ခန္႔ထားသနည္းဟူ၍ အျငင္းအပယ္ခံရေသာ ထိုေမာေရွကို အကဲအမွူး၊ ကယ္လႊတ္ေသာသူ ျဖစ္ေစျခင္းငွာ၊ ဘုရားသခင္သည္ ခ်ဳံ၌ထင္ရွားေသာ ေကာင္းကင္တမန္အားျဖင့္ ေစခန္႔ေတာ္မူ၏။-#ထြ၊ ၂:၁၄။ 36ထိုသူသည္ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔ကို ႏုတ္ေဆာင္၍ အႏွစ္ေလးဆယ္ပတ္လုံး အဲဂုတၱဳျပည္၌လည္းေကာင္း၊ ဧဒုံပင္လယ္၌လည္းေကာင္း၊ ေတာ၌လည္းေကာင္း၊ နိမိတ္လကၡဏာ၊ အံ့ဖြယ္ေသာအမွုတို႔ကို ျပဳေလ၏။#ထြ၊ ၇:၃၊ ၁၄:၂၁။ ေတာ၊ ၁၄:၃၃။

37သင္တို႔၏ ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားသည္၊ သင္တို႔ အမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔အထဲ၌ ငါႏွင့္တူေသာ ပေရာဖက္တစ္ပါးကို သင္တို႔အဖို႔ ေပၚထြန္းေစေတာ္မူမည္။ ထိုပေရာဖက္၏ စကားကို နားေထာင္ရၾကမည္ဟု ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔အား ေျပာဆိုေသာသူကား အျခားသူမဟုတ္၊ ထိုေမာေရွပင္ျဖစ္သတည္း။- 38ထိုသူသည္ ေတာတြင္ရွိေသာ အစည္းအေဝး၌လည္းေကာင္း၊ သိနာေတာင္ေပၚမွာ သူ႔ကိုႏွုတ္ဆက္ေသာ ေကာင္းကင္တမန္ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ငါတို႔အဘမ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း ရွိ၏။ ထိုသူသည္ ငါတို႔အား အပ္ေပးျခင္းငွာ အသက္ရွင္ေစေသာ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို ခံေလ၏။-#ထြ၊ ၁၉:၁—၂၀:၁၇။ တရား၊ ၅:၁-၃၃။ 39ထိုသူ၏စကားကို ငါတို႔အဘမ်ားသည္ နားမေထာင္လိုဘဲလ်က္ ပယ္၍၊- 40ငါတို႔ေရွ႕မွာ သြားရေသာ ဘုရားတို႔ကို ငါတို႔အဖို႔လုပ္ပါ။ ငါတို႔ကို အဲဂုတၱဳျပည္မွ ႏုတ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ထိုေမာေရွ၌ အဘယ္သို႔ ျဖစ္သည္ကို ငါတို႔မသိဟု အဲဂုတၱဳျပည္သို႔ ျပန္ခ်င္ေသာစိတ္ႏွင့္ အာ႐ုန္ကို ေျပာဆိုၾက၏။-#ထြ၊ ၃၂:၁။ 41ထိုေန႔ရက္ကာလ၌ ႏြားသငယ္ကို လုပ္၍ ထို႐ုပ္တုအား ယဇ္ပူေဇာ္သျဖင့္ မိမိတို႔လက္ႏွင့္ လုပ္ေသာအရာ၌ပင္ ေပ်ာ္ေမြ႕ၾက၏။ အနာဂတၱိက်မ္း၌ လာသည္ကား၊- 42အို ဣသေရလအမ်ိဳး၊ သင္တို႔သည္ စီရင္ေသာ တိရစၧာန္ႏွင့္ ယဇ္မ်ားကို ေတာ၌အႏွစ္ေလးဆယ္ပတ္လုံး ငါ့အား ပူေဇာ္ၾကသေလာ။-#အာ၊ ၅:၂၅-၂၇။ 43သင္တို႔သည္ ေမာလုပ္၏တဲႏွင့္ သင္တို႔ဘုရား ရင္ဖန္၏ၾကယ္တည္းဟူေသာ ကိုးကြယ္ဖို႔ရာ မိမိတို႔လုပ္ေသာပုံတို႔ကို ေဆာင္ရြက္ၾကၿပီ တကား။ ထိုေၾကာင့္ ငါသည္ သင္တို႔ကို ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႕ တစ္ဖက္သို႔ ေဆာင္သြားမည္ဟု က်မ္းလာရွိသည္ႏွင့္အညီ၊ ဘုရားသခင္သည္ မ်က္ႏွာေတာ္ကိုလႊဲ၍၊ ေကာင္းကင္တန္ဆာမ်ားတို႔အား ဝတ္ျပဳေစျခင္းငွာ ထိုသူတို႔ကို စြန္႔ပစ္ထားေတာ္မူ၏။

44ေမာေရွျမင္ရေသာပုံႏွင့္အညီ၊ သက္ေသခံေတာ္မူခ်က္ ဌာပနာရာတဲေတာ္ကို လုပ္ရမည္အေၾကာင္း အမိန္႔ေတာ္ရွိေသာသူမွာ ထားေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ ထိုတဲေတာ္သည္ ေတာတြင္ ငါတို႔အဘမ်ား၌ရွိ၏။-#ထြ၊ ၂၅:၉၊ ၄၀။ 45ေနာက္က်ေသာ ငါတို႔အဘမ်ားသည္ ထိုတဲေတာ္ကို တစ္ပါးအမ်ိဳးသားတို႔ ပိုင္ေသာ ေျမထဲသို႔ ေယာရွုႏွင့္အတူ ေဆာင္သြင္းၾက၏။ ထိုတစ္ပါးအမ်ိဳးသားတို႔ကို ဘုရားသခင္သည္ ဒါဝိဒ္မင္းလက္ထက္တိုင္ေအာင္ ငါတို႔အဘမ်ားထံမွ ႏွင္ထုတ္ေတာ္မူ၏။-#ေယာရွု၊ ၃:၁၄-၁၇။ 46ထိုဒါဝိဒ္သည္ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ကို ခံရ၍၊ ယာကုပ္၏ ဘုရားသခင္ က်ိန္းဝပ္ေတာ္မူဖို႔ရာအရပ္ကို ေတြ႕ျခင္းငွာ ေတာင့္တ၏။-#၂ ရာ၊ ၇:၁-၁၆။ ၅ ရာ၊ ၁၇:၁-၁၄။ 47ေရွာလမုန္သည္လည္း ဗိမာန္ေတာ္ကို တည္ေဆာက္ရ၏။-#၃ ရာ၊ ၆:၁-၃၈။ ၆ ရာ၊ ၃:၁-၁၇။ 48သို႔ေသာ္လည္း ေကာင္းကင္ဘုံသည္ ငါ့ပလႅင္ျဖစ္၏။- 49ေျမႀကီးသည္ ငါ့ေျခတင္ရာခုံျဖစ္၏။ အဘယ္သို႔ေသာဗိမာန္ကို ငါ့အဖို႔ တည္ေဆာက္ၾကမည္နည္း။ အဘယ္အရပ္သည္ ငါ့က်ိန္းဝပ္ရာအရပ္ျဖစ္မည္နည္း။ 50ငါ့လက္သည္ ဤအရာအလုံးစုံတို႔ကို ဖန္ဆင္းသည္ မဟုတ္ေလာဟု ထာဝရဘုရား၏ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အခ်က္ကို ပေရာဖက္ျပန္ၾကားသည္ႏွင့္အညီ၊ အျမင့္ဆုံးေသာဘုရားသည္ လူတို႔လက္ျဖင့္လုပ္ေသာ ဗိမာန္၌ က်ိန္းဝပ္ေတာ္မူသည္မဟုတ္။#ေဟရွာ၊ ၆၆:၁-၂။

51လည္ပင္းခိုင္မာ၍ ႏွလုံးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ နားျဖင့္လည္းေကာင္း အေရဖ်ားလွီးျခင္းကို မခံေသာလူတို႔၊ သင္တို႔သည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို အစဥ္မျပတ္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳေလ့ရွိၾက၏။ သင္တို႔ဘိုးေဘးမ်ား၏ အေလ့ႏွင့္ သင္တို႔အေလ့တူ၏။-#ေဟရွာ၊ ၆၃:၁၀။ 52သင္တို႔ဘိုးေဘးမ်ားသည္ အဘယ္ပေရာဖက္ကိုမၽွ မညႇဥ္းဆဲဘဲ ေနသနည္း။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ ႂကြလာေတာ္မူမည္အေၾကာင္းအရာကို ေဟာေျပာျပညႊန္ေသာ သူတို႔ကို ကြပ္မ်က္ၾက၏။ ထိုေျဖာင့္မတ္ေသာသူကိုပင္ ယခုလည္း သင္တို႔သည္ အပ္ႏွံ၍ အေသသတ္ၾကၿပီ။- 53သင္တို႔သည္ ေကာင္းကင္တမန္မ်ား ခင္းက်င္းေသာအားျဖင့္ ပညတ္တရားေတာ္ကို ခံရေသာ္လည္း မေစာင့္မေရွာက္ၾကဟု သေတဖန္ ႁမြက္ဆို၏။

54ထိုစကားကိုၾကားလၽွင္ ႏွလုံးကြဲျပတ္မတတ္ျဖစ္၍၊ သေတဖန္၌ အံသြားခဲႀကိတ္ျခင္းကို ျပဳၾကေလ၏။- 55သူသည္လည္း သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္သျဖင့္၊ ေကာင္းကင္သို႔ ေစ့ေစ့ၾကည့္ေမၽွာ္၍ ဘုရားသခင္၏ ဘုန္းေတာ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဘုရားသခင္၏ လက္ယာေတာ္ဘက္၌ ေယရွုရပ္ေနသည္ကိုလည္းေကာင္း ျမင္လၽွင္၊- 56ၾကည့္ပါ။ ေကာင္းကင္ ဖြင့္လွစ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏လက္ယာေတာ္ဘက္၌ ရပ္ေနသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ငါျမင္သည္ဟု ဆို၏။- 57ထိုသူတို႔သည္ ျပင္းစြာေသာအသံႏွင့္ ဟစ္ေၾကာ္၍ နားကိုပိတ္ဆို႔လ်က္ သူ႔ဆီသို႔ညီညြတ္စြာ တစ္ဟုန္တည္းေျပး၍၊- 58ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ႏွင္ထုတ္ၿပီးမွ ေက်ာက္ခဲႏွင့္ ပစ္ၾက၏။ သက္ေသခံတို႔သည္လည္း မိမိတို႔အဝတ္ကို ေရွာလုအမည္ရွိေသာ လုလင္၏ေျခရင္း၌ ထားၾက၏။- 59ေက်ာက္ခဲႏွင့္ပစ္ၾကစဥ္ သေတဖန္သည္ ပတၳနာျပဳလ်က္၊ သခင္ေယရွု၊ အကၽြန္ုပ္၏ဝိညာဥ္ကို သိမ္းယူေတာ္မူပါဟု ေလၽွာက္ဆို၏။- 60ဒူးေထာက္လ်က္၊ သခင္၊ ဤသူတို႔ျပဳေသာ ဒုစရိုက္အျပစ္ကို မွတ္ေတာ္မမူပါႏွင့္ဟု ႀကီးေသာအသံႏွင့္ ေႂကြးေၾကာ္ၿပီးမွ က်ိန္းစက္ေလ၏။ သူ႔ကို ကြပ္မ်က္ေသာအမွုကို ေရွာလုသည္လည္း ဝန္ခံလ်က္ရွိ၏။