لوقای انجیل 24

عیسی زنده بوئن

1اولی روز هفته که یکشنبه بو، صوبه دَم، زناکؤن حنوطیِ که چاگوده بُن، خوشونه امره ویتَن و مقبره سو بُشوئن. 2بدِئن که مَقبره سنگ که درِ جُلُو هنّه بو، یکته کناری، گرادّا بوبوُ. 3اما وختی که مقبره میئن بُشوئن، عیسی خُداوندِ جنازه نیاتّن. 4ایی اتفاقوناجی غاغَه بؤن که یدفاری دو ته مَرداک، نورونی رخت امره ایشونه ورجه بَیسئن. 5زاناکؤن تَرساجی خوشونِ سرؤنَ جیر تؤدَن؛ امّا او دوته مَرداک ایشونه بوتَن: «چرِه زندَه مُرده أن میئن وامُوجنین؟ 6او اِره نَیسه، بَلکه زنده بوبؤ! به‌یاد بأرین زمؤنی که جلیل میئن ایسابو، شمره چی بُوته. 7بُوته که انسون ریکه باید گنُاهکارؤن دَس امره تسلیم ببی، صلیب سر هکشِه ببی و سوم روز میئن ویریسی.» 8هوموقع زاناکؤن اونه گبؤن یاد بأردَن. 9وختیکه مقبرای وگرسَن، ایی قضیه، او یازده ته رسول و بقیه أن به بوتَن. 10زناکؤنی که ایی خبرِ رسولؤن بدَئن، مریمِ مَجْدَلیّه، یوآنّا، مریم یعقوب مَئر و زناکؤنی بوئن که ایشونِ همراهی گودن. 11امّا رسولؤن، خیال بودَن زناکون هذیون گوتدَرن و اوشونِ گبؤن باور نودَن. 12با ایی همه، پِطرُس ویرسَه و مَقبره سمت بدُوُسه و هچیمسه و نیگاه گوده، امّا جز کفن هیچّی ندِه. پَس از اوچیزیکه بَدِه بو حیرونَ بو، خؤنه سو وگرسه.

عمائوس راه میئن

13هو روز میئن، دو ته از اوشون یکته دهات سو شوئدبون، به ایسمِ عِمائوس، که دوربر ده کیلومتری اورشلیم هنّه بو. 14ایشون درباره همۀ اتفاقاتی که دکته بو، همدیگر أمره گب زِئدبون. 15هیطو که گب زِئن سرگرم بُن، عیسی، خودوش، ایشون ورَجه بومه و ایشون امره همراه بوبوُ. 16اما ایشون چیشمؤن دَوَسته بوبوُ بو تا عیسی نشناسَن. 17عیسی اوشونای بپورسه: «راه میئن، چی باره گب زئدرین؟» اوشون غم ببارسه قیافه أمره، ساکت بِیسئَن. 18بازین یکته از ایشون که کْلِئوپاس اینه ایسم بو، عیسی جواب میئن بوته: «مگه تو تنها غریبه ای ایسّی که اورشلیم میئن خبر ندائنی ایی روزؤن میئن چی اتفاقی دکته؟» 19عیسی بپورسه: «کو اتفاق؟» اوشون بُوتن: «اوچیکه عیسای ناصری سر بومه. او یکته پیغمبر بو که خُدا دید میئن و همۀ مَردم ورجه، نفوذ کلام و کارؤن پرقدرتی داشت. 20و چوطؤ کاهینون سرؤن و امه پیله ترؤن اونه هدَئن تا موردنِ به محکومَ بی و اونه صلیب سر هکَشِه ئن. 21امّا امه امید دَاشتیم که ایی هونی ببی که بایستی اسرائیل نجات بدی. علاوه بر ایی، الون سُوم روز میئن ایسایم که ایی اتفاقون دکته. 22بعضی از زاناکؤن هم که امه میئن ایسان، اَمَره ماتَ گودن. اوشون ایمروز صوبه دَم مقبره ور بُشؤئن، 23امّا اونه جنازه نیاتّن. هوموقع وگرسن، اَمَره بوتَن فرشته ئانی رؤیا میئن بدِئن که ایشونه بوتَن عیسی زنده ایسّه. 24بعضی از امه ریفقؤن مقبره ور بُشوئن و جریون هوطو که زاناکؤن نقل بوده بُن، بیاتّن، امّا عیسی ندِئن.» 25هوموقع عیسی ایشونِ بوته: «چقدر شمه نادونین، چره هنی شیمه سخته که پیغمبرون گبونِ باور بکونین! 26مگه نباسّبی مسیح موعود ایی رنجؤن بَینه و بازین به خوشِ جلال برسی؟» 27عیسی، بازین از موسی و همۀ پیغمبرون شروع بوده و اوچیزی که تموم مُقدس کِتابؤن میئن درباره او بوته بوبوُ بو، ایشونِ به گب بزه.

28وختی او دهاتی که خواستن بوشوئن، رسئه دبون، عیسی وانُمود بوده که خوائنه دورتر بشی. 29اوشون اصرار بودَن و بوتَن: «امه أمره بِیس، چونکه هیچّی نوموُنسه تا روز تمنَه بی و شؤَ هم نزدیکه.» پَس عیسی دیرون بوشو تا ایشونه امره بیسه. 30وختی ایشونه اَمره سفره سر نیشته بو، نؤنِ ویته و شکر بوده، تیکه بوده و ایشونه هَدَه. 31هو موقِع، ایشونه چیشمؤن بازه بوُ و عیسی بشناختن، امّا هو دَم ایشونه چیشم جلو غیبَ بو. 32اوشون همدیگرِ بپورسه ئن: «مگه او زمؤنی که راه میئن امه امره گب زئدبو و مُقدس نویشته أنِ اَمه به تفسیر کائدبو، دیل امه سینه میئن نکّوتّ؟» 33پَس تاتأدی ویریسئن و اورشلیم سو وگرسَن. اوره او یازده ته رسول بیاتن که خوشونه ریفقؤن امره جومَه بؤ بُن، 34اوشون بوتَن: «ایی حقیقت دئنه که خُداوند زنده بوبؤ، چونکه شَمعون به ظاهیرَ بؤ.» 35بازین، او دو ته هم بوُتن که راه میئن چی اتفاقی دکته و چُطو عیسی نون تیکه گودنِ وخت بشناختن.

عیسی آشکارَ بوئن شاگردؤن به

36حله ایی اتفاق واسه، گب زئدبون که عیسی خودوش بومَه و ایشونه میئن بیسه و بوته: «سلام برشمه!» 37اما اوشون حیرون و ترسؤن، خیال بوُدَن که یکته روح دِئدرن. 38عیسی اوشونه بوته: «چرِه ایطو پریشؤنین؟ چرِه شک شیمه دیل میئن راه دِئنین؟ 39می دَس و پا بَینین. خودم اِیسّم! مَه دَس بزنین و بینین؛ روح که گوشت و خاش ندئنه، امّا هیطو که دِئدرین مو دَئنم!» 40اینه بوته و خوشِ دَستؤن و پائانه ایشونه نیشون بَدَه. 41اوشون ذوقای ماتَ بوئن و منیسن باور بکونَن. پَس عیسی ایشونه بوته: «هیچّی خوردن به دَئنین؟» 42انِی ببیشته ماهی اونه هدئن. 43اونه هَیته و ایشونِ چیشمؤن جلو بُخورده.

44هوموقع عیسی ایشونه بوته: «ایی هو ایسّه که او زمون شیمه اَمرَه بوم گوتَم؛ ایی که تُمؤم اوچیزایی که موسی تورات و پیغمبرون کِتابون و مزامیر میئن درباره مو بنویشته بوبوُ، باید به انجوم برسی.» 45بازین، ایشونِ ذهنِ بازَ گوده تا بتؤنَن مقدس کیتابؤن بفهمَن. 46و عیسی ایشونِ بوته: «بنویشته بوبوُ که مسیح موعود رنج کشنه و سوم روز مرده أنِ جی ویریسنَه، 47و اونه ایسم امره توبه و گُناهؤن آمرزش همۀ قومؤن به موعظه بنه و اونه بنا اورشلیمَ جی ایسّه. 48شمه گوائون ایی اتفاقون ایسّین. 49مو می پئر موعودِ، شیمه به سرا دِئنَم؛ پَس شهر میئن بَیسین تا او زمونی که از اعلی، قدرت أمره پورا بین.»

عیسی، آسمون شنه

50بازین ایشونِ شهرای بیرون تا نزدیک بِیت‌عَنْیا بَبَرده و خوشِ دَستؤن درازَ گوده و، ایشونِ برکت بدَه؛ 51و هو موقع که ایشونِ برکت دائدبو اوشونای سیوا بوبؤ، به آسمؤن بَبَرده بوبوُ. 52ایشونم اونه پرستش بوُدَن و یکته پیله شادی امره اورشلیم طرف وگرسَن. 53اوره همیشه معبد میئن ایسابؤن و خُدا شکر و سپاس گوتَن.

လက္ရွိေရြးခ်ယ္ထားမွု

لوقای انجیل 24: EGB

အေရာင္မွတ္ခ်က္

မၽွေဝရန္

ကူးယူ