Het Leven Hierna: De Verschrikkelijke Realiteit Van De HelVoorbeeld

Hoe komt iemand in de hel?

Met de intrede van de zonde is de dood in de wereld gekomen. De dood is allereerst een geestelijke dood: we leven niet langer in directe relatie met God. Met deze geestelijke dood kwam ook de lichamelijke dood in de wereld: Het lichaam van mensen werd vergankelijk en leven op aarde werd tijdelijk. De enige die ons geestelijk en lichamelijk weer kan opwekken is de Zoon van God zelf. Door zijn offer kunnen wij weer in relatie met God leven en mogen bij Hem zijn in de hemel. Echter zijn er veel mensen die dit offer afwijzen. Zij kiezen er hiermee voor een eeuwigheid in afzondering van God door te brengen (op de tijdsduur ga ik later deze week in). In de Bijbel zijn er veel benamingen voor de de plek waar de ongelovigen heen gaan. Benamingen zijn onder andere: hel, sheol, gehenna, dodenrijk, graf, hades en de poel van vuur. Er is veel discussie over deze plekken en wanneer de Bijbel naar welke plek refereert, maar omdat een complete uitleg hierover een leesplan op zichzelf zou zijn zal ik hier niet te lang over uitweiden. Wel denk ik dat een kleine basis goed is.

Het is namelijk zo dat ongelovigen na hun dood niet direct op hun eindbestemming zijn. De Bijbel spreekt over een plek waar gestorven mensen wachten op het laatste oordeel. Deze plek wordt in het Oude Testament doorgaans sheol en in het Nieuwe Testament hades genoemd (al is dit in veel Nederlandse vertalingen meestal met graf of dodenrijk vertaald). Na Jezus' terugkomst komen alle mensen voor Jezus te staan en ontvangen zij hun oordeel, waarna ze op hun eindbestemming belanden. Voor de ongelovige is deze eindbestemming de poel van vuur, de plek waar niet alleen mensen maar ook hades en de duivel met al zijn engelen heen gaan. Een plek waar je echt, echt niet wilt zijn.