Blijdschap en vrolijkheid

Echt een verschil maken

Dagelijkse stukjes genade Deel 1 GRATIS!

#01 Jouw fundament

Waar komen wij vandaan?

Ik geloof niet in God, want… ik heb al genoeg problemen veroorzaakt

Verdwijnt het duister tijdens Kerst?

Kerst

Genezing

Quality time met God

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch24" data-usfm="GEN.24">
 <div class="label">24</div><div class="s1">Isaaks huwelijk met Rebekka</div><div class="p"> 1Abraham was een oud man geworden en de Here had hem in alle opzichten gezegend. 2Op een dag zei Abraham tegen zijn oudste dienaar, die zijn bezit beheerde: 3&#8216;Zweer bij de Here, de God van hemel en aarde, dat je mijn zoon niet zult laten trouwen met een meisje uit deze streek, een Kana&#228;nitische. 4Je moet naar mijn geboorteland gaan, naar mijn familie en daar een vrouw voor hem zoeken.&#8217; 5&#8216;En als ik geen meisje vind die dat hele eind wil reizen om te trouwen?&#8217; vroeg de dienaar. &#8216;Moet ik Isaak dan terugbrengen naar het land waar u vandaan bent gekomen?&#8217; 6&#8216;Nee,&#8217; waarschuwde Abraham, &#8216;dat mag je onder geen beding doen, 7de Here, de God van de hemel, heeft mij uit mijn geboorteland bij mijn familie weggeroepen om mij en mijn nakomelingen dit land te geven. Hij zal een engel voor je uit sturen en ervoor zorgen dat je daar een meisje vindt dat met Isaak kan trouwen. 8Als het je niet lukt, ben je van je eed ontslagen. Maar je mag mijn zoon nooit daarheen brengen.&#8217;</div><div class="p"> 9De dienaar zwoer dat hij Abrahams opdracht zou uitvoeren. 10Hij nam tien kamelen mee, belaadde die met het beste en mooiste van de eigendommen van zijn meester en reisde naar Aram-Nahara&#239;m, de woonplaats van Nachor. 11Hij stopte bij een waterput net buiten de stad en liet de kamelen neerknielen. Het was tegen de avond en de vrouwen van de stad zouden zo komen om water te putten. 12&#8216;Och Here, God van mijn meester,&#8217; bad hij, &#8216;wees goed voor mijn meester Abraham en laat mijn opdracht slagen. 13Ik sta hier bij de waterput en de vrouwen van de stad zullen zo water komen halen. 14Laat het alstublieft zo zijn dat het meisje aan wie ik vraag: &#8220;Kunt u mij iets te drinken geven?&#8221; dat doet en gelijk aanbiedt ook de kamelen te drenken. Laat dat het meisje zijn dat U voor Isaak hebt uitgezocht. Dan weet ik wat U wilt.&#8217;</div><div class="p"> 15Terwijl hij nog met de Here sprak, naderde een mooi jong meisje met een waterkruik de put en 16haalde water. Zij was Rebekka, de dochter van Betu&#235;l, de zoon van Nachor en Milka. 17De dienaar liep snel naar haar toe en vroeg of zij hem iets te drinken wilde geven. 18&#8216;Natuurlijk, meneer,&#8217; zei zij en haalde vlug de kruik van haar schouder om hem te drinken te geven. 19Toen zei ze: &#8216;Ik zal voor uw kamelen ook water putten, net zoveel tot ze genoeg hebben.&#8217; 20Ze leegde haar waterkruik in de drinkbak voor de kamelen en liep terug naar de put om meer water te halen. Dat deed ze net zolang tot de kamelen genoeg hadden. 21De dienaar zei niets en keek alleen opmerkzaam toe of zij haar werk afmaakte. Dan zou hij weten of zij het was die de Here had uitgezocht. 22Toen de kamelen hadden gedronken, haalde de dienaar een gouden ring van zes gram en twee gouden armbanden van elk honderdtwintig gram voor haar tevoorschijn. 23&#8216;Van wie bent u een dochter?&#8217; informeerde hij. &#8216;Denkt u dat uw vader genoeg ruimte heeft om ons deze nacht onderdak te geven?&#8217; 24&#8216;Mijn vader is Betu&#235;l, de zoon van Milka, de vrouw van Nachor,&#8217; antwoordde het meisje. 25&#8216;Wij hebben genoeg stro en voer voor uw kamelen en er is ook een kamer voor gasten.&#8217; 26De dienaar stond een ogenblik met gebogen hoofd en wierp zich toen neer voor de Here. 27&#8216;Dank U, Here God van mijn meester Abraham, voor uw trouw en goedheid en dat U mij rechtstreeks naar de familie van mijn meester hebt geleid.&#8217;</div><div class="p"> 28Het meisje liep vlug naar huis en vertelde alles aan haar moeder. 29-30 Toen haar broer Laban zag dat zij een ring en armbanden om had, haastte hij zich naar de waterput, waar de man nog steeds bij zijn kamelen stond en zei tegen hem: 31&#8216;Kom mee naar ons huis, mijn vriend. U staat hier nog te wachten, terwijl wij al een kamer voor u hebben klaargemaakt en een plaats voor uw kamelen hebben ingeruimd!&#8217; 32De man ging met Laban mee naar huis en deze gaf hem stro en voer voor de kamelen en water, zodat de kamelendrijvers hun voeten konden wassen. 33Daarna gingen zij aan tafel. De dienaar weigerde echter te eten. &#8216;Voordat ik eet, wil ik eerst vertellen waarom ik hier ben,&#8217; zei hij. Laban stemde toe.</div><div class="p"> 34&#8216;Ik ben de dienaar van Abraham,&#8217; begon de man zijn verhaal, 35&#8216;en de Here heeft mijn meester rijk gezegend, zodat hij een rijk en bekend man is geworden. De Here gaf hem veel schapen en runderen, goud en zilver, slaven en slavinnen en kamelen en ezels. 36Sara, de vrouw van mijn meester, heeft hem op hoge leeftijd nog een zoon gegeven, die al zijn bezittingen zal erven. 37Mijn meester heeft mij laten zweren dat ik geen vrouw voor zijn zoon zou zoeken onder de Kana&#228;nitische meisjes, 38maar naar zijn geboorteland zou gaan, naar zijn familie, om daar een meisje te zoeken dat zijn vrouw zou kunnen worden. 39&#8220;Maar als ik nu geen meisje kan vinden dat wil meegaan?&#8221; vroeg ik hem. 40&#8220;Zij zal met je meegaan,&#8221; zei hij me, &#8220;want de Here, die ik altijd trouw heb gediend, zal een engel met je meesturen en je opdracht doen slagen. Ja, zoek een meisje onder mijn familieleden, onder de familie van mijn broer. Je hebt mij gezworen dat je zult gaan en het zult proberen. 41Als mijn familie het meisje echter niet wil laten gaan, ben je van je eed ontslagen.&#8221;</div><div class="p"> 42Welnu, toen ik vanmiddag bij de waterput aankwam, heb ik gebeden en God gevraagd: &#8220;Och Here, God van mijn meester Abraham, als U mijn opdracht wilt laten slagen, leidt U mij dan zo: 43ik sta hier bij de waterput. Ik zal tegen het eerste meisje dat water komt halen, zeggen: geef mij alstublieft wat te drinken! 44En dan zal zij antwoorden: natuurlijk! En ik zal ook water putten voor uw kamelen! Laat dat het meisje zijn dat U hebt uitgezocht voor de zoon van mijn meester.&#8221; 45Terwijl ik dit zei, kwam Rebekka eraan met haar waterkruik op haar schouder. Ze liep naar de put en liet de kruik zakken om water te halen. Ik zei tegen haar: &#8220;Mag ik wat water van u?&#8221; 46Zij haalde de kruik van haar schouder, gaf mij te drinken en zei: &#8220;Natuurlijk meneer, en ik zal uw kamelen ook te drinken geven!&#8221; En dat deed ze! 47Toen vroeg ik haar: &#8220;Van wie bent u een dochter?&#8221; en zij vertelde mij: &#8220;Mijn vader is Betu&#235;l, de zoon van Nachor en zijn vrouw Milka&#8221;. Daarom gaf ik haar de ring en de armbanden. 48Toen heb ik de Here, de God van mijn meester Abraham, gedankt en geprezen, omdat Hij mij de dochter van mijn meesters broer had aangewezen als vrouw voor zijn zoon.</div><div class="p"> 49Nu wil ik echter graag uw beslissing horen: ja of nee. Dan weet ik waar ik aan toe ben en wat ik moet doen.&#8217; 50Laban en Betu&#235;l antwoordden: &#8216;Het is duidelijk dat de Here hier de hand in heeft, dus wat moeten wij nog zeggen? 51Neem haar maar mee en laat haar de vrouw van uw meesters zoon worden, want zo wil de Here het.&#8217; 52Bij dat antwoord viel Abrahams dienaar op de knie&#235;n voor de Here. 53Daarna haalde hij zilveren en gouden sieraden en prachtige kleren voor Rebekka. Ook haar moeder en haar broer kregen kostbare geschenken. 54Toen werd er gegeten en overnachtte het hele gezelschap daar. De volgende morgen zei de dienaar: &#8216;Ik zou nu graag teruggaan naar mijn meester.&#8217; 55&#8216;Maar we willen Rebekka nog graag een dag of tien bij ons houden,&#8217; protesteerden haar moeder en haar broer, &#8216;daarna kan zij met u meegaan.&#8217; 56&#8216;Houd u mij alstublieft niet op,&#8217; pleitte de dienaar, &#8216;nu de Here mijn opdracht heeft laten slagen, wil ik het mijn meester graag gaan vertellen.&#8217; 57&#8216;Wel,&#8217; zeiden zij, &#8216;we zullen het meisje vragen wat zij ervan denkt.&#8217; 58Dus riepen zij Rebekka erbij. &#8216;Wil je met deze man meegaan?&#8217; vroegen zij haar. En zij antwoordde: &#8216;Ja, ik zal met hem meegaan.&#8217; 59Toen namen zij afscheid van Rebekka en zegenden haar met de woorden: 60&#8216;Onze zuster, moge jij de moeder van miljoenen worden en mogen je nakomelingen al hun vijanden overwinnen.&#8217; 61Rebekka en de vrouw die haar als baby verzorgde en de andere dienaressen zadelden hun kamelen en gingen met Abrahams dienaar mee.</div><div class="p"> 62In de tussentijd was Isaak, die in de Negev woonde, naar de bron Lachai-Ro&#239; gereisd. 63Op een avond liep hij buiten om rustig te kunnen bidden en nadenken. Toen zag hij in de verte kamelen aankomen. 64Ook Rebekka had Isaak gezien en liet zich van haar kameel glijden. 65&#8216;Wie is die man die ons door de velden tegemoet komt?&#8217; vroeg zij de dienaar van Abraham. &#8216;Dat is de zoon van mijn meester,&#8217; was zijn antwoord. Daarop liet Rebekka haar sluier voor haar gezicht vallen. 66De dienaar vertelde Isaak toen het hele verhaal.</div><div class="p"> 67Isaak nam Rebekka met zich mee naar zijn moeders tent en zij werd zijn vrouw. Isaak ging van haar houden en vond zo troost na de dood van zijn moeder.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch25" data-usfm="GEN.25">
 <div class="label">25</div><div class="s1">De dood van Abraham</div><div class="p"> 1-2 Abraham hertrouwde met Ketura en zij werd de moeder van Zimran, Joksan, Medan, Midjan, Jisbak en Suach. 3Joksans twee zonen heetten Seba en Dedan. De zonen van Dedan waren de Assurieten, de Letusieten en de Le&#252;mieten. 4De zonen van Midjan waren Efa, Efer, Chanoch, Abida en Elda&#228;. 5Abraham vermaakte zijn hele bezit aan Isaak. 6De zonen van zijn andere vrouwen gaf hij geschenken en daarna stuurde hij hen weg naar het oosten, bij Isaak uit de buurt. 7-8 Toen stierf Abraham, hij was honderdvijfenzeventig jaar oud geworden. 9-10 Zijn zonen Isaak en Isma&#235;l begroeven hem bij zijn vrouw Sara in de grot van Machpela, bij Mamre, in de grond die Abraham had gekocht van Efron, de zoon van de Hethiet Sochar.</div><div class="p"> 11Na Abrahams dood zegende God Isaak rijkelijk. Hij woonde bij de bron Lachai-Ro&#239; in de Negev.</div><div class="p"> 12-15Hier is een lijst, in volgorde van geboorte, van de zonen van Isma&#235;l, de zoon van Abraham en Hagar, de Egyptische dienares van Sara: Nebajot, Kedar, Adbe&#235;l, Mibsam, Misma, Duma, Massa, Hadad, Tema, Jetur, Nafis en Kedema. 16Deze twaalf zonen werden voorvaders van stammen, die hun namen droegen. 17Isma&#235;l stierf ten slotte op honderdzevenendertigjarige leeftijd. 18Zijn nakomelingen woonden door het hele land verspreid, van Chawila tot Sur (dat ligt een stukje noordoostelijk van de Egyptische grens in de richting van Assur). De stammen van zijn nakomelingen lagen voortdurend met elkaar overhoop.</div><div class="p"> 19Dit is het verhaal van Isaak en zijn kinderen. 20Isaak was veertig jaar toen hij trouwde met Rebekka, de dochter van de Aramee&#235;r Betu&#235;l uit Paddan-Aram, de zuster van Laban. 21Isaak smeekte de Here of Hij Rebekka een kind wilde geven, want hoewel zij al vele jaren getrouwd waren, had zij nog steeds geen kind. De Here verhoorde het gebed en Rebekka werd zwanger. 22Het leek wel alsof de kinderen in haar binnenste met elkaar vochten. &#8216;Dit kan ik niet langer verdragen,&#8217; riep zij uit en zij vroeg de Here om raad.</div><div class="p"> 23Hij vertelde haar: &#8216;De zonen in uw baarmoeder zullen twee vijandige volken voortbrengen. De ene zal sterker zijn dan de andere, de oudste zal de dienaar van de jongste zijn!&#8217; 24En inderdaad, Rebekka beviel van een tweeling. 25Het eerste kind dat werd geboren, was overdekt met rossig haar. Het leek wel alsof hij een haren mantel aan had! Daarom noemde zij hem Esau. 26Direct daarna kwam het tweede kind ter wereld. Het hield zich stevig vast aan de hiel van Esau! Zij noemde hem Jakob. Isaak was zestig jaar bij de geboorte van de tweeling.</div><div class="p"> 27De jongens groeiden voorspoedig op. Esau werd een uitstekend jager. Jakob was een stille jongen die liever thuis zat. 28Esau was Isaaks lieveling, omdat hij altijd wild mee naar huis nam. Rebekka had echter een zwak voor Jakob.</div><div class="p"> 29Op een dag kwam Esau thuis van de jacht. Hij was moe en trof Jakob aan, die bezig was linzenmoes te maken. 30Esau zei: &#8216;Ik ben uitgehongerd. Geef mij eens wat van dat rode spul dat je daar hebt!&#8217; (Zo kwam Esau aan zijn bijnaam Edom, wat &#8216;het rode&#8217; betekent). 31Jakob antwoordde: &#8216;Dat kun je krijgen, maar dan moet je mij wel je eerstgeboorterecht verkopen!&#8217; 32Esau zei daarop: &#8216;Wat heb je aan een eerstgeboorterecht als je omvalt van de honger? Daar kun je ook niet van eten. Je mag het hebben.&#8217; 33Jakob zei: &#8216;Zweer dan dat je het aan mij zult verkopen!&#8217; Toen zwoer Esau het en stond zo alle rechten die hij als oudste zoon had, af aan Jakob. 34Daarna gaf Jakob hem de linzenmoes en wat brood. Esau at en dronk en was meteen weer weg, zo weinig waarde hechtte hij aan zijn rechten als oudste zoon.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch26" data-usfm="GEN.26">
 <div class="label">26</div><div class="s1">De welvaart van Isaak</div><div class="p"> 1Er ontstond een zware hongersnood in het land, zoals al eerder was gebeurd toen Abraham naar Egypte uitweek. Isaak trok nu naar Gerar, waar koning Abimelech van de Filistijnen nog steeds de scepter zwaaide.</div><div class="p"> 2De Here verscheen aan Isaak en waarschuwde: &#8216;Ga niet naar Egypte. 3Doe wat Ik zeg en blijf in dit land. Als u dat doet, zal Ik bij u zijn en u zegenen. Dit hele land zal Ik u en uw nakomelingen geven, net zoals Ik uw vader Abraham heb beloofd. 4Uw nageslacht zal ontelbaar zijn als de sterren! Ik zal hun al deze landen geven en zij zullen een zegen zijn voor alle volken van de wereld. 5Dat doe Ik allemaal omdat Abraham mijn bepalingen en wetten gehoorzaamde.&#8217; 6Daarom bleef Isaak in Gerar.</div><div class="p"> 7Toen de mannen uit die plaats hem vroegen wie Rebekka was, zei hij: &#8216;Zij is mijn zuster.&#8217; Want hij was bang dat zij hem zouden doden als hij vertelde dat zij zijn vrouw was. Ze was erg knap en om haar te krijgen, konden ze hem wel eens uit de weg willen ruimen. 8Maar enige tijd later keek koning Abimelech toevallig uit een raam van zijn paleis en zag hoe Isaak Rebekka liefkoosde. 9Abimelech liet Isaak bij zich komen en schreeuwde: &#8216;Rebekka is uw vrouw! Waarom hebt u gezegd dat ze uw zuster is?&#8217; &#8216;Omdat ik bang was vermoord te worden,&#8217; legde Isaak uit. &#8216;Ik was bang dat iemand mij zou doden om haar te krijgen.&#8217; 10&#8216;Hoe kon u ons zoiets aandoen?&#8217; riep de koning. &#8216;Iemand had zomaar gemeenschap met haar kunnen hebben en dan waren wij schuldig geworden aan een zware zonde!&#8217; 11Abimelech liet daarop overal bekendmaken: &#8216;Iedereen die deze man of zijn vrouw te na komt, zal sterven.&#8217;</div><div class="p"> 12Dat jaar haalde Isaak een enorme oogst binnen. Zijn zaaisel kwam honderdvoudig terug. De Here zegende hem. 13Zo werd hij steeds rijker. 14Hij had grote kudden schapen en geiten en veel slaven en slavinnen. Hij werd zelfs z&#243; rijk dat de Filistijnen jaloers werden. 15Ze begonnen zijn waterputten, de bronnen die de dienaren van zijn vader Abraham hadden gegraven, dicht te gooien met aarde. 16Koning Abimelech verzocht Isaak ten slotte het land te verlaten. &#8216;Vestig u ergens anders,&#8217; zei hij, &#8216;want u wordt te rijk en te machtig voor ons.&#8217; 17Isaak gaf gehoor aan Abimelechs verzoek en vestigde zich in het dal van Gerar. 18Hij liet de waterputten van zijn vader, die de Filistijnen na zijn vaders dood hadden dichtgegooid, weer open graven en gaf ze dezelfde namen als zijn vader had gedaan.</div><div class="p"> 19Zijn herders groeven nog een put in het dal van Gerar en stuitten op een bron die uitstekend water leverde. 20Maar toen verschenen de plaatselijke herders op het toneel en eisten de nieuwe waterput op. &#8216;Dit is ons land en dus ook onze put,&#8217; vonden zij. Ze kregen ruzie met Isaaks herders. Daarom noemde hij die bron Esek (Bron van Ruzie).</div><div class="p"> 21Isaaks mannen groeven een nieuwe put, maar opnieuw ontstond er ruzie over. Isaak noemde deze bron Sitna (Bron van Woede). 22Ook deze bron stond Isaak af en hij liet weer een nieuwe graven. De plaatselijke bewoners hadden er nu genoeg van en lieten hem verder met rust. Daarom noemde hij de nieuwe bron Rechobot (Bron van Ruimte). &#8216;Want,&#8217; zei hij, &#8216;de Here heeft ruimte voor ons gemaakt, zodat wij in dit land aangenaam kunnen wonen.&#8217;</div><div class="p"> 23Vanuit het dal van Gerar trok Isaak naar Berseba. 24&#700;s Nachts verscheen de Here aan hem en zei: &#8216;Ik ben de God van uw vader Abraham. Wees niet bang, want Ik ben bij u en zal u zegenen. Ik zal u zoveel nakomelingen geven dat ze een groot volk vormen, omdat Ik dat heb beloofd aan Abraham, die Mij heeft gehoorzaamd.&#8217; 25Toen bouwde Isaak een altaar en riep de naam van de Here aan. Hij vestigde zich op die plaats en zijn dienaren groeven er een waterput.</div><div class="p"> 26Op een dag kreeg Isaak bezoekers uit Gerar, koning Abimelech, diens vriend Achuzzat en legerbevelhebber Pichol. 27&#8216;Vanwaar dit bezoek,&#8217; vroeg Isaak. &#8216;Ik dacht dat u mij gevaarlijk vond en daarom uw land hebt uitgezet?&#8217; 28De bezoekers antwoordden behoedzaam: &#8216;We hebben duidelijk gezien dat de Here u zegent, daarom willen wij graag een verdrag met u sluiten. 29Beloof ons dat u zich niet tegen ons zult keren. Wij hebben u tenslotte ook niet slecht behandeld; integendeel, wij hebben u goed behandeld en in vrede weggestuurd. U bent immers de door de Here gezegende.&#8217; 30Isaak zorgde daarop voor een feestelijke maaltijd en zij aten en dronken met elkaar. 31De volgende morgen zwoeren beide partijen dat zij zich aan het vriendschapsverdrag zouden houden. Tevreden keerden Abimelech en zijn metgezellen terug naar huis.</div><div class="p"> 32Diezelfde dag kwamen Isaaks dienaren hem vertellen dat zij water hadden gevonden in een nieuwe put. 33Isaak noemde hem S&#233;ba (Eed) en de stad die daar ontstond, werd dan ook Berseba (Bron van de Eed) genoemd.</div><div class="p"> 34Toen Esau veertig jaar was, trouwde hij met Jehudit, de dochter van de Hethiet Be&#235;ri. Als tweede vrouw nam hij Basemat, de dochter van de Hethiet Elon. 35Maar Isaak en Rebekka keurden zijn daad af en hadden er verdriet van.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkPSA">
 <div class="chapter ch9" data-usfm="PSA.9">
 <div class="label">9</div><div class="d"> 1Een psalm van David voor de koordirigent. Te zingen op de wijs van &#8216;De dood van de zoon.&#8217;</div><div class="q1"> 2 Here, ik prijs U</div><div class="q1">met mijn hele hart.</div><div class="q1">Ik vertel iedereen</div><div class="q1">over de geweldige dingen die U doet.</div><div class="q1"> 3Ik loop over van blijdschap en vreugde</div><div class="q1">dankzij U.</div><div class="q1">Over U wil ik zingen,</div><div class="q1">U bent God, de Allerhoogste!</div><div class="q1"> 4In uw nabijheid zullen al mijn vijanden</div><div class="q1">neervallen en omkomen.</div><div class="q1"> 5U hebt mijn eerherstel bewerkt</div><div class="q1">en mij bevestiging gegeven.</div><div class="q1">Vanaf uw troon</div><div class="q1">hebt U het recht laten zegevieren.</div><div class="q1"> 6De volken hebt U bedreigd</div><div class="q1">en de slechte mensen vernietigd,</div><div class="q1">zodat hun namen voor eeuwig zijn uitgewist.</div><div class="q1"> 7De vijanden zijn voor eeuwig veroordeeld!</div><div class="q1">De Here zal hun steden vernietigen.</div><div class="q1">Zelfs de herinnering eraan zal vervagen.</div><div class="q1"> 8Maar de Here zal eeuwig leven</div><div class="q1"> 9en op zijn rechterstoel</div><div class="q1">de volken van deze aarde rechtvaardig oordelen.</div><div class="q1"> 10Ieder die wordt verdrukt,</div><div class="q1">mag bij Hem komen.</div><div class="q1">Hij is een schuilplaats</div><div class="q1">voor wie in nood is.</div><div class="q1"> 11Ieder die uw liefde en genade kent, Here,</div><div class="q1">zal zich voor hulp tot U richten.</div><div class="q1">U laat iemand die zijn vertrouwen op U stelt</div><div class="q1">niet in de steek.</div><div class="q1"> 12Prijs de Here</div><div class="q1">die in Jeruzalem woont.</div><div class="q1">Laat de hele wereld horen</div><div class="q1">over zijn onvergetelijke daden.</div><div class="q1"> 13Hij die elke moord zal wreken,</div><div class="q1">heeft een open oor voor hen</div><div class="q1">die Hem aanroepen om recht te vinden.</div><div class="q1">Als mensen in de problemen zitten</div><div class="q1">en zijn hulp inroepen,</div><div class="q1">negeert Hij hun gebeden niet.</div><div class="q1"> 14 Here, heb medelijden met mij.</div><div class="q1">Ziet U wel hoe ik lijd</div><div class="q1">door hen die mij haten?</div><div class="q1">Ruk mij weg voor de kaken van de dood,</div><div class="q1"> 15dan kan ik weer openlijk uw lof zingen</div><div class="q1">en vol vreugde in Jeruzalem vertellen</div><div class="q1">hoe U bevrijding brengt.</div><div class="q1"> 16De tegenstanders zijn in de kuil gevallen</div><div class="q1">die zij voor anderen groeven,</div><div class="q1">ze zijn in hun eigen val gelopen!</div><div class="q1"> 17De Here is beroemd</div><div class="q1">om de wijze waarop Hij de slechte mensen</div><div class="q1">met hun eigen wapens straft!</div><div class="q1">Overdenk dit eens rustig!</div><div class="q1"> 18De goddeloze</div><div class="q1">zal eenmaal naar het dodenrijk gaan.</div><div class="q1">Zo vergaat het ook de volken</div><div class="q1">die de Here vergeten.</div><div class="q1"> 19De armen</div><div class="q1">zullen niet langer worden vergeten,</div><div class="q1">hun verwachting</div><div class="q1">zal niet meer de bodem ingeslagen worden.</div><div class="q1"> 20Kom Here, berecht en straf de volken,</div><div class="q1">laat hen niet over U zegevieren!</div><div class="q1"> 21Laat hen maar beven van angst,</div><div class="q1">zet ze maar op hun plaats,</div><div class="q1">zodat zij beseffen dat zij mensen zijn!</div><div class="b"></div>
 </div>
 </div>
</div>

Discipelschap dagboek: een boek-voor-boek leesplanVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen