Hoe kom ik dichter bij God?

Is het lichaam van Jezus gestolen?

Is er bewijs dat Jezus is opgestaan uit de dood?

Wat zegt de Bijbel over jouw toekomst?

Verhaaltjes die je helpen evangeliseren

Open Doors | Verwond en verheerlijkt

Herstel van binnenuit

7 gewoontes om geestelijke groei te ontwikkelen

Psalm 27

Rust!

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch30" data-usfm="GEN.30">
 <div class="label">30</div><div class="s1">De zonen van Jakob</div><div class="p"> 1Toen Rachel merkte dat zij onvruchtbaar was, werd zij jaloers op Lea. &#8216;Geef mij kinderen, anders ga ik dood!&#8217; riep zij tegen Jakob. 2Maar toen werd Jakob boos. &#8216;Ben ik God soms?&#8217; vroeg hij. &#8216;Hij is ervoor verantwoordelijk dat jij onvruchtbaar bent!&#8217; 3Toen zei Rachel tegen hem: &#8216;Slaap met mijn dienares Bilha, haar kinderen zullen de mijne zijn.&#8217;</div><div class="p"> 4-5 Zo gaf Rachel hem Bilha als vrouw en hij sliep met haar, zodat zij zwanger werd en een zoon ter wereld bracht. 6Rachel noemde hem Dan (Gerechtigheid) en zei: &#8216;God heeft mij recht gedaan. Hij hoorde mijn verzoek en heeft mij een zoon gegeven.&#8217; 7Toen werd Bilha, Rachels dienares, opnieuw zwanger en gaf Jakob een tweede zoon. 8Rachel noemde hem Naftali (Mijn worsteling) en zei: &#8216;Ik ben in gevecht met mijn zuster en ik win!&#8217;</div><div class="p"> 9Ook voor Lea werd het duidelijk dat zij niet meer zwanger werd en zij gaf op haar beurt haar dienares Zilpa aan Jakob als vrouw 10en die gaf hem een zoon. 11Lea noemde het kind Gad (Mijn geluk is weer terug). 12-13 Daarna kreeg Zilpa een tweede zoon en Lea noemde hem Aser (Hij die gelukkig maakt) en zei: &#8216;Wat ben ik blij! Alle andere vrouwen zullen blij zijn vanwege mijn zegeningen!&#8217;</div><div class="p"> 14Op een dag, tijdens de tarweoogst, vond Ruben ergens op het veld liefdesappels en bracht ze naar zijn moeder Lea. Rachel vroeg Lea of zij ook wat liefdesappels mocht hebben. 15Maar Lea antwoordde: &#8216;Was het niet genoeg dat je mijn man hebt afgepakt? Nu wil je zeker de liefdesappels van mijn zoon ook nog hebben!&#8217; Rachel zei: &#8216;Nu zal hij vannacht met jou slapen, vanwege die liefdesappels.&#8217;</div><div class="p"> 16Die avond kwam Jakob thuis van het land en Lea ging hem tegemoet. &#8216;Je moet vannacht met mij slapen,&#8217; zei ze, &#8216;want ik heb je eerlijk gehuurd voor de liefdesappels van mijn zoon.&#8217; En Jakob sliep die nacht met haar. 17God verhoorde Lea&#700;s gebeden en zij raakte weer in verwachting. 18Zo kreeg zij haar vijfde zoon, die ze Issachar (Loon) noemde, want zij zei: &#8216;God heeft mij terugbetaald voor de dienares die ik aan mijn man heb gegeven.&#8217; 19Daarna raakte zij in verwachting van haar zesde zoon. 20Zij noemde hem Zebulon (Bijwoning), want zij vond: &#8216;God heeft mij goede gaven gegeven voor mijn man. Hij zal nu zeker bij mij willen wonen, want ik heb hem al zes zonen gegeven.&#8217; 21Later kreeg Lea nog een dochter, die zij Dina noemde.</div><div class="p"> 22Toen besloot God naar Rachel te luisteren en Hij verhoorde haar gebeden. 23Zij werd zwanger en kreeg een zoon. &#8216;God heeft de smaad van de onvruchtbaarheid van mij weggenomen!&#8217; juichte zij. 24En zij noemde haar zoon Jozef en zei: &#8216;Ik hoop dat de Here mij nog een zoon wil geven.&#8217;</div><div class="p"> 25Kort na Jozefs geboorte wendde Jakob zich tot Laban en zei: &#8216;Ik wil naar huis terug. 26Laat mij mijn vrouwen en kinderen nemen&#8212;want ik heb ze eerlijk verdiend&#8212;en vertrekken, want u weet wat een werk ik voor u heb verzet.&#8217; 27&#8216;Ga toch niet weg,&#8217; protesteerde Laban. &#8216;Alle zegeningen die ik heb gekregen, zijn veroorzaakt door jouw aanwezigheid hier. 28Wat wil je hebben om te blijven? Zeg het maar, ik betaal het.&#8217; 29Jakob antwoordde: &#8216;U weet dat ik u trouw heb gediend in de afgelopen jaren en dat uw kudden flink zijn gegroeid. 30Want toen ik hier kwam, was uw bezit niet zo groot, maar het is enorm gegroeid! De Here heeft u gezegend ter wille van mij. Dat is wel mooi, maar wat heb ik eraan? Ik moet ook een keer aan mijn eigen gezin denken.&#8217; 31&#8216;Wat wil je van mij hebben?&#8217; vroeg Laban. 32&#8216;Ik heb een voorstel. Als u het daarmee eens bent, zal ik bij u blijven,&#8217; antwoordde Jakob. &#8216;Ik ga naar de kudden en haal overal de gevlekte, gespikkelde en gestreepte schapen en geiten weg. Dat zal mijn beloning zijn. 33Als u morgen komt kijken en er zit een wit dier tussen, weet u dat ik dat heb gestolen.&#8217; 34&#8216;Goed,&#8217; stemde Laban in. &#8216;Daarmee kan ik akkoord gaan.&#8217;</div><div class="p"> 35Nog diezelfde dag scheidde Laban de gestreepte en gevlekte bokken, de gespikkelde en gevlekte geiten, alles waar maar een wit plekje op zat en alle zwarte schapen van zijn eigen dieren en maakte zo een kudde voor Jakob. 36Hij liet Jakobs zonen de kudde wegleiden tot op een afstand van drie dagreizen. Jakob bleef in de tussentijd de kudde van Laban hoeden. 37Daarna verzamelde Jakob verse takken van populieren, amandelbomen en platanen en schilde ze zo, dat er witte strepen op kwamen. 38Die geschilde takken verspreidde hij over de drinkplaats van zijn kudde, zodat de dieren bronstig werden en paarden. 39De jongen die daaruit voortkwamen, waren gestreept en gevlekt en Jakob voegde ze bij zijn kudde. 40Hij scheidde de ooien van Labans kudde van diens bokken en liet die paren met diens zwarte bokken. Zo bouwde hij zijn kudde op met behulp van Labans kudde. 41Jakob ging zelfs n&#243;g verder! Hij lette erop dat alleen de sterke en gezonde dieren met behulp van de geschilde takken paarden. 42Bij de zwakkere dieren gebruikte hij de takken niet. Zo waren de zwakke jonge dieren voor Laban en de sterkere voor Jakob. 43Dankzij die tactiek groeide Jakobs kudde snel en werd hij steeds rijker, met veel dienaren, kamelen en ezels.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch31" data-usfm="GEN.31">
 <div class="label">31</div><div class="s1">Terug naar het vaderland</div><div class="p"> 1-2 Maar Jakob kwam er achter dat Labans zonen zeiden: &#8216;Alles wat hij bezit, heeft hij aan onze vader te danken. Zijn rijkdom is ten koste van onze vader ontstaan.&#8217; Jakob merkte ook dat Labans vriendschap voor hem bekoelde. 3Toen sprak de Here met Jakob en zei: &#8216;Ga terug naar uw vaderland en uw familie. Ik zal bij u zijn.&#8217;</div><div class="p"> 4Daarom liet Jakob Rachel en Lea op een dag bij zich op het land komen, waar hij de kudde hoedde, om met hen te overleggen. 5&#8216;Jullie vader heeft zich tegen mij gekeerd,&#8217; vertelde hij hun, &#8216;en nu heeft de God van mijn vaderen met mij gesproken. 6Jullie weten hoe hard ik voor jullie vader heb gewerkt, maar hij heeft mij bedrogen en is de afspraken over mijn loon herhaalde malen niet nagekomen. 7God heeft echter niet toegestaan dat hij mij benadeelde, 8want toen hij beloofde dat alle gespikkelde dieren voor mij zouden zijn, werden alleen nog gespikkelde dieren geboren. En toen hij van mening veranderde en zei dat ik alle gestreepte dieren mocht hebben, waren alle jonge dieren gestreept! 9Op die manier heeft God mij rijk gemaakt ten koste van jullie vader.</div><div class="p"> 10En in de bronsttijd had ik een droom en zag dat de parende bokken in de kudde allemaal gespikkeld, gestreept en gevlekt waren. 11Toen, in mijn droom, riep de Engel van God: &#8220;Jakob!&#8221; En ik antwoordde: &#8220;Ja.&#8221; 12Hij zei dat ik de witte ooien met de gespikkelde, gevlekte en gestreepte bokken moest laten paren. &#8220;Want Ik heb gezien wat Laban u heeft aangedaan,&#8221; zei de Engel. 13&#8220;Ik ben de God die u heeft gezien bij Betel, waar u een gedenksteen hebt opgericht en Mij een belofte hebt gedaan. Verlaat dit land en keer terug naar uw geboorteland.&#8221;&#8198;&#8217; 14Rachel en Lea zeiden: &#8216;Wij gaan met je mee. Wij hebben hier niets meer te zoeken en wij zullen ook niets erven van onze vader. 15Hij heeft ons behandeld als vreemden en ons verkocht. Van dat geld is al niets meer over. 16De rijkdommen die God jou heeft gegeven van onze vader, waren eigenlijk van ons en onze kinderen! Doe maar wat God je heeft gezegd, wij staan achter je.&#8217;</div><div class="p"> 17Op een dag zette Jakob zijn vrouwen en kinderen op kamelen 18en ging er vandoor zonder Laban iets te zeggen. Hij dreef zijn kudden, die hij daar in Paddan-Aram had verkregen, voor zich uit en nam al zijn bezittingen mee. Zo begon de terugreis naar zijn vader Isaak in het land Kana&#228;n. 19Laban was toen net bezig op het land de schapen te scheren. 20Jakob verdween met al zijn bezittingen (Rachel stal stiekem haar vaders huisgoden), 21stak de rivier de Eufraat over en zette koers naar het gebied aan de voet van het Gilead-gebergte.</div><div class="p"> 22Het duurde drie dagen voordat Laban te weten kwam dat Jakob was verdwenen. 23Hij verzamelde een aantal mannen en zette de achtervolging in. Zeven dagen later achterhaalde hij de vluchtelingen bij het Gilead-gebergte.</div><div class="p"> 24Die nacht verscheen God in een droom aan Laban. &#8216;Let op uw woorden als u met Jakob gaat praten, u mag hem niet zegenen, maar ook niet vervloeken,&#8217; zei God. 25Ten slotte ontmoetten de mannen elkaar in het gebergte. Jakob had zijn tenten op een bergkam opgeslagen. Labans kamp lag wat lager. 26&#8216;Waarom ben je zo stiekem weggeslopen?&#8217; vroeg Laban. &#8216;Je hebt mijn dochters meegevoerd alsof het krijgsgevangenen zijn. En waarom heb je mij geen afscheidsfeest voor je laten houden, met veel muziek en zang? 27-28 Je hebt me zelfs niet de kans gegeven mijn dochters en kleinkinderen vaarwel te kussen. Ik vind het maar een vreemde zaak. 29Ik zou je gemakkelijk de les kunnen lezen, maar de God van je vader is de afgelopen nacht aan mij verschenen en heeft gezegd: &#8220;Let op uw woorden als u met Jakob spreekt, u mag hem niet zegenen, maar ook niet vervloeken.&#8221; 30Maar nu moet je mij eens vertellen: als je bent weggegaan, omdat je zo graag terug wilt naar je geboorteland, waarom heb je dan mijn huisgoden gestolen?&#8217;</div><div class="p"> 31&#8216;Ik ben stilletjes weggegaan, omdat ik bang was,&#8217; antwoordde Jakob. &#8216;Ik was bang dat u uw dochters zou terugnemen. 32En wat betreft uw huisgoden, ik vervloek degene die ze heeft meegenomen. Laat hem maar sterven! Als u ook maar iets vindt dat wij van u hebben gestolen, zal ik het u zonder meer teruggeven. Dat zweer ik in het bijzijn van al deze mannen.&#8217; Jakob wist namelijk niet dat Rachel ze had gestolen. 33Laban doorzocht eerst Jakobs tent, daarna die van Lea en toen die van de twee bijvrouwen, maar hij vond niets. Als laatste doorzocht hij Rachels tent. 34Maar Rachel had de beeldjes in haar zadeltas verstopt en zat daar nu bovenop! Zo moest Laban zijn speurtocht onverrichter zake be&#235;indigen. 35&#8216;Neem mij niet kwalijk, vader, dat ik niet opsta, maar ik ben ongesteld,&#8217; zei Rachel.</div><div class="p"> 36-37 Maar nu was Jakob goed boos geworden. &#8216;Wat hebt u gevonden?&#8217; beet hij Laban toe. &#8216;Wat is mijn misdaad? U hebt mij achtervolgd alsof ik een misdadiger ben en nu hebt u alles doorzocht. Leg nu al die gestolen spullen hier maar neer, zodat iedereen ze kan zien en kan zeggen van wie ze zijn! 38Twintig jaar ben ik bij u geweest en al die tijd heb ik goed voor uw ooien en geiten gezorgd, zodat zij gezonde jongen ter wereld brachten. Nooit heb ik ook maar &#233;&#233;n ram aangeraakt om ervan te eten. 39Als er een door wilde dieren werd aangevallen en gedood, ging ik dan naar u toe om te zeggen dat u een dier minder had? Nee! Ik nam het verlies op me. U liet mij elk gestolen dier betalen, of het nu wel of niet mijn schuld was. 40Ik werkte voor u in de hitte van de dag en in koude en slapeloze nachten. 41Ja, twintig jaar, veertien om uw dochters te verdienen en zes om een kudde te krijgen! En u hebt mijn loon wel tienmaal gewijzigd! 42Als het aan u had gelegen en God&#8212;de God van mijn grootvader Abraham, de glorierijke God van mijn vader Isaak&#8212;niet goed voor mij was geweest, dan had u mij zonder iets weggestuurd. Maar God heeft uw wreedheid en mijn harde werken gezien, daarom is Hij de afgelopen nacht aan u verschenen.&#8217;</div><div class="p"> 43Laban bond in: &#8216;Deze vrouwen zijn mijn dochters, deze kinderen zijn van mij en ook de kudden en al je andere bezittingen zijn van mij. Hoe zou ik mijn eigen dochters en kleinkinderen kunnen benadelen? 44Vooruit, laten we een verdrag sluiten, jij en ik, en laten we daarnaar leven.&#8217; 45Jakob pakte een steen en zette hem rechtop als een gedenksteen. 46Hij liet zijn mannen stenen op een hoop gooien en naast die steenhoop at hij met Laban.</div><div class="p"> 47-48 Zij noemden de steenhoop Jegar-Sahaduta (Hoop van het Getuigenis) in Labans taal en Gal-Ed in Jakobs taal. &#8216;Deze steenhoop zal als getuige tussen ons instaan, indien iemand over die grens komt,&#8217; zei Laban. 49Daarom heette de steenhoop ook Mispa (Wachttoren). Want Laban zei: &#8216;Moge de Here de wacht houden over ons als wij niet meer bij elkaar zijn. 50En als jij mijn dochters slecht behandelt of andere vrouwen neemt, zal ik het niet weten, maar God zal het wel zien. 51-52 Deze hoop stenen is een getuige van onze belofte, dat wij deze lijn niet zullen passeren om elkaar aan te vallen, jij niet en ik niet. 53De God van Abraham en Nachor en van hun vader zal degene die dat wel doet, vernietigen.&#8217; Toen zwoer Jakob bij de Machtige God van zijn vader Isaak dat hij de scheidingslijn zou eerbiedigen. 54Daarop bracht Jakob een offer en nodigde allen uit voor een maaltijd. Beide groepen overnachtten daar op de berg. 55Laban stond de volgende morgen vroeg op, kuste zijn dochters en kleinkinderen vaarwel en keerde terug naar huis.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch32" data-usfm="GEN.32">
 <div class="label">32</div><div class="s1">Een geschenk voor Esau</div><div class="p"> 1Jakob en zijn metgezellen trokken verder. En engelen van God ontmoetten hem. 2Toen Jakob hen zag, riep hij: &#8216;Dat is een leger van God!&#8217; 3Daarom noemde hij die plaats Machana&#239;m (Twee Legers). Jakob zond daarna boodschappers voor zich uit naar zijn broer Esau in Edom, in het land Se&#239;r. 4Zij kregen de boodschap mee: &#8216;Ik ben uw knecht Jakob. Ik heb tot voor kort bij oom Laban gewoond en nu ik terugkom, heb ik runderen, ezels, schapen en veel dienaren en dienaressen. 5Ik stuur deze boodschappers naar u toe om u te zeggen dat ik er aan kom. Ik hoop dat u ons vriendelijk zult ontvangen.&#8217;</div><div class="p"> 6De boodschappers keerden na enige tijd terug met het nieuws dat Esau hen tegemoet kwam met een leger van vierhonderd man! 7Jakob verbleekte van schrik. Hij deelde zijn huishouden met de kudde en de kamelen in twee groepen en zei: 8&#8216;Als Esau de ene groep aanvalt, kan de andere groep misschien ontsnappen.&#8217;</div><div class="p"> 9-10 Toen bad Jakob: &#8216;God van mijn grootvader Abraham en mijn vader Isaak, Here, die mij heeft gezegd dat ik moest teruggaan naar het land van mijn familie en die beloofde goed voor mij te zijn&#8212;ik ben het niet waard dat U mij zoveel goedheid hebt bewezen, steeds weer, zoals U had beloofd. Toen ik van huis vertrok, had ik alleen maar een staf en nu heb ik twee legers! 11Och Here, bescherm mij nu ook tegen mijn broer Esau, want ik ben bang. Bang dat hij mij en deze moeders en hun kinderen komt doden. 12Maar U hebt mij beloofd goed voor mij te zijn en mijn nakomelingen talrijk te maken als het zand langs de zee!&#8217;</div><div class="p"> 13Jakob bleef daar die nacht en maakte een geschenk voor zijn broer Esau klaar, 14dat bestond uit tweehonderd geiten, twintig bokken, tweehonderd ooien, twintig rammen, 15dertig zogende kamelen met hun veulens, veertig koeien, tien stieren, twintig ezelinnen en tien ezels. 16Jakob gaf zijn dienaren de opdracht de dieren voor hen uit te leiden, elke groep apart, met tussenruimtes. 17Hij zei de mannen die de eerste groep moesten leiden, dat als zij Esau tegenkwamen en hij zou vragen: &#8216;Waar gaan jullie heen?&#8217;, &#8216;Wiens dienaren zijn jullie?&#8217;, &#8216;Wiens dieren zijn dit?&#8217;, 18zij zouden moeten antwoorden: &#8216;Deze dieren zijn van uw dienaar Jakob. Zij zijn een geschenk voor zijn meester Esau! Hij komt vlak achter ons aan!&#8217; 19Die opdracht gaf Jakob aan iedere herder, met dezelfde boodschap. 20Jakob hoopte Esau gunstig te stemmen, voordat hij hem ontmoette. &#8216;Misschien,&#8217; redeneerde Jakob, &#8216;zal hij ons dan vriendelijk behandelen.&#8217;</div><div class="p"> 21Zo werd het vee vooruit gedreven en Jakob bleef die nacht in het kamp.</div><div class="s1">Jakob krijgt een nieuwe naam</div><div class="p"> 22Maar midden in de nacht stond hij op, wekte zijn twee vrouwen, de twee bijvrouwen en de elf kinderen en trok bij een doorwaadbare plaats het riviertje de Jabbok over. 23Toen ging hij alleen terug naar het kamp. 24En daar vocht Iemand met hem tot het dag werd. 25En toen de Ander merkte dat Hij het gevecht niet kon winnen, sloeg Hij Jakob op de heup zodat het gewricht uit de kom schoot. 26Toen zei de Ander: &#8216;Laat Mij los, want het wordt dag.&#8217; Maar Jakob hijgde: &#8216;Ik laat U niet los, voordat U mij hebt gezegend.&#8217; 27&#8216;Hoe heet u?&#8217; vroeg de Ander. &#8216;Jakob,&#8217; was het antwoord. 28&#8216;Zo zult u niet langer heten,&#8217; vertelde de Ander hem. &#8216;Voortaan heet u Isra&#235;l, want u hebt met God en de mensen gestreden en overwonnen.&#8217; 29Toen vroeg Jakob de Ander: &#8216;Wat is uw naam?&#8217; &#8216;Dat moet u niet vragen,&#8217; antwoordde de Ander. En Hij zegende Jakob daar.</div><div class="p"> 30Jakob noemde die plaats Peni&#235;l (Het Gezicht van God) en zei: &#8216;Ik heb God recht in de ogen gekeken en toch is mijn leven gespaard.&#8217; 31De zon was al op, toen Jakob Peni&#235;l verliet. Hij liep mank door de klap op zijn heup. 32Dit is de reden waarom de Isra&#235;lieten nog steeds niet het stuk van de heupspier eten, die de heup rekt.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkPSA">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="PSA.11">
 <div class="label">11</div><div class="d"> 1Een psalm van David voor de koordirigent.</div><div class="q1">Ik zoek mijn bescherming bij de Here.</div><div class="q1">Waarom zeggen jullie dan:</div><div class="q1">&#8216;Vogel, zoek je schuilplaats in de bergen!&#8217;</div><div class="q1"> 2Kijk zelf maar,</div><div class="q1">de goddelozen</div><div class="q1">leggen hun boog al aan de schouder</div><div class="q1">en spannen de pijlen</div><div class="q1">om de rechtvaardigen te treffen.</div><div class="q1"> 3Als zo de bodem</div><div class="q1">onder iemands voeten wordt weggehaald,</div><div class="q1">wat kan een rechtvaardige</div><div class="q1">dan zelf nog doen?</div><div class="q1"> 4De Here woont in zijn heilige tempel,</div><div class="q1">de troon van de Here is in de hemelen.</div><div class="q1">Zijn ogen zien alles</div><div class="q1">en beoordelen wat de mens doet.</div><div class="q1"> 5De Here stelt de oprechte mens op de proef,</div><div class="q1">maar Hij haat slechte en gewelddadige mensen.</div><div class="q1"> 6Boven het hoofd van de slechte mensen</div><div class="q1">trekken de wolken samen,</div><div class="q1">vuur en zwavel hagelen op hen neer</div><div class="q1">en een schroeiend hete wind wordt hun deel.</div><div class="q1"> 7Want de Here is rechtvaardig.</div><div class="q1">Hij waardeert het oprechte handelen.</div><div class="q1">Zij die Hem volgen, doen zijn wil.</div><div class="q1">Daarom zijn zij in staat</div><div class="q1">Hem recht in de ogen te kijken.</div><div class="b"></div>
 </div>
 </div>
</div>

Discipelschap dagboek: een boek-voor-boek leesplanVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen