Als de wanhoop je nabij isVoorbeeld

Hoop en wanhoop

De komende dagen neem ik je mee langs een moeilijk thema: 'Als de wanhoop je nabij is....'

Misschien ben je ziek en is er geen kans op genezing. Vraag je je af waar God is. Misschien voel je je depressief en vraag je je af waarom je nog leeft. Misschien leef je in diepe duisternis en zie je nergens meer een uitweg. Wat verlang je er dan naar dat iemand je hoort, dat iemand er iets van begrijpt. Vaak is het echter een teleurstelling als je erover probeert te praten met iemand. Mensen hebben het druk. Ze willen vaak snel je problemen oplossen. Komen met oplossingen die geen oplossing zijn, waar je niets mee kunt. Het zoveelste goedbedoelde advies. Je voelt je onbegrepen.

Er volgen de komende dagen geen kant-en-klare eenvoudige oplossingen, maar misschien wel erkenning voor wie je bent. Erkenning voor wat je voelt. Erkenning voor je vragen. En misschien brengt het wel een beetje nieuw zicht op je eigen wanhoop, want wanhoop en hoop liggen vaak dichter bij elkaar dan je denkt. Dat zullen we zien als we verhalen lezen in de Bijbel over mensen die de wanhoop nabij zijn. 

Vandaag lezen we uit Psalm 139. Zelf vind ik het één van de allermooiste geloofsgetuigenissen die in de Bijbel staan, omdat het plaats biedt aan licht én donker, aan hoop én wanhoop. Het laat zien dat het leven zoeken is naar een balans tussen die twee. Ook biedt deze psalm ruimte voor verlangen: het verlangen gezien te worden, in al je emoties, gevoelens, gewoon zoals je bent. Het verlangen dat iemand de armen om je heen slaat om je vast te houden, zijn hand op je legt om je te zegenen en tegen je zegt: "Je bent goed zoals je bent." Het verlangen dat je niet alleen hoeft te gaan door dit leven.

En in dat verlangen vindt de schrijver de Eeuwige, de God die zich noemt: 'Ik zal er zijn.' Niet alleen als het goed gaat, maar ook als het duister je overvalt. Ook als de dood je nadert. Ook als je het leven niet meer ziet zitten. Wat voor ons duisternis is, is voor God niet donker. Hij ziet ons. Zijn licht blijft met ons. Hij laat ons niet alleen. Ook als alles duister wordt en er geen antwoorden zijn. Ook als wij Hem door het duister niet meer kunnen zien. Hij kent ons. Hij is onze maker. Dwars door onze wanhoop heen worden we gekend, gezien, vastgehouden.

Gebed

Heer,

Elke ademhaling

brengt dichtbij, dat geheim,

van het leven met U.

Altijd verbonden,

door het leven zelf.

Gehecht, verweven.

De mens, wie is de mens?

Wie ben ik?

Door U gewild, bedoeld, 

bezield, geliefd.

Laat me zo leven, 

met hart en ziel.

P.S. Ga naar ikwonderjou.nl en schrijf je gratis in voor een dagelijkse bemoedigingsmail van schrijfster Wilma Veen. Bij je aanmelding ontvang je ook een gratis poster, gemaakt door Wilma zelf!