Honger naar meer

Op een vuurtje tussen een paar stenen staat een zwarte wok. In de wok pruttelen stukjes sojakaas in hete olie. Enkele vrouwen staan eromheen. Samen maken en frituren ze de lekkernij om deze daarna te verkopen. Ezin Juliette is een van hen. Af en toe haalt ze met een schuimspaan wat stukken kaas uit de olie en verdeelt ze over twee emmers. In de eerste emmer komen de stukken die nog zacht zijn, in de andere de stukken die bros zijn geworden. Twee soorten kaas voor de lekkere trek.

Tijdens haar werk houdt Ezin zich ook bezig met een ander soort voedsel. Geestelijk voedsel. Ze weet dat we ook eten voor de ziel nodig hebben. Dat ontdek ik als ik van haar hoor: “Wij christenen hebben de boodschap van de Bijbel nodig, omdat we van onszelf de verkeerde kant op lopen.” Ik knik. Behalve voedsel voor het lichaam is regelmatig “geestelijk eten” van levensbelang. Ezin vervolgt: “Toch hebben wij een groot probleem. We weten dat we Gods Woord nodig hebben, we kunnen er alleen niet bij. In onze taal bestaat geen Bijbel.”

Terwijl ik Ezin en haar collega’s aankijk, besef ik wat ze zegt. Ze ziet wat Gods Woord met andere mensen doet. Ze weet dat het haar leven zal veranderen, ten goede. Dat wil ze ook. Maar hoe komt ze achter het geheim als ze er niet naar kan zoeken?

De hete olie spettert. Ik moet denken aan een schatkist. Denk je eens in dat er bij jou in de buurt een schatkist begraven ligt met zoveel geluk dat jouw hele leven er één groot feest van wordt. Veel mensen om je heen hebben de routekaart die naar de schat leidt en genieten er met volle teugen van, maar jij moet het doen met een routekaart die je niet begrijpt. Zo is het met Enzin en de andere vrouwen. Alleen als er mensen zijn die deze vrouwen iets uit de Bijbel in een vreemde taal willen uitleggen, kunnen zij met kleine beetjes genieten van de Bijbelse schat. Een schat die niet alleen waarde heeft voor dit relatief korte leven, maar ook voor de eeuwigheid erna.

Wij hebben Nederlandse bijbels in alle soorten en maten. Maar kom eens denkbeeldig naast mij staan, vlakbij de zwarte wok. Daar waar Ezin ons doordringend aan kan kijken om ons te zeggen: “Stel je eens voor dat je een bijbel hebt die je zélf kunt lezen, op wélk moment van de dag je maar wilt ...” Wat een zegen.

Geschreven door Bart Sikkema, verhalenverteller bij Wycliffe Bijbelvertalers

Gebed

Dank U voor de routekaart in onze eigen taal die ons de weg wijst naar een eeuwig leven met U. Amen