Jonathan en David, Een Bijzondere VriendschapVoorbeeld

Een emotioneel afscheid

“Toen zei Jonathan tegen David: Ga in vrede! Moge dat wat wij beiden in de Naam van de HEERE gezworen hebben, tot in eeuwigheid gelden, namelijk: Moge de HEERE tussen mij en jou zijn, tussen mijn nageslacht en jouw nageslacht! Daarna stond David op en ging weg. En Jonathan kwam in de stad” (1 Samuel 20:42-43, HSV).

Koning Saul bleek vastbesloten om David te doden. Zelfs Jonathan kon hem niet op andere gedachten brengen. David moest vluchten voor zijn leven. En dat betekende dat de vrienden afscheid moesten nemen, misschien wel voor altijd.

Buiten de stad, op een geheime plek, ontmoetten ze elkaar nog één keer. Beide mannen huilden. Maar ze herhaalden ook de beloftes die ze elkaar hadden gedaan “in de Naam van de HEERE”. En toen scheidden hun wegen zich.

Later, toen David zich in de woestijn verstopte voor Saul, kwam Jonathan hem nog eens opzoeken om hem te bemoedigen: “...Wees niet bevreesd, want de hand van mijn vader Saul zal je niet vinden, maar jij zult koning worden over Israël en ik zal de tweede na jou zijn...” (1 Samuel 23:17, HSV). Opnieuw bevestigden de vrienden hun verbond ten overstaan van de Heere, en opnieuw moesten ze elkaar loslaten. Waarschijnlijk is dit de laatste keer geweest dat ze elkaar op aarde gezien hebben.

Heb jij al eens afscheid moeten nemen van mensen van wie je hield? Wat doet het met jou dat je deze mensen mogelijk nooit meer zult zien op aarde? En hoe zit dat met het leven na de dood; zul je ze dan weer ontmoeten in de hemel?