Laat de kinderen tot mij komenVoorbeeld

‘Wie een van zulke kinderen ontvangt in Mijn naam, die ontvangt Mij...’ (Markus 9:37, HSV)

Jezus is onderweg met zijn discipelen en onderweg geeft Hij, zoals Hij zo vaak doet, onderwijs. Deze keer wil Hij zijn leerlingen voorbereiden op zijn lijden. Of de discipelen goed opgelet hebben is maar de vraag, ze hadden namelijk een woordenwisseling over wie het belangrijkste is. Ze denken niet aan de dingen die Jezus hen vertelt, maar zijn vooral met zichzelf bezig.

Als Jezus hen vraagt waar ze onderweg over aan het ruziën waren, durft niemand antwoord te geven. Dan gaat Jezus zitten, roept de leerlingen bij zich en zet een kind in hun midden. Hij doet dit niet omdat kinderen schattig en vertederend zijn, maar omdat ze kwetsbaar zijn. Denk maar eens aan landen die te maken hebben met oorlog of armoede. Kinderen zijn vaak de dupe van de keuzes die volwassenen maken. Dit maakt kinderen kwetsbaar. Door te zeggen: ‘Wie een van zulke kinderen ontvangt in Mijn naam, die ontvangt Mij’ vereenzelvigt Jezus zich met het kind, het kwetsbare en wat over het hoofd wordt gezien.

Hij wil de leerlingen iets leren: namelijk dát waar het echt om gaat in het Koninkrijk van God. Niet de grootste en sterkste is het belangrijkste in het Koninkrijk van God, maar de zwakste. Wie groot wil zijn, moet klein worden. Wie de belangrijkste wil zijn, moet de ander dienen.

Dit is precies wat Jezus heeft gedaan. Hij, de belangrijkste van allemaal, kwam als een klein kind naar deze aarde. Hij begrijpt als geen ander wat het betekent om kwetsbaar te zijn.

Door de leerlingen op deze liefdevolle, maar duidelijke manier op hun nummer te zetten, krijgen wij zicht op wat God van ons vraagt, namelijk opkomen voor hen die weerloos zijn.

Kinderen in ons land zijn misschien niet allemaal hulpbehoevend, maar in ontwikkelingslanden is dat wel anders. Zijn wij ons bewust wat onze levensstijl kost in andere landen? Sta je er weleens bij stil dat, ondanks de grotere aandacht en verbeteringen in het laatste decennium, nog steeds veel van onze kleding en telefoons worden gemaakt door kinderhanden? De tekst van vandaag daagt ons uit om niet weg te kijken, maar er iets aan te doen.

Reflectievraag

Hoe kun jij opkomen voor kinderen dichtbij en ver weg?