Schuilen bij God

"Met zijn vlerken beschermt Hij u, en onder zijn vleugelen vindt gij een toevlucht; zijn trouw is schild en pantser" (Psalmen 91:4, NBG51).

Het zijn prachtige beelden die Psalm 91 ons aanreikt. Als een kwetsbare vogel schuilt de dichter onder de vleugels van de HEER, bij de machtige en sterke God.

Schuilen bij God is een geliefd beeld in de psalmen. Bij alles wat er speelt, zoeken de gelovigen in Israël hun toevlucht bij God. Psalm 91 veronderstelt een bedreigd bestaan. Het lied gaat over een mens in nood, die op de vlucht is en bij een heiligdom aanklopt, op zoek naar asiel: mag ik hier de nacht doorbrengen?

Ja, dat mag. Bij de God van Israël is plek voor elk mensenkind. Wie je ook bent, waar je je ook bevindt, God is een schuilplaats waar je veilig bent. God is een sterke arend die met zijn vleugels jou bescherming biedt.

Ik moet hierbij denken aan de dagboekaantekeningen van Jochen Klepper, Onder de schaduw van Uw vleugels. Klepper was een Duitse schrijver en dichter, die voor de oorlog trouwde met een Joodse weduwe. Gaandeweg merkte hij dat er voor hen geen veilige plek was in nazi-Duitsland. In die ingewikkelde en gevaarlijke tijd hebben Klepper en zijn vrouw samen ervaren dat ze veilig waren bij God. In een van zijn liederen schrijft Klepper:

‘Wanneer mijn hart, tot U geheven,

het thuis herkent, dat Gij ons biedt,

blijf, Vader, mij met licht omgeven,

en al mijn klagen wordt een lied’

(Nieuw Liedboek 947:3).

Soms gaat je leven door een donker dal, zijn er geen gebaande wegen en heeft de pelgrimstocht geen duidelijk doel. Wie is God dan voor je? Lukt het je om Hem ook dan te zien als een God van nabij?