Popularne wersety biblijne z Gníoṁarṫa 4

Udostępnij

Ná ní ḟuil slánuġaḋ i neaċ ar biṫ eile. Óir ní ḟuil ainm ar biṫ eile faoi neaṁ tugṫa do ḋaoine, le n-ar éigean sinn a ṡlánuġaḋ.

Agus nuair a ḃí an urnaiġe déanta acu, craiṫeaḋ an áit ina raiḃ siad bailiġṫe: agus líonaḋ leis an Spiorad Naoṁ iad uilig, agus laḃair siad ḃriaṫar Dé le misneaċ.

Agus anois, a Ṫiġearna, dearc ar a gcuid bagar, agus taḃair; do do ṡeirḃísiġ do ḃriaṫar a laḃairt maille leis an uile ṁisneaċ

Is í seo an ċloċ dár ḋiúltuiġ siḃ-se, na saoir, agus a ndearnaḋ ceann coirnéil dí

Agus nuair ba léir dóiḃ buantseasṁaċt Ṗeadair agus Eoin, agus fios acu gur ḋaoine gan léiġeann, gan eolas, iad, ḃí iongantas orṫa, agus ḃí a ḟios acu go raiḃ siad i ḃfoċair Íosa

Agus ḃí an sluaġ a ċreid ar aon ċroiḋe agus ar aon anam: agus ní abraḋ aoinneaċ acu gur leis féin rud ar bit dá mbíoḋ ina ṡeilḃ, aċt ḃíoḋ na h-uile neiṫe i gcóṁar acu.