I Roboam zamieszkał w Jerozolimie, i odbudował miasta obronne w Judzie.
Odbudował Betlejem, Etam i Tekoa;
Bet-Sur, Soko i Adullam;
Gat, Mareszę i Zif;
Adoraim, Lakisz i Azekę;
Sorea, Ajjalon i Hebron, warowne miasta w Judzie i Beniaminie.
A gdy wzmocnił te twierdze, ustanowił w nich dowódców i zaopatrzył w składy zboża, oliwy i wina.
A w każdym mieście złożył tarcze i włócznie i bardzo je umocnił. Tak należały do niego Juda i Beniamin.
Kapłani też i Lewici, którzy byli w całym Izraelu, zebrali się u niego, przybywszy ze wszystkich swoich granic.
Lewici bowiem opuścili swoje pastwiska i posiadłości i przyszli do Judy i do Jerozolimy, gdyż Jeroboam i jego synowie odsunęli ich od pełnienia służby kapłańskiej dla PANA.
I ustanowił sobie kapłanów na wyżynach dla kultu demonów i cielców, które sporządził.
A za nimi przybywali do Jerozolimy ze wszystkich pokoleń Izraela ci, którzy zwrócili swoje serca ku szukaniu PANA, Boga Izraela, aby składać ofiary PANU, Bogu swoich ojców.
I tak przez trzy lata umocnili królestwo Judy, i utwierdzili Roboama, syna Salomona. Trzy lata bowiem chodzili drogą Dawida i Salomona.
Potem Roboam wziął sobie za żonę Machalat, córkę Jerimota, syna Dawida, oraz Abihail, córkę Eliaba, syna Jessego;
Która mu urodziła synów: Jeusza, Szemariasza i Zahama.
A po niej wziął za żonę Maakę, córkę Absaloma, która urodziła mu Abiasza, Attaja, Zizę i Szelomita.
Roboam ukochał Maakę, córkę Absaloma, najbardziej ze wszystkich swoich żon i nałożnic. Pojął bowiem osiemnaście żon i sześćdziesiąt nałożnic i spłodził dwudziestu ośmiu synów i sześćdziesiąt córek.
I Roboam ustanowił na czele Abiasza, syna Maaki, aby był wodzem wśród jego braci. Zamierzał bowiem uczynić go królem.
A postępując roztropnie, rozesłał wszystkich pozostałych swoich synów po wszystkich krainach Judy i Beniamina, po wszystkich miastach warownych, i zaopatrzył ich w zapasy żywności. I pragnął wielu żon.