II Samuela 23:8-39

II Samuela 23:8-39 UBG

Oto są imiona dzielnych wojowników, których miał Dawid: Tachmonita, który zajął główne miejsce wśród trzech dowódców, to właśnie Adino Esnita. To on wywijał swoją włócznią przeciw ośmiuset i pokonał ich za jednym razem. Po nim był Eleazar, syn Dody, Achochita, jeden z trzech dzielnych wojowników, którzy byli z Dawidem, kiedy urągali Filistynom, którzy zebrali się do bitwy, a Izraelici wycofali się; To on powstał i bił się z Filistynami, aż mu ręka omdlała i przywarła do miecza. Tego dnia PAN sprawił wielkie zwycięstwo. Lud zaś zawrócił tylko po to, żeby zabrać łupy. A po nim był Szamma, syn Agego, Hararyta. Gdy bowiem Filistyni zebrali się w oddział, gdzie była działka pola pełnego soczewicy, a lud uciekł przed Filistynami; Wtedy on stanął w środku tej działki, obronił ją i pobił Filistynów. A PAN sprawił wielkie zwycięstwo. Ci trzej spośród trzydziestu dowódców zeszli się i przyszli do Dawida w czasie żniw do jaskini Adullam, podczas gdy oddział Filistynów rozbił obóz w dolinie Refaim. A Dawid w tym czasie przebywał w miejscu obronnym, a załoga filistyńska była wtedy w Betlejem. Wówczas Dawid poczuł pragnienie i powiedział: Oby ktoś dał mi się napić wody ze studni betlejemskiej, która jest przy bramie! Wtedy ci trzej waleczni wojownicy przebili się przez obóz Filistynów i zaczerpnęli wody ze studni betlejemskiej, która była przy bramie. Zabrali ją i przynieśli do Dawida. On jednak nie chciał jej pić, lecz wylał ją dla PANA; I powiedział: Niech PAN mnie strzeże od tego, abym miał to uczynić. Czyż to nie krew mężczyzn, którzy poszli z narażeniem życia? I nie chciał jej pić. Tego dokonali ci trzej waleczni wojownicy. Abiszaj, brat Joaba, syn Serui, był na czele trzech. On to podniósł swoją włócznię przeciw trzystu i pobił ich, i był sławny wśród tych trzech. Z tych trzech był najsławniejszy i stał się ich dowódcą. Nie dorównał jednak tamtym trzem. Benajasz, syn Jehojady, syn dzielnego męża z Kabseel, który dokonał wielu czynów, to on zabił dwóch wojowników z Moabu. On też w śnieżnym dniu zszedł do jamy i zabił lwa. Zabił również Egipcjanina, człowieka godnego podziwu. Egipcjanin ten miał w ręku włócznię. On zaś poszedł do niego z kijem, wyrwał włócznię z ręki Egipcjanina i zabił go jego własną włócznią. Tego dokonał Benajasz, syn Jehojady, był najsławniejszy wśród tych trzech dzielnych wojowników. Był sławniejszy niż trzydziestu, nie dorównał jednak owym trzem. I Dawid postawił go nad swoją strażą przyboczną. Asahel, brat Joaba, był wśród trzydziestu. A są nimi: Elchanan, syn Dodo z Betlejem; Szamma Charodczyk, Elika Charodczyk; Cheles Peletyta, Ira, syn Ikkesza, Tekoitczyk; Abiezer Anatotczyk, Mebunaj Chuszatyta; Salmon Achochita, Maharaj Netofatyta; Cheleb, syn Baany, Netofatyta, Itaj, syn Ribaja, z Gibea synów Beniamina; Benajasz Piratończyk, Hiddaj z potoków Gaasz; Abi-Albon Arbatczyk, Azmawet Barchumitczyk; Eliachba Szaalbończyk, Jonatan, z synów Jaszena; Szamma Hararyta, Achiam, syn Szarara, Hararyta; Elifelet, syn Achasbaja, syna Maachatyty, Eliam, syn Achitofela Gilonity; Chesraj Karmelita, Paaraj Arbitczyk; Jigal, syn Natana z Soby, Bani Gadytczyk; Selek Ammonita, Nacharaj Beerotczyk, giermek Joaba, syna Serui; Ira Jitryta, Gareb Jitryta; Uriasz Chetyta. Razem wszystkich trzydziestu siedmiu.