Oto imiona bohaterów Dawida: Joszeb-Baszebet, Tachkemonita, główny spośród trzech. Pewnego razu, uzbrojony we włócznię, rozprawił się z ośmiuset przeciwnikami — pobił ich za jednym razem.
Drugim po nim wśród trzech bohaterów Dawida był Eleazar, syn Dodiego, wnuk Achochiego. Był to jeden z trzech rycerzy, którzy byli przy Dawidzie. Gdy zebrani do bitwy Filistyni rzucali swe bluźnierstwa, a Izraelici zaczęli wycofywać się w góry, on stanął i raził Filistynów tak, że zdrętwiała mu ręka i przywarła do miecza. PAN doprowadził w tym dniu do wielkiego zwycięstwa. Ustępujące wojsko zawróciło wzmocnione jego przykładem, ale tylko po to, aby złupić poległych.
Trzecim po nich był Szama, syn Agego z Hararu. Pewnego razu, gdy Filistyni ściągnęli do Lechi, gdzie znajdowało się pole obsiane soczewicą, wojsko zaś uciekło przed Filistynami, on zajął miejsce w środku tego pola, obronił je i pobił Filistynów, a PAN zapewnił wielkie zwycięstwo.
Pewnego razu w czasie żniw ci trzej spośród trzydziestu głównych bohaterów przybyli do Dawida do jaskini Adullam, podczas gdy oddział Filistynów obozował w dolinie Refaim. Dawid przebywał w tym czasie w twierdzy, a w Betlejem stacjonowała akurat załoga filistyńska. Dawid poczuł wtedy pragnienie i powiedział: O, gdyby tak ktoś dał mi się napić wody ze studni przy bramie Betlejem! Wówczas ci trzej bohaterowie przebili się przez obóz filistyński, naczerpali wody ze studni przy bramie Betlejem i przynieśli ją Dawidowi. On jednak nie chciał jej pić. Wylał ją w ofierze dla PANA. Ani myślę, PANIE, to uczynić — powiedział. — Czy miałbym pić krew ludzi, którzy udali się po nią z narażeniem życia? Nie chciał jej zatem pić. Tego dokonali ci trzej bohaterowie.
A na czele tych trzech stał Abiszaj, brat Joaba, syn Serui. Walczył on włócznią lepiej niż trzystu, których też pobił, dlatego cieszył się sławą wśród tych trzech. Był on przez tych trzech poważany. I choć został ich wodzem, nie zaliczał się do ich grona.
Benajasz z kolei, syn Jehojady, człowiek dzielny, który dokonał wielu niezwykłych czynów, pochodził z Kabseel. On pokonał dwóch synów Ariela z Moabu. On też pewnego dnia, kiedy spadł śnieg, zszedł do cysterny i pokonał tam lwa. Powalił on również pewnego Egipcjanina, człowieka wysokiego wzrostu. Egipcjanin ten miał w ręce włócznię, a Benajasz wyszedł do niego z kijem, wyrwał Egipcjaninowi włócznię z ręki i zabił go jego własną włócznią. Z powodu tych czynów Benajasz, syn Jehojady, cieszył się sławą między tymi trzema bohaterami. Poważany był też przez pozostałych trzydziestu. Do grona tych trzech nie zaliczał się jednak. Dawid ustanowił go dowódcą swojej straży przybocznej.
Do wspomnianych trzydziestu zaliczali się: Asael, brat Joaba, Elchanan, syn Dody z Betlejem, Szama z Charodu, Elika z Charodu, Cheles Peletyta, Ira, syn Ikesza, z Tekoa, Abiezer z Anatot, Mebunaj z Chuszy, Salmon z Achoach, Mahraj z Netofy, Cheled, syn Baany, z Netofy, Itaj, syn Ribaja z Gibei Beniaminickiej, Benajasz z Piratonu, Hidaj z Nachale-Gaasz, Abi-Albon z Arby, Azmawet Barchumita, Eliachba Szaalbonita, Bene-Jaszen, Jehonatan, Szama z Hararu, Achiam, syn Szarara, z Araru, Elipelet, syn Achasbaja, syna Maakity, Eliam, syn Achitofela z Gilonu, Chesro Karmelita, Paaraj Arbita, Jigal, syn Natana, z Soby, Bani Gadyta, Selek Ammonita, Nacharaj z Beerot, giermek Joaba, syna Serui, Ira z Jeter, Gareb z Jeter, Uriasz Chetyta — razem trzydziestu siedmiu.
Aplikacja Biblia
Aplikacja Biblia dla dzieci
