Dzieje Apostolkie 14
14
Paweł i Barnaba w Ikonium
1A w Ikonium weszli również do synagogi żydowskiej i przemawiali tak, iż uwierzyło wielkie mnóstwo Żydów i Greków.
2 #
Dz. 13,45
Lecz Żydzi, którzy nie uwierzyli, podjudzili i rozjątrzyli pogan przeciwko braciom.
3 #
Dz. 19,11; Mar. 16,20; Hebr. 2,4 I przebywali tam przez dłuższy czas, mówiąc odważnie w ufności ku Panu, który słowo łaski, swojej potwierdzał znakami i cudami, jakich dokonywał przez ich ręce.
4A ludność miasta była podzielona, jedni byli za Żydami, drudzy zaś za apostołami.
5 #
Dz. 14,19; II Tym. 3,11 Kiedy jednak wszczął się rozruch wśród pogan i Żydów wraz z ich przełożonymi i chciano ich znieważyć i kamienować,
6 #
Mat. 10,23
Dowiedziawszy się o tym, uszli do miast likaońskich, Listry i Derbe, i okolicy
7 #
Dz. 11,19—20
I tam zwiastowali dobrą nowinę.
Uzdrowienie w Listrze
8 #
Dz. 3,2; 9,33; Jan 9,1 A był w Listrze pewien człowiek chory na bezwład nóg; był on chromy od urodzenia i nigdy jeszcze nie chodził.
9 #
Dz. 3,4; Mat. 9,28 Słuchał on przemawiającego Pawła, który utkwiwszy w nim wzrok i spostrzegłszy, że ma dość wiary, aby być uzdrowiony,
10Odezwał się donośnym głosem: Stań prosto na nogach swoich! I zerwał się, i chodził.
11 #
Dz. 28,6
A gdy ujrzał tłum, co Paweł uczynił, zaczął wołać, mówiąc po likaońsku: Bogowie w ludzkiej postaci zstąpili do nas.
12I nazwali Barnabę Zeusem, Pawła zaś Hermesem, ponieważ on był głównym mówcą.
13A kapłan podmiejskiej świątyni Zeusa, przywiódłszy przed bramy miasta woły i wieńce, chciał wraz z ludem złożyć ofiarę.
14Gdy to usłyszeli apostołowie Barnaba i Paweł, rozdarli szaty swoje i wpadli między tłum, krzycząc
15 #
II Mojż. 20,11; Ps. 146,6; Izaj. 37,16; Jer. 32,17; Jak. 5,17 I wołając: Ludzie, co robicie? I my jesteśmy tylko ludźmi, takimi jak i wy, zwiastujemy wam dobrą nowinę, abyście się odwrócili od tych marnych rzeczy do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest.
16 #
Dz. 17,30
Za czasów minionych pokoleń pozwalał On wszystkim poganom chodzić własnymi drogami;
17 #
Ps. 147,8; Jer. 5,24 Jednakże nie omieszkał dawać o sobie świadectwa przez dobrodziejstwa, dając wam z nieba deszcz i czasy urodzajne napełniając pokarmem i radością serca wasze.
18A to mówiąc, z trudem powstrzymali lud od złożenia im ofiary.
19 #
II Kor. 11,25; II Tym. 3,11 Tymczasem nadeszli z Antiochii i z Ikonium Żydzi i namówiwszy tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że umarł.
20Kiedy go jednak uczniowie obstąpili, wstał i wszedł do miasta; nazajutrz zaś odszedł z Barnabą do Derbe.
Powrót do Antiochii
21 #
Mat. 28,19
Zwiastując dobrą nowinę także temu miastu, pozyskali wielu uczniów i zawrócili do Listry, Ikonium i Antiochii,
22 #
Dz. 11,23; I Tes. 3,3; Mat. 7,14 Utwierdzając dusze uczniów i zachęcając, aby trwali w wierze, i mówiąc, że musimy przejść przez wiele ucisków, aby wejść do Królestwa Bożego.
23 #
Dz. 13,3
A gdy przez wkładanie rąk wyznaczyli im w każdym zborze starszych, wśród modlitw i postów poruczyli ich Panu, w którego uwierzyli.
24Potem przeszli przez Pizydię i doszli do Pamfilii.
25A gdy opowiedzieli słowo w Perge, zstąpili do Atalii,
26 #
Dz. 13,1—2
Stamtąd zaś odpłynęli do Antiochii, gdzie zostali poruczeni łasce Bożej ku temu dziełu, które wykonali.
27 #
I Kor. 16,9; Dz. 11,18 A gdy tam przybyli i zgromadzili zbór, opowiedzieli, jak wielkich rzeczy dokonał Bóg z nimi i jak poganom drzwi wiary otworzył.
28I pozostali niemały czas z uczniami.
Obecnie wybrane:
Dzieje Apostolkie 14: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)