U Nas: Wielkopostne przemyślenia duszpasterstwa Time of GracePrzykład

Już czas

Jeśli byś kiedykolwiek przyszedł do mojego domu, jedną z pierwszych rzeczy, którą dostrzeżesz będzie to, że mam coś z zegarami - w samym salonie mam ich sześć. Wszystkie są mechaniczne; jest coś w tym tykaniu i dzwonieniu, co po prostu uspokaja moją duszę. Muszę mieć jakiś wewnętrzny lęk bycia spóźnionym. Być może wszystkie te zegary uśmierzają moje obawy, że ominie mnie coś ważnego.

Jezus zawsze wiedział, jaki był czas - czas na uzdrawianie, czas na nauczanie, czas na upominanie, czas by odejść na odosobnienie, czas by uczestniczyć w uroczystych ucztach. Jego Ojciec dał Mu znać, kiedy przyszedł czas, by umrzeć. Jezus powiedział swoim uczniom, że ich wędrowna służba nauczania miała się ku końcowi. "Odtąd Jezus zaczął tłumaczyć swoim uczniom, że musi odejść do Jerozolimy oraz wiele wycierpień od starszych, od przedniejszych kapłanów i uczonych w Piśmie; być zabitym, a trzeciego dnia być wzbudzonym" (Mt16:21). On wiedział, że Jego królewskie wejście do Jerozolimy w niedzielę palmową będzie Jego ostatnim.

Wielki cud miał miejsce pośród palm. Wielki tłum ludzi rozpoznał, że cichy człowiek na pokornym oślęciu był ich Mesjaszem, wypełnieniem Pism Starego Testamentu. Ich hosanny wskazują na to, że wiedzieli, jaki był czas - ich Król wchodził prosto do ich życia i żądał ich oddania.

Czy wiesz, jaki jest czas? To czas, byś przestał się wahać i przyjął (albo przyjął ponownie) Jezusa Chrystusa, jako swego Pana i Króla. Przez Jego Słowo, przez plusk wody chrzcielnej, przez Jego ciało i krew oddane podczas ostatniej wieczerzy, Jezus przychodzi do ciebie tak samo osobiście jak zrobił to dawniej. Palmy wzywają cię: uwielbiaj Go teraz.