Tęsknota za Bogiem – Psalm 42Przykład

Psalm 42 jest lekiem na depresję. Uczy nas, w jaki sposób radzić sobie ze zniechęceniem. Na przykładzie tego, jak psalmista odpowiada na przeciwności i kryzysy w swoim życiu, mamy możliwość nauczyć się, jak zmierzyć się z nieoczekiwanymi okolicznościami czy z trwającym dłużej problemem – niemijającym pomimo błagalnych próśb. Przyjrzymy się kilku sposobom, które mogą być w tym pomocne.

Ostoją psalmisty jest wiara w Bożą, suwerenną miłość do niego.

„Gdy Pan mnie obdarzał co dnia łaskawością, to po nocach śpiewałem Bogu mego życia” (Psalm 42:9).

Nazywa Boga swoim Bogiem i Zbawicielem (Psalm 42:6;10).

I choć mówi, że wydaje mu się, jakby Pan o nim zapomniał, to jednocześnie nigdy nie przestał wierzyć w Niego i w Jego moc nad wszystkim, co go dotyka.

Wie, że fale, które go podtapiają, są w rękach Boga. On nimi rządzi i On ma moc je powstrzymać. Choć emocje przechylają niebezpiecznie łódź, w której siedzi psalmista, z drugiej strony pojawia się wiara w Bożą, suwerenną miłość, niepozwalającą mu się wywrócić.

Co jest taką falą w twoim życiu? Falą, która może cię w każdej chwili wywrócić? Jakie emocje mają wpływ na twoje życie, niebezpiecznie je przechylając?

Nie wątp w Bożą miłość do ciebie. Ona jest ostoją twojego życia. Ona sprawi, że twoja łódź się nie wywróci, ale popłynie dalej, aż na spokojne wody. Boża miłość jest mocniejsza niż strach, złość, frustracja, przygnębienie czy rozpacz.

„Ojcze, Ty obdarzasz mnie swoją łaską każdego dnia. Robisz to z wielkiej miłości do nas. Dziękuję Ci, że dajesz mi życie, że obudziłeś mnie dzisiaj, że nastrajasz moje myśli i uczucia na Twoje fale. Chcę śpiewać Ci z całego serca. W imieniu Jezusa. Amen”.