„A gdy się modlisz…”. Módl się jak Jezus.Przykład

Przyjdź królestwo Twoje

Niech przyjdzie twoje królestwo (Łukasza 11:2).

Królestwo Boże znacznie różni się od jakiegokolwiek ziemskiego królestwa istniejącego obecnie, w przeszłości lub w przyszłości. Ziemskie królestwa znajdują się pod panowaniem przywódców, których władza jest ograniczona i nieuchronnie upadnie. Ale królestwo Boże to znacznie więcej niż geopolityczny byt czy kawałek historii. Jest wieczne, uniwersalne i osobiste, a Boże panowanie nad nim będzie trwało przez wszystkie pokolenia (Psalmy 145:13).

Musimy pamiętać o tych prawdach, kiedy modlimy się: „Przyjdź królestwo Twoje”. Kiedy naśladujemy Jezusa i modlimy się w ten sposób, prosimy między innymi o to, aby w naszych sercach i życiu panowała suwerenna władza Boga. Modlimy się, aby ci, którzy znają Chrystusa, żyli w rozwijającym się, radosnym poddaniu się Jego panowaniu.

To zupełnie inny światopogląd niż ten, z którym mamy do czynienia na co dzień. Współczesna kultura zachodnia głównie chwali osobiste osiągnięcia i samowystarczalność. Jesteśmy zachęcani do wiary w to, że to my mamy kontrolę. Ale kiedy królestwo Boże wkracza do naszego życia – kiedy modlimy się, aby Jezus zajął należne mu miejsce na tronie naszych serc – ma miejsce rewolucja. Nie jesteśmy już niewolnikami grzechu. Król stworzenia mieszka w naszym życiu i zaczyna upodabniać nas do obrazu swego Syna (Rzymian 8:29). Kiedy modlimy się w ten sposób, Duch Święty służy nam, ustanawiając królewską władzę Boga nad każdym wymiarem naszego życia.

I to nie wszystko. Kiedy modlimy się „Przyjdź królestwo Twoje”, uznajemy również, że Bóg jest Królem narodów – że panuje nad wszystkimi sprawami czasu. Izajasz opisuje Boga, który świszcze, by narody nadeszły „z krańców ziemi; a oto śpiesznie i prędko przybędą!” (Izajasza 5:26). Król wzywa narody, tak jak my wołamy psa domowego, aby wszedł do środka. Kiedy On gwiżdże, narody biegną, by wykonać Jego rozkaz.

Nie musimy więc wpadać w panikę ani być tyranizowani przez jakąkolwiek zmianę ziemskich sił. Zamiast tego możemy radować się w Panu, naszym Królu, który jest suwerenny nad wszystkimi tymi rzeczami.

On rządzi światem tym, Królestwo Jego trwa.
On dzierży klucz do śmierci i do piekieł bram.
Wznieś serce swe! I wznieś swój głos!
Wciąż raduj się, bo w Nim jest moc!
(Pieśń Radujcie się, toż Pan).

Pytania do refleksji:

• w jaki sposób Bóg wzywa mnie do zmiany myślenia?
• jak Bóg zmienia priorytety mojego serca, to co kocham?
• do jakich działań wzywa mnie dziś Bóg?