„A gdy się modlisz…”. Módl się jak Jezus.Przykład

Pewność w modlitwie

Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a temu, kto puka, będzie otworzone […]. Jeśli więc wy, będąc złymi, umiecie dawać dobre dary waszym dzieciom, o ileż bardziej wasz Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go proszą? (Łukasza 11:10, 13).

Kiedy nastolatka, która właśnie otrzymała prawo jazdy, prosi mamę lub tatę o kluczyki do samochodu, nie jest to zazwyczaj niejasna, połowiczna prośba. Jej umysł jest zaangażowany, a jej wola skupiona: „Proszę, czy mogę dostać kluczyki do samochodu? Chciałabym skorzystać z auta. Mogę?”.

Czasowniki, których użył Jezus, instruując swoich uczniów, jak kierować prośby do Boga w modlitwie – prosić, szukać, pukać – także oddają pilność, spójność i jasność. To tak, jakby mówił: „Chcę, abyście modlili się w sposób, który zakłada pokorną, wytrwałą determinację. Chcę, abyście ciągle szukali, abyście pukali z niecierpliwością i szczerością”.

On zaprasza ciebie i mnie, abyśmy przyszli do naszego niebiańskiego Ojca i po prostu przedstawili Mu swoje prośby.

Musimy jednak uważać na to, o co prosimy. Kiedy przedstawiamy Panu nasze prośby, muszą one być łagodzone przez Ducha Świętego poprzez to, co Jan Kalwin nazywa „cuglami słowa Bożego”. Innymi słowy, Biblia uczy, że możemy z całkowitym zaufaniem prosić o rzeczy, które Bóg nazywa dobrymi i słusznymi – na przykład o Jego pomoc w tym, abyśmy mogli składać nasze ciała jako żywe ofiary, wzrastać jako świadkowie Ewangelii lub umacniać nasze pragnienie oddawania czci. Nie wolno nam jednak myśleć, że możemy manipulować Bogiem, żądając, by dał to, co uczyni nasze życie łatwiejszym lub nas wzbogaci. Może „prosicie, a nie otrzymujecie, dlatego że źle prosicie, chcąc tym zaspokoić wasze żądze” (Jakuba 4:3).

Mamy więc prosić odważnie, ale też pokornie. Mamy prosić Boga o wielkie rzeczy, a następnie przyjąć Jego odpowiedź. Istnieją słuszne powody, dla których Bóg nie zawsze da nam to, o co prosimy, nawet jeśli jest to samo w sobie dobre i pobożne. Nasze modlitwy nie zawsze są zgodne z Jego dobrą i suwerenną wolą. Nie zawsze potrafimy ocenić, co jest dla nas właściwe – ale Bóg zawsze wie, co jest najlepsze dla Jego dzieci. Dlatego, kiedy kierujemy nasze prośby do Boga, musimy patrzeć na Jego Słowo jak na mapę drogową i pamiętać, że On stara się zrealizować swoje cele w naszym życiu i upodobnić nas do obrazu swojego Syna.

Dlatego przyjdź do Boga i po prostu poproś. Twoje prośby mogą być konkretne, śmiałe i ukształtowane przez Słowo Boże – i wtedy możesz oczekiwać, a nawet pragnąć, aby Bóg odpowiedział na nie dokładnie tak, jak On uzna to za stosowne.

Pytania do refleksji:

• w jaki sposób Bóg wzywa mnie do zmiany myślenia?
• jak Bóg zmienia priorytety mojego serca, to co kocham?
• do jakich działań wzywa mnie dziś Bóg?

Materiał rozważań został zaczerpnięty z: Alistair Begg, „Prawda dla życia. 365 codziennych rozważań”, Wydawnictwo MW. Więcej o nas możesz się dowiedzieć pod tym adresem: mwbooks.org