Łukasza 15
15
Przypowieści o zgubionej owcy
(Mt 18:12-14)
1Garnęli się zaś do Niego wszyscy celnicy i inni grzesznicy,#Mt 9:10; Łk 5:29; 7:34 aby Go słuchać. 2Faryzeusze natomiast oraz znawcy Prawa#Mk 2:16; Łk 5:30 szemrali#Mt 9:11; Łk 19:7 i mówili: Ten przyjmuje grzeszników#Łk 7:39 i jada z nimi.#Dz 11:3; 1Kor 5:11; Ga 2:12
3Opowiedział im więc taką przypowieść: 4Który człowiek spośród was, mając sto owiec, gdy zgubi jedną z nich, nie pozostawia na pustkowiu dziewięćdziesięciu dziewięciu i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie?#Ps 119:176; Iz 53:6; Jr 31:10; Ez 34:11-16; Mt 10:6; 15:24; Łk 19:10 5A gdy znajdzie, wkłada ją na swoje ramiona, cieszy się,#Iz 49:22 6po przyjściu zaś do domu zwołuje przyjaciół oraz sąsiadów i mówi im: Cieszcie się ze mną,#J 15:11 gdyż znalazłem moją zgubioną owcę!#Łk 19:10; 1P 2:25 7Mówię wam: Tak będzie radość w niebie z jednego opamiętującego się grzesznika#Łk 15:10; 1Tm 1:15 większa, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych,#Łk 5:32 którzy nie mają potrzeby opamiętania.
Przypowieści o zgubionej monecie
8Albo która kobieta, mając dziesięć drachm,#15:8 Drachma, δραχμή, 6 g, 12 godz. pracy. gdy zgubi jedną drachmę, nie zapala lampy, nie wymiata domu i nie szuka pracowicie, aż znajdzie? 9Kiedy zaś znajdzie, zwołuje przyjaciółki oraz sąsiadki i mówi: Cieszcie się ze mną,#Łk 15:6 gdyż znalazłam drachmę, którą zgubiłam. 10Tak samo – mówię wam – powstaje radość u aniołów Bożych#Łk 12:8 z powodu jednego opamiętującego się grzesznika.
Przypowieść o marnotrawnym synu
11Powiedział też: Pewien człowiek miał dwóch synów.#Mt 21:28 12Młodszy z nich powiedział ojcu: Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada. On więc podzielił między nich dorobek życia.#Pwt 21:16#15:12 dorobek życia, βίος, l.: życie, majątek. 13A po niewielu dniach młodszy syn zebrał wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie.#Prz 29:3; Łk 15:30; 16:1#15:13 Lub: żyjąc rozpustnie (ζῶν ἀσώτως). 14A gdy wszystko wydał, nastał w tym kraju srogi głód i jemu też zaczęło brakować. 15Poszedł więc i przyłączył się do jednego z obywateli tego kraju, a [ten] wysłał go do swoich gospodarstw#15:15 gospodarstw, ἀγροὺς, może też ozn. majątki ziemskie. paść świnie. 16I pragnął nasycić się strąkami,#Łk 16:21#15:16 Być może szarańczyn o strąkach dł. 10-23 cm, Łk 15:16L. które jadły świnie, lecz nikt mu nie dawał. 17Przyszedł więc do siebie i stwierdził: Iluż to najemników mojego ojca ma chleba pod dostatkiem, a ja tu ginę z głodu. 18Wstanę i pójdę do mojego ojca#Kpł 26:40; 1Krl 8:47-48; Jr 31:18-19; Oz 14:1-3 i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem#Ps 51:6; Jr 3:13 przeciw niebu oraz względem ciebie, 19nie jestem już godny być nazwany twoim synem; uczyń mnie jak jednego z twoich najemników.#Ezd 9:6; Ps 44:16; Łk 18:13 20Wstał więc i poszedł do swojego ojca. Gdy był jeszcze daleko,#Ef 2:13 jego ojciec zobaczył go, zlitował się, wybiegł, rzucił mu się na szyję i ucałował go.#Rdz 33:4; 45:14; 46:29 21Syn zaś powiedział mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw niebu oraz względem ciebie, już nie jestem godny#Mt 8:8; 22:8; 1Kor 15:9 być nazywany twoim synem.#15:21 Syn zdążył powiedzieć pierwsze zdanie. 22Ojciec zaś powiedział do swoich sług: Przynieście szybko najlepszą#15:22 Lub: pierwszą. szatę i ubierzcie go;#Rdz 41:42; Ps 132:16; Iz 61:10; Za 3:4; Mt 22:11 włóżcie pierścień na jego rękę i sandały na nogi. 23Przyprowadźcie też tuczne cielę, złóżcie je w ofierze,#1Sm 28:24#15:23 złóżcie w ofierze, θύσατε, l. zabijcie. zjedzmy i pocieszmy się, 24dlatego, że ten mój syn był martwy,#Rz 6:23; 8:6; 1Tm 5:6 ale ożył,#Rz 6:13; 11:15; Ef 2:1; 5:14; Kol 2:13; 3:1 był zgubiony, lecz odnalazł się. I zaczęli się bawić.
25Jego starszy syn był zaś na polu. Gdy wracał i zbliżył się do domu, usłyszał muzykę i tańce. 26Przywołał więc jednego z pachołków i wypytywał, co to miałoby znaczyć. 27Ten zaś powiedział: Przybył twój brat, a twój ojciec złożył w ofierze tuczne cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego. 28Rozgniewał się więc i nie chciał wejść. Wówczas jego ojciec wyszedł i zaczął go zachęcać. 29On jednak odpowiedział swojemu ojcu: Oto tyle lat służę ci i nigdy nie przestąpiłem twojego rozkazu, a nigdy nie dałeś mi koźlątka, abym zabawił się z moimi przyjaciółmi. 30Gdy zaś przyszedł ten twój syn, który z dziwkami pożarł#Prz 29:3; Łk 15:12, 13 dorobek twego życia, złożyłeś w ofierze za niego tuczne cielę! 31Wtedy on powiedział mu: Synu,#15:31 Lub: dziecko. ty zawsze jesteś ze mną i wszystko moje jest twoje.#J 17:10 32Trzeba było jednak poradować się i pocieszyć, dlatego że ten twój brat był martwy, ale ożył, był zgubiony, ale odnalazł się.#Ml 3:17; Łk 15:24
Atualmente Selecionado:
Łukasza 15: SNPD4
Destaque
Compartilhar
Copiar
Quer salvar seus destaques em todos os seus dispositivos? Cadastre-se ou faça o login
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej