Versete biblice populare din Genesis 15

Partajează

Si Abram nagtuo sa GINOO, kag tungod sini ang GINOO nahamuot sa iya kag ginbaton sia.

Sa tapos sini, si Abram may isa ka palanan-awon kag nabatian niya ang GINOO nga nagahambal sa iya, “Indi ka mahadlok, Abram. Apinan ko ikaw sa katalagman, kag hatagan ko ikaw sing daku nga balos.”

Gindala sia sang GINOO sa gwa sang iya tolda kag ginsingganan, “Tangla ka bala sa langit kag isipa ang mga bituon, kon maisipan mo. Ang imo mga kaliwat manginsubong sa ila kadamo.”

Dayon nabatian niya ang GINOO nga nagahambal sa iya liwat: “Ini nga ulipon indi makapanubli sang imo pagkabutang, kundi ang imo gid kaugalingon nga anak amo ang imo manunubli.”

Ang GINOO nagsiling sa iya, “Ang imo mga kaliwat mangindumoluong sa iban nga duta. Mangin-ulipon sila didto sa sulod sang 400 ka tuig kag pagapintasan sila.

Pero si Abram nagsiling, “O GINOO nga Gamhanan, ano bala ang pulos sang imo balos kay wala man ako sing mga kabataan? Ang akon manunubli amo gid lang si Eliezer nga taga-Damasco.

Sa sadto gid nga tion kag lugar ang GINOO naghimo sing kasugtanan kay Abram, nga nagasiling, “Nagasaad ako nga ihatag ko ini tanan nga duta sa imo mga kaliwat, ining duta halin sa suba sa dulonan sang Ehipto pakadto sa daku nga Suba sang Eufrates

Ang ikap-at nga kaliwatan amo lang ang magabalik diri, kay pagatabugon ko lamang ang mga Amornon halin sa sini nga duta kon magmalaut na gid sila kag kinahanglan nga pagasilutan.”