Versete biblice populare din Gníomhartha 5

Partajează

Agus d’fhreagair Peadar, agus na h-Abstail, agus dubhairt: Is mó is éigean bheith umhal do Dhia ná do dhaoine.

Agus níor stad siad de bheith ag teagasc agus ag fuagradh Íosa Críost gach uile lá, san teampall, agus ó thigh go tigh.

Acht dubhairt Peadar: A Ananíais, cad chuige ar chuir. Satan cathughadh ar do chroidhe, le bréag a dhéanamh leis an Spiorad Naomh, agus feall d’imirt fá luach an talaimh? An é nárbh leat féin é, nuair a bhí sé i do sheilbh, agus nuair a bhí sé díolta, nach raibh sé i do chumhacht? Cad chuige ar smaoin tú ar an nídh seo i do chroidhe? Ní le daoine a rinne tú bréag, acht le Dia. Agus ar chluinstin na bhfocal sin do Ananías, thuit sé agus shíolthuigh sé. Agus tháinic eagla mhór ar gach aoinneach dár chuala.

Agus anois, dá bhrígh sin, deirim libh, congbhuighigidh ó na daoine seo, agus leigigidh dóibh; óir má’s ó dhaoine an chómhairle seo, nó an obair seo, tiocfaidh sí chun neimhnídh: Acht má’s ó Dhia, í, ní féidir díbh-se í chur ar neimhnídh, ar eagla, b’fhéidir, go bhfuighthí sibh ag troid i n-aghaidh Dé féin. Agus d’aontuigh siad leis.