മഥിഃ 2
2
1അനന്തരം ഹേരോദ് സംജ്ഞകേ രാജ്ഞി രാജ്യം ശാസതി യിഹൂദീയദേശസ്യ ബൈത്ലേഹമി നഗരേ യീശൗ ജാതവതി ച, കതിപയാ ജ്യോതിർവ്വുദഃ പൂർവ്വസ്യാ ദിശോ യിരൂശാലമ്നഗരം സമേത്യ കഥയമാസുഃ,
2യോ യിഹൂദീയാനാം രാജാ ജാതവാൻ, സ കുത്രാസ്തേ? വയം പൂർവ്വസ്യാം ദിശി തിഷ്ഠന്തസ്തദീയാം താരകാമ് അപശ്യാമ തസ്മാത് തം പ്രണന്തുമ് അाഗമാമ|
3തദാ ഹേരോദ് രാജാ കഥാമേതാം നിശമ്യ യിരൂശാലമ്നഗരസ്ഥിതൈഃ സർവ്വമാനവൈഃ സാർദ്ധമ് ഉദ്വിജ്യ
4സർവ്വാൻ പ്രധാനയാജകാൻ അധ്യാപകാംശ്ച സമാഹൂയാനീയ പപ്രച്ഛ, ഖ്രീഷ്ടഃ കുത്ര ജനിഷ്യതേ?
5തദാ തേ കഥയാമാസുഃ, യിഹൂദീയദേശസ്യ ബൈത്ലേഹമി നഗരേ, യതോ ഭവിഷ്യദ്വാദിനാ ഇത്ഥം ലിഖിതമാസ്തേ,
6സർവ്വാഭ്യോ രാജധാനീഭ്യോ യിഹൂദീയസ്യ നീവൃതഃ| ഹേ യീഹൂദീയദേശസ്യേ ബൈത്ലേഹമ് ത്വം ന ചാവരാ| ഇസ്രായേലീയലോകാൻ മേ യതോ യഃ പാലയിഷ്യതി| താദൃഗേകോ മഹാരാജസ്ത്വന്മധ്യ ഉദ്ഭവിഷ്യതീ||
7തദാനീം ഹേരോദ് രാജാ താൻ ജ്യോതിർവ്വിദോ ഗോപനമ് ആഹൂയ സാ താരകാ കദാ ദൃഷ്ടാഭവത് , തദ് വിനിശ്ചയാമാസ|
8അപരം താൻ ബൈത്ലേഹമം പ്രഹീത്യ ഗദിതവാൻ, യൂയം യാത, യത്നാത് തം ശിശുമ് അന്വിഷ്യ തദുദ്ദേശേ പ്രാപ്തേ മഹ്യം വാർത്താം ദാസ്യഥ, തതോ മയാപി ഗത്വാ സ പ്രണംസ്യതേ|
9തദാനീം രാജ്ഞ ഏതാദൃശീമ് ആജ്ഞാം പ്രാപ്യ തേ പ്രതസ്ഥിരേ, തതഃ പൂർവ്വർസ്യാം ദിശി സ്ഥിതൈസ്തൈ ര്യാ താരകാ ദൃഷ്ടാ സാ താരകാ തേഷാമഗ്രേ ഗത്വാ യത്ര സ്ഥാനേ ശിശൂരാസ്തേ, തസ്യ സ്ഥാനസ്യോപരി സ്ഥഗിതാ തസ്യൗ|
10തദ് ദൃഷ്ട്വാ തേ മഹാനന്ദിതാ ബഭൂവുഃ,
11തതോ ഗേഹമധ്യ പ്രവിശ്യ തസ്യ മാത്രാ മരിയമാ സാദ്ധം തം ശിശും നിരീക്ഷയ ദണ്ഡവദ് ഭൂത്വാ പ്രണേമുഃ, അപരം സ്വേഷാം ഘനസമ്പത്തിം മോചയിത്വാ സുവർണം കുന്ദുരും ഗന്ധരമഞ്ച തസ്മൈ ദർശനീയം ദത്തവന്തഃ|
12പശ്ചാദ് ഹേരോദ് രാജസ്യ സമീപം പുനരപി ഗന്തും സ്വപ്ന ഈശ്വരേണ നിഷിദ്ധാഃ സന്തോ ഽന്യേന പഥാ തേ നിജദേശം പ്രതി പ്രതസ്ഥിരേ|
13അനന്തരം തേഷു ഗതവത്മു പരമേശ്വരസ്യ ദൂതോ യൂഷഫേ സ്വപ്നേ ദർശനം ദത്വാ ജഗാദ, ത്വമ് ഉത്ഥായ ശിശും തന്മാതരഞ്ച ഗൃഹീത്വാ മിസർദേശം പലായസ്വ, അപരം യാവദഹം തുഭ്യം വാർത്താം ന കഥയിഷ്യാമി, താവത് തത്രൈവ നിവസ, യതോ രാജാ ഹേരോദ് ശിശും നാശയിതും മൃഗയിഷ്യതേ|
14തദാനീം യൂഷഫ് ഉത്ഥായ രജന്യാം ശിശും തന്മാതരഞ്ച ഗൃഹീത്വാ മിസർദേശം പ്രതി പ്രതസ്ഥേ,
15ഗത്വാ ച ഹേരോദോ നൃപതേ ർമരണപര്യ്യന്തം തത്ര ദേശേ ന്യുവാസ, തേന മിസർദേശാദഹം പുത്രം സ്വകീയം സമുപാഹൂയമ്| യദേതദ്വചനമ് ഈശ്വരേണ ഭവിഷ്യദ്വാദിനാ കഥിതം തത് സഫലമഭൂത്|
16അനന്തരം ഹേരോദ് ജ്യോതിർവിദ്ഭിരാത്മാനം പ്രവഞ്ചിതം വിജ്ഞായ ഭൃശം ചുകോപ; അപരം ജ്യോതിർവ്വിദ്ഭ്യസ്തേന വിനിശ്ചിതം യദ് ദിനം തദ്ദിനാദ് ഗണയിത്വാ ദ്വിതീയവത്സരം പ്രവിഷ്ടാ യാവന്തോ ബാലകാ അസ്മിൻ ബൈത്ലേഹമ്നഗരേ തത്സീമമധ്യേ ചാസൻ, ലോകാൻ പ്രഹിത്യ താൻ സർവ്വാൻ ഘാതയാമാസ|
17അതഃ അനേകസ്യ വിലാപസ്യ നിനാദ: ക്രന്ദനസ്യ ച| ശോകേന കൃതശബ്ദശ്ച രാമായാം സംനിശമ്യതേ| സ്വബാലഗണഹേതോർവൈ രാഹേൽ നാരീ തു രോദിനീ| ന മന്യതേ പ്രബോധന്തു യതസ്തേ നൈവ മന്തി ഹി||
18യദേതദ് വചനം യിരീമിയനാമകഭവിഷ്യദ്വാദിനാ കഥിതം തത് തദാനീം സഫലമ് അഭൂത്|
19തദനന്തരം ഹേരേദി രാജനി മൃതേ പരമേശ്വരസ്യ ദൂതോ മിസർദേശേ സ്വപ്നേ ദർശനം ദത്ത്വാ യൂഷഫേ കഥിതവാൻ
20ത്വമ് ഉത്ഥായ ശിശും തന്മാതരഞ്ച ഗൃഹീത്വാ പുനരപീസ്രായേലോ ദേശം യാഹീ, യേ ജനാഃ ശിശും നാശയിതുമ് അമൃഗയന്ത, തേ മൃതവന്തഃ|
21തദാനീം സ ഉത്ഥായ ശിശും തന്മാതരഞ്ച ഗൃഹ്ലൻ ഇസ്രായേൽദേശമ് ആജഗാമ|
22കിന്തു യിഹൂദീയദേശേ അർഖിലായനാമ രാജകുമാരോ നിജപിതു ർഹേരോദഃ പദം പ്രാപ്യ രാജത്വം കരോതീതി നിശമ്യ തത് സ്ഥാനം യാതും ശങ്കിതവാൻ, പശ്ചാത് സ്വപ്ന ഈശ്വരാത് പ്രബോധം പ്രാപ്യ ഗാലീൽദേശസ്യ പ്രദേശൈകം പ്രസ്ഥായ നാസരന്നാമ നഗരം ഗത്വാ തത്ര ന്യുഷിതവാൻ,
23തേന തം നാസരതീയം കഥയിഷ്യന്തി, യദേതദ്വാക്യം ഭവിഷ്യദ്വാദിഭിരുക്ത്തം തത് സഫലമഭവത്|
Выбрано:
മഥിഃ 2: SANML
Выделить
Поделиться
Копировать
Хотите, чтобы то, что вы выделили, сохранялось на всех ваших устройствах? Зарегистрируйтесь или авторизуйтесь
© SanskritBible.in । Licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.