Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna Lioka 17

Pakurirana nevamwe

Ary hoy Izy taminy: Mitsangàna, mandehana; ny finoanao no efa nahavonjy anao.

Ary raha manota aminao impito ao anatin’ny indray andro izy, ary mifona aminao impito kosa hoe: Mibebaka aho, dia mamelà ny helony.

Ary ny iray tamin’ireo, raha nahita fa sitrana ny tenany, dia niverina ka nankalaza an’Andriamanitra tamin’ny feo mahery sady niankohoka teo amin’ny tongotr’i Jesosy ka nisaotra Azy; izy io dia Samaritana*.

Mitandrema ianareo; fa raha manota ny rahalahinao dia teneno mafy izy, koa raha mibebaka izy dia mamelà ny helony.

Dia hoy Jesosy: Tsy efa voadio avokoa va izy folo lahy? Fa aiza ny sivy?

Fa hoy ny Tompo: Raha manana finoana na dia ohatry ny voantsinapy iray aza ianareo dia azonareo lazaina amin’io voaroihazo io hoe: Miongota, ary maniria any anatin’ny ranomasina, dia hanaiky anareo izy.

Na zovy na zovy mitady hiaro ny ainy dia hahavery azy ary na zovy na zovy no hahavery ny ainy dia hahatana izany.

Hoy Jesosy tamin’ny mpianany: Tsy maintsy ho avy ny fahatafintohinana; nefa lozan’izay olona mahatonga izany! Aleo anantonana vato fikosoham-bary ny vozony ka atsipy any an-dranomasina izy, toy izay hanafintohina na dia ny iray aza amin’ireo madinika ireo.

Tahaka ny tamin’ny andron’i Noa dia hisy toy izany koa amin’ny andron’ny Zanak’Olona: Nihinana ny olona, nisotro, nampaka-bady, navoaka hampakarina, mandra-piavin’ny andro izay nidiran’i Noa tao amin’ny sambofiara, dia tonga ny safodrano ka nandringana azy rehetra.